ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ - Δ. Τεμπονέρας

 

Το άρθρο που ακολουθεί δημοσιεύτηκε στα "ΝΕΑ" της Τετάρτης απο τον Διονύση Τεμπονέρα.

Φτάνοντας στο πέρας της συνταγματικής θητείας, της κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη, έρχεται η ώρα του απολογισμού.

Ο πρωθυπουργός εξελέγη το 2019, πρωτοστατώντας στο «αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο» και κατόρθωσε να σχηματοποιήσει και να κεφαλαιοποιήσει τα οφέλη, από μια νέα συμμαχία των ελίτ. Η αλήθεια είναι ότι, κατάφερε να πάρει την ρεβάνς, από την κοινωνική πλειοψηφία, που για 4,5 χρόνια, αρμένιζε σε άλλες εξερευνήσεις.

Ισχυρά επιχειρηματικά συμφέροντα, το μιντιακό κατεστημένο, το «κράτος που έχει συνέχεια», οι  ισχυροί αρμοί της εξουσίας, συσπειρώθηκαν με στόχο να σταματήσουν τα κατώτερα πληρώματα, από την άνοδο, στα ανώτερα καταστρώματα του πλοίου.

Ο στόχος επετεύχθη. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη αξιοποίησε κάθε ευκαιρία που της δόθηκε(Ελληνοτουρκικά, πανδημία, πόλεμος στην Ουκρανία κλπ.) για να «ψηλώσει» την απόσταση, στην κοινωνική πυραμίδα.

Τα φτωχά και μεσαία λαϊκά στρώματα, ενώ περίμεναν να βιώσουν τον παράδεισο του νεοφιλελευθερισμού, ξεβράστηκαν στα απόνερα του κοινωνικού αποκλεισμού. Η νέα κατάσταση δυστυχώς, ήρθε μέσω μιας άτυπής συμμαχίας, με ορισμένα μεσοστρώματα που συνηθίζουν να ταυτίζουν την μετριοπάθεια, με την διατήρηση των «κεκτημένων». Κυριάκος Μητσοτάκης και συντήρηση, βρέθηκαν σε πλήρη αρμονία.

Και όμως, ένα σημαντικότατο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας, πολλές φορές προερχόμενο από διαφορετική κοινωνικοπολιτική αφετηρία, αλλά με απόσταση από τον μεγάλο πλούτο και την «εξουσία», συνεχίζει να ερευνά την αλτερνατίβα, την πραγματική εναλλακτική, μέσα από τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.

Η πολιτική αλλαγή, που επιδιώκουν οι εκατοντάδες χιλιάδες προοδευτικοί  πολίτες, κρατά ζωντανή, της σπίθα της κοινωνικής δικαιοσύνης.

Αν αναλογιστεί κανείς, τι έχασαν οι πολίτες τα τελευταία σχεδόν 4 χρόνια(βλ. φτωχοποίηση, καταστολή, θεσμική κρίση,  γεωπολιτική υποβάθμιση της χώρας, όξυνση κοινωνικών ανισοτήτων, εκμαυλισμός συνειδήσεων και κοινωνικός εκφασισμός), τότε αντιλαμβάνεται ότι, μια νέα τετραετία Μητσοτάκη και «συν αυτώ», θα εξωθήσει τα λαϊκά κοινωνικά στρώματα, ακόμα πιο πίσω στην γαλαρία, με τον κίνδυνο, της οριστικής εκπαραθύρωσης.

Πολιτική αλλαγή λοιπόν, για να βγουν στο προσκήνιο οι υγιείς δυνάμεις της κοινωνίας, όχι μόνο οι φτωχοί, αλλά οι πολλοί.

Πολιτική αλλαγή, για να σταματήσει ο κοινωνικός εκφασισμός και η ιδεολογική ηγεμονία, που γεννά τους «Κασιδιάρηδες».

Πολιτική αλλαγή, για μια  ουσιαστική δημοκρατική κανονικότητα, που αποδεικνύει στην πράξη ότι, «δεν είναι όλοι ίδιοι».

Πολιτική αλλαγή, γιατί  ναι, αυτή η κυβέρνηση πρέπει να τιμωρηθεί, γιατί επέλεξε συνειδητά, να είναι με τους «Πάτσηδες» της ρεμούλας  και όχι με τους «Νικολαΐδηδες «της αλληλεγγύης.

Πολιτική  αλλαγή, γιατί η κυβέρνηση Μητσοτάκη, κατόρθωσε να θέσει σε αμφισβήτηση, όλες τις κατακτήσεις του κινήματος, τα τελευταία 100 χρόνια (κοινωνικό κράτος, αντιπροσωπευτική δημοκρατία, κοινωνικός έλεγχος, πολιτική λογοδοσία, θεσμικά αντίβαρα).

Πολιτική αλλαγή, γιατί η κυβέρνηση Μητσοτάκη, δεν έχει τίποτα νέο και διαφορετικό, να παρουσιάσει στον ελληνικό λαό.

Πολιτική αλλαγή, για να προταχθεί μια εναλλακτική, που θα δώσει ανάσα στα υποτελή στρώματα, στη νεολαία, στους εργαζόμενους της επισφάλειας, στους  γνωστούς «αόρατους», στους μόνιμα κοινωνικά αδικημένους.

Πολιτική αλλαγή, γιατί οι κοινωνίες καθοδηγούνται από τις ιδεολογίες και όχι από τους  «μπροστινούς» του χρήματος και το παρακράτος.

Η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, θα μείνει στην ιστορία, γιατί προσπάθησε να «υποκλέψει» τα δημοκρατικά αντανακλαστικά των πολιτών, αλλά και την κοινή λογική. Ο ίδιος ο  Πρωθυπουργός, σαν ένας όμηρος των συμφερόντων, που τον εξέθρεψαν και τον ανέδειξαν στην εξουσία, είναι πια ένα μη χρήσιμος και μη ωφέλιμος για τον λαό, κυβερνήτης και ήρθε η ώρα, να περάσει στην πολιτική ανεργία.