Τετάρτη 9 Φεβρουαρίου 2011

Ενημέρωση Δ.Σ ΠΕΤ ΟΤΕ

ΕΝΟΤΗΤΑ ΠΕΤ ΟΤΕ

Ενημερωτικό σημείωμα

22-1-2011

Συνάδελφε. Η ΕΝΟΤΗΤΑ ΠΕΤ ΟΤΕ κρίνει σαν υποχρέωση της μετά από κάθε διοικητικό συμβούλιο του σωματείου να ενημερώνουμε τα μέλη μας. Το Δ.Σ της ΠΕΤ ΟΤΕ έγινε στις 20-1-2011 με θέματα οικονομικά , οργανωτικά, ΣΣΕ, αξιολόγιο, καθώς και το πρόβλημα διόδια που μπήκε από εμάς. Όσον αφορά τα οικονομικά και αυτή τη φορά δώσαμε λευκή ψήφο επειδή δεν ακολουθείτε η διαφάνεια σύμφωνα με τις προτάσεις μας. Συγκεκριμένα είχαμε ζητήσει τα έξοδα ανά τιμολόγιο να αναρτώνται στην ηλεκτρονική σελίδα του σωματείου ακολουθούμενα από 3 τουλάχιστον προσφορές για δαπάνες πάνω από ένα ορισμένο όριο πχ 500 ευρώ. Ανεξάρτητα αν υπάρχουν τιμολόγια ελεγμένα από εξελεκτική επιτροπή, Δεν μπορεί να έρχονται δαπάνες, το μήνα Νοέμβριο πχ χαρτικά 5.119,94 Ε , τη στιγμή μάλιστα που δεν περιλαμβάνεται το κόστος περιοδικού σε αυτά, χωρίς να συνοδεύονται από προσφορές. Στο ζήτημα οργανωτικά πέρα από την εγγραφή νέων μελών έγινε και αντικατάσταση στην εκτελεστική επιτροπή ενός μέλους. Συγκεκριμένα ο αντιπρόεδρος Αλεξανδρίδης (ο οποίος με ανοχή των παρατάξεων δεν πατούσε στην ΠΕΤ ΟΤΕ όλο το πρίν διάστημα αν και είχε εργασιακή απαλλαγή- όπως δυστυχώς συμβαίνει και με άλλα μέλη)παραιτήθηκε και στη θέση του προτάθηκε και ψηφίσθηκε από ΔΑΚΕ ΕΣΚ ΑΚΟΜΜΑΤΙΣΤΟΥΣ ο Φλέσσας Αντώνης ο οποίος είναι προϊστάμενος σε τεχνική περιοχή της Αττικής. Αυτό έγινε για πρώτη φορά στα χρονικά του σωματείου: Προϊστάμενος να είναι ταυτόχρονα και στην εκτελεστική της ΠΕΤ. Φανταστείτε λοιπόν το συνδικάτο να είναι κατά του αξιολογίου πχ και το μέλος της εκτελεστικής να αξιολογεί. Μας θυμίζει το έργο το πρωί μαθήτρια και το βράδυ πόρνη…Οποία υποκρισία…. Για τη θέση έβαλε υποψηφιότητα και ο Βανδώρος Χρ. Ο οποίος ψηφίσθηκε μόνο από τα δύο μέλη της Ενότητας. Η ΠΑΣΚΕ έριξε λευκό στη διαδικασία και η ΑΣΕ απείχε. Η ΑΣΕ στην αρχή θέλησε να βάλει υποψηφιότητα για τη θέση αντιπροέδρου μετά όμως υπαναχώρησε όταν είδε ότι δεν τις βγαίνουν τα κουκιά. Γενικά η διαδικασία αυτή είναι ενδεικτική του γενικότερου κλίματος που επικρατεί δυστυχώς στο σωματείο. Η ΠΕΤ ΟΤΕ έχει μετατραπεί σε κακέκτυπο μηχανισμού και ίντρικας. Το ψήφισμα υπέρ του κινήματος κατά των διοδίων που βάλαμε, απορρίφθηκε χωρίς καμιά συζήτηση από ΔΑΚΕ ΠΑΣΚΕ. Το ζήτημα αξιολόγιο ομοίως και από Ακομμάτιστους. Στη ΣΣΕ πέρα από τυπική κατά τα γνωστά ενημέρωση αποφασίστηκε η μετάβαση μας στο Μαρούσι όπου η διαπραγματευτική ομάδα της ΟΜΕ είχε συνάντηση με τη διοίκηση. Ενημέρωση για τα γεγονότα αυτά υπάρχει στην ηλεκτρονική σελίδα της Αγωνιστικής Συνεργασίας. Η εντύπωση μας είναι ότι η πλειοψηφία των εκλεγμένων μελών των κυρίαρχων παρατάξεων και όχι μόνο, για διαφορετικούς λόγους η καθεμιά θέλουν να «δώσουν» ότι ζητά η διοίκηση του ΟΤΕ, αλλά δεν έχουν βρεί τον τρόπο να τα περάσουν στο κόσμο. Ίσως ο ΟΜΕΔ να αποτελέσει ένα πολύ καλό άλλοθι για την ΟΜΕ και την ΠΕΤ. Γενικά η τοποθέτηση μας στο θέμα αυτό είναι ότι χωρίς αποφασιστικούς αγώνες και σύμπλευση με τους εργαζόμενους των ΔΕΚΟ και των σωματείων που σήμερα είναι στο δρόμο δεν υπάρχει ελπίδα. Στο μνημόνιο υπάρχει πρόβλεψη για κατάργηση ΣΣΕ, καθώς και κανονισμών προσωπικού συνολικά στις μεγάλες επιχειρήσεις, αρχής γενόμενης από τις Τράπεζες. Καταλαβαίνουμε λοιπόν πολύ γρήγορα τι θα συμβεί. Ακόμη και ζητήματα όπως λογαριασμός νεότητας, εφάπαξ, επιδόματα θα χτυπηθούν. Φυσικά κάτι τέτοιο είναι έξω από τη λογική των κυρίαρχων παρατάξεων που ακόμη περιμένουν τη ΓΣΣΕ να εξαγγείλει αγώνες η το ΠΑΜΕ της ΕΣΚ που ενδιαφέρεται για το ψηφοσάκουλο του ΚΚΕ. Το μόνο που μένει είναι η ενεργοποίηση των συναδέλφων. Να διεκδικήσουμε μέσα από συντονισμένη αυτοοργάνωση τη δημιουργία ενός πλατιού κοινωνικού μετώπου. Να απαιτήσουμε σε γενικές συνελεύσεις, τον συντονισμό δράσης εδώ και τώρα. Τη καταγγελία του μνημονίου – λερναία ύδρα- και των κομμάτων που το στηρίζουν. Να αποφασίσουμε αν αυτό το σωματείο όπως λειτουργεί εξυπηρετεί με τον καλλίτερο τρόπο τα συμφέροντα των εργαζομένων. Οι παρατάξεις να καταλάβουν ότι δεν είναι αυτές το κίνημα και το συνδικάτο αλλά η κοινωνία των εργαζομένων. Οι εργαζόμενοι έχουμε κοινά προβλήματα άρα έχουμε συμφέρον και επιδιώκουμε κοινές λύσεις και όχι οι παρατάξεις. Αυτές μπορεί να έχουν και διαφορετικά συμφέροντα και διαφορετικές επιδιώξεις. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν μπορούν να έχουν χώρο δράσης. Πράγματι ο χώρος δράσης για τις παρατάξεις σήμερα είναι μόνον και αποκλειστικά η προώθηση των αποφάσεων των συναδέλφων. Δηλ. η προώθηση του συντονισμού των αγώνων, το κοινό μέτωπο κατά της ακολουθούμενης πολιτικής. ‘Όχι η υποκατάσταση των εργαζομένων και η μετατροπή τους σε πελάτες. Εμπρός λοιπόν, οι συνάδελφοι να δημιουργήσουν την παράταξη των συναδέλφων. Αλλιώς ο δρόμος θα είναι χωρίς επιστροφή. Τέλος ζητήσαμε άλλη μια φορά να έχουμε πρόσβαση στο περιοδικό της πετ οτε. Ως γνωστό και αυτό το δικαίωμα είναι για εμάς απαγορευμένο…Η δημοκρατία σταματά όταν διαταράσσει ισορροπίες και συμφέροντα.

Υστερόγραφο. Θα εξαντλήσουμε κάθε προσπάθεια ώστε η ενότητα των εργαζομένων στη βάση των προβλημάτων, να γίνει πράξη, χωρίς άλλα προαπαιτούμενα.

Για την ΕΝΟΤΗΤΑ ΠΕΤ ΟΤΕ Γ. ΦΛΩΡΟΣ Χ. ΒΑΝΔΩΡΟΣ .

Τρίτη 8 Φεβρουαρίου 2011

Ανακοινώσεις

ΕΝΟΤΗΤΑ ΠΕΤ ΟΤΕ

8-2-2011

Συνάδελφοι

Τρία πράγματα ευδοκιμούν στην Ελλάδα. Τα δύο είναι αυτοφυή το τρίτο εν μέρει εισαγόμενο. Το εισαγόμενο αναφέρεται στο ΔΝΤ στην ΕΟΚ, στο νεοφιλελευθερισμό.

· Όσο για τα αυτοφυή δεν μπορεί να είναι άλλα παρά Η ΑΣΥΛΙΑ ΤΩΝ ΥΠΟΥΡΓΩΝ & ΤΑ ΚΛΕΙΣΤΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ. Για την υπουργική ασυλία, τα σκάνδαλα ζήμενς, Βατοπέδι, Γερμανός έχουν πολλά να διηγηθούν…. Ας μην επανέλθουμε.

Όσον αφορά τα κλειστά επαγγέλματα ας σταθούμε στα σημαντικότερα, δηλ. στο κλειστό επάγγελμα του πρωθυπουργού (40 χρόνια Καραμανλής Παπανδρέου) και για να μη ξεχνιόμαστε στο κλειστό επάγγελμα πολλών εργατοπατέρων συνδικαλιστών.

ΟΛΑ ΤΡΙΓΥΡΩ ΑΛΛΑΖΟΥΝΕ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΙΔΙΑ ΜΕΝΟΥΝ

Μια απλή ματιά στις ΟΜΕ - ΠΕΤ επιβεβαιώνει του λόγου το αληθές. Άραγε τι πιστεύετε; Ενδιαφέρονται τόσο πολύ για το καλό μας ώστε να μη κάνουν σχεδόν τίποτε για όσα συμβαίνουν στον οργανισμό, στους εργαζόμενους, στη χώρα; Έχουν τόση πολύ εργασία & δεν προφτάνουν να ενημερώσουν σαν σωματείο και τους πιάνει ο πόνος της ενημέρωσης μια φορά το χρόνο στις γενικές μας συνελεύσεις; Η μήπως γιατί μόνο αυτές είναι καλοπληρωμένες; Γιατί δεν έχουν το ίδιο ενδιαφέρον και στην Αττική; Τι φοβούνται; Τι υπολογίζουν;

Δεν έχουμε αντίρρηση. Να γίνεται ενημέρωση από το σωματείο βάση των αποφάσεων του. Αντί για αυτό μας σερβίρουν ενημέρωση των παρατάξεων με τα λεφτά τα δικά μας. Από πότε οι παρατάξεις ενημερώνουν με λεφτά συνδρομών; Από πότε είναι δίκαιο συνδικαλιστές που αν και έχουν εργασιακή απαλλαγή, δεν πατούν στο σωματείο στην Αθήνα, κάνουν πασαρέλα σε επαρχιακές συνελεύσεις παραμυθιάζοντας τον κόσμο; Από πότε προϊστάμενοι και απεργοσπάστες βαφτίζονται συνδικαλιστές ; Πότε θα καταλάβουμε πως οι εργαζόμενοι δεν έχουν ανάγκη τις παρατάξεις αλλά αντίθετα οι παρατάξεις έχουν ανάγκη τον κόσμο και αυτό μόνο και αποκλειστικά στο βαθμό που προωθούν τις δικές μας αποφάσεις οι οποίες πρέπει να παίρνονται μέσα από θεματικές συνελεύσεις βάσης? Δεν καταλαβαίνουμε ότι τα «παλιά» τελειώνουν?

Συνάδελφοι.

Η κάθε τοπική διοικούσα π.χ με 50 μέλη καταθέτει κάθε χρόνο στη ΠΕΤ ΟΤΕ 7-8.000 περίπου ευρώ. Για πιο λόγο; Για να τα μοιράζονται οι παρατάξεις; Για να αποκλείονται από το περιοδικό οι συνάδελφοι; Για να καλοπερνούν μερικοί μερικοί;

Ο ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΣ ΠΟΥ ΞΕΡΑΜΕ ΕΧΕΙ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ

Όσο πιο γρήγορα αποφασίσουμε να θάψουμε το άταφο πτώμα του τόσο λιγότερο δηλητήριο θα σκορπά στην ατμόσφαιρα. Ο συνδικαλισμός του βολέματος που μετέτρεπε συνειδητά τον πολίτη σε πελάτη, που υποσχόταν μικροβόλεμα έναντι ψήφου, που «αγωνιζόταν» τον έναν μήνα για τις συνδικαλιστικές εκλογές, τον άλλο για τις νομαρχιακές, τον τρίτο για τις πολιτικές πνέει τα λοίσθια. Ας το καταλάβουμε. Στη ΠΕΤ ΟΤΕ οι παρατάξεις πέρα από τίτλους, ανακοινώσεις, και ταρατατζούμ στη πλειονότητα των στελεχών τους, δεν είναι τίποτε άλλο παρά τα διαφορετικά πρόσωπα του κ Β. Λάμπρου επικεφαλής της ΔΑΚΕ. Αντανακλάσεις υπό διαφορετική γωνία της δικής του πρακτικής, είδωλα αντιγραμμένα. Έτσι βολεύονται όλοι. Το ένα στηρίζει το άλλο…

ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ.

Τα χάνουμε όλα. Ότι έγινε μέχρι τώρα έγινε. Το συνδικαλιστικό κίνημα η αλλάζει πορεία ή δεν χρειάζεται. Εμείς λέμε ότι χρειάζεται. Πρέπει όμως να ξεφύγουμε και να γυρίσουμε στο σημείο από το οποίο ξεκίνησε ο συνδικαλισμός. Χρειάζεται νέα αρχή μέσα από συγκροτημένη αυτοοργάνωση. Η ευκαιρία είναι στα χέρια μας.

Ας μετατρέψουμε τις συνελεύσεις σε συνελεύσεις για μας και όχι για τις παρατάξεις. Ας πάρουμε πρωτοβουλία για συνελεύσεις στην Αττική. Ας στείλουμε το μήνυμα παντού. Συντονισμός, με όσους αγωνίζονται κανείς μόνος του στη κρίση . Με την ανακοίνωση μας αυτή παίρνοντας τις ευθύνες μας, στέλνουμε πρόσκληση σε κάθε συνάδελφο που προβληματίζεται να βρεθούμε να συντονιστούμε να παλέψουμε. Όχι στους εργατοπατέρες. Αρκετά.

Γ Φλώρος Χ. Βανδώρος.

Εισηγήσεις - Ομιλίες

ΕΝΟΤΗΤΑ ΠΕΤ ΟΤΕ

Προς .

την εκτελεστική επιτροπή ΠΕΤ ΟΤΕ

Τα μέλη του Δ.Σ ΠΕΤ ΟΤΕ

Τ.Δ.Ε ΠΕΤ ΟΤΕ

Συνάδελφοι

Σαν μέλη του Δ.Σ ΠΕΤ ΟΤΕ αισθανόμαστε την ανάγκη συγχρόνως και την υποχρέωση να σας καταστήσουμε κοινωνούς των σκέψεων μας αλλά και των προτάσεων μας σχετικά με τα συμβαίνοντα στο χώρο μας. Χωρίς να διεκδικούμε κάποιο αλάθητο, νομίζουμε πως η συνεχής ενασχόληση μας με το συνδικάτο -τα τελευταία χρόνια μέλη του ΔΣ της ΠΕΤ ΟΤΕ - μας δίνει το δικαίωμα αυτής της παρέμβασης.

Η σημερινή κατάσταση

Μετά από τον 5ο ασφαλιστικό νόμο, το 3ο κατά σειρά επικαιροποιημένο μνημόνιο –λερναία ύδρα- την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου για τα εργασιακά με τις επιχειρούμενες αλλαγές στις ΔΕΚΟ, τον εμπαιγμό ένα χρόνο τώρα στη ΣΣΕ, τις εργατικές κινητοποιήσεις και τη μορφή που αυτές πήραν, την ψήφιση του κρατικού προϋπολογισμού για το 2011, αλλά και την έκδηλη αδυναμία του συνδικαλιστικού κινήματος έχουμε μπει σε νέα περίοδο. Το ζητούμενο πλέον δεν είναι μόνο οι περικοπές και οι μειώσεις, όσο η δραστική αλλαγή του «τρόπου» εργασίας. Το συνολικό καθεστώς προστασίας και δικαιωμάτων του εργαζόμενου ανατρέπεται εκ βάθρων. Ο τελευταίος μετατρέπεται σιγά-σιγά σε «επιχειρηματία» του εαυτού του, της εργατικής του δύναμης, δίχως καμία δυνατότητα συνδικαλιστικής ή άλλης εκπροσώπησης. Η ίδια η εργασιακή σχέση χάνει το ιδιαίτερο καθεστώς που είχε κατακτήσει μέχρι σήμερα για να μεταβληθεί & στην πράξη και σε επίπεδο νομοθεσίας σε μια ακόμη σχέση ιδιωτικού δικαίου-παράρτημα του εμπορικού δικαίου. Η έννοια του μισθού θα χαθεί για να αντικατασταθεί με την έννοια της αμοιβής. Οι συλλογικές διαπραγματεύσεις και οι δεσμευτικές συλλογικές συμβάσεις θα αποτελέσουν παρελθόν για την μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων. Έτσι ή αλλιώς αυτό συμβαίνει στον ιδιωτικό τομέα, όπου στην πράξη δεν υπάρχει κανενός είδους κατοχύρωση ή προστασία. Μαζί μ’ αυτές θα χαθούν και τα συνδικάτα. Ολόκληρος ο παραδοσιακός τρόπος συγκρότησης των συνδικάτων στην Ελλάδα χάνει το αντικείμενό του. Οι συνθήκες μόνιμης ανεργίας, η οποία πλησιάζει το 1 εκατομμύριο μαζί με την εκ περιτροπής εργασία, κάνουν ώστε η εργατική τάξη της χώρας να βρίσκεται σε κατάσταση αποσύνθεσης. Όταν ένας στους τρεις μισθωτούς είναι σε καθεστώς μερικής ή ολικής ανεργίας, και η συνδικαλιστική πυκνότητα δεν υπερβαίνει το 25% είναι μάλλον αστείο να μιλά κανείς για οργανωμένη τάξη. Και είναι σίγουρο ότι με τέτοια ανεργία κανείς εργαζόμενος δεν μπορεί να νιώθει ασφαλής, ούτε μπορεί στα σοβαρά να διεκδικήσει κάτι καλύτερο για τον εαυτό του και το σύνολο. Με αυτές τις συνθήκες σε καθένα μας η αρχή ο σώζων εαυτόν σωθήτω μετατρέπεται εύκολα σε κανόνα επιβίωσης. Η ανέχεια, η άμεση φυσική και κοινωνική εξαθλίωση τεραστίων μαζών αποτελούν το καθαριστικό στοιχείο για την ανάπτυξη του σύγχρονου νεοφιλελεύθερου πολιτισμού. Έτσι ενώ προηγουμένως η φτώχεια, ήταν αποτέλεσμα της έλλειψης πολιτισμού, του χαμηλού επιπέδου ανάπτυξης των παραγωγικών ικανοτήτων της κοινωνίας, τώρα αποτελούν τη βασική προϋπόθεση για την ανάπτυξη του πολιτισμού, για την ανάπτυξη των παραγωγικών ικανοτήτων και των δυνατοτήτων της κοινωνίας. Αποτελεί, δηλαδή, το φυσικό πλαίσιο, το κοινωνικό κίνητρο για την ύπαρξη της περιλάλητης «αγοράς εργασίας» και κατά συνέπεια της ανάπτυξης του αστικού πολιτισμού. Ο ανταγωνισμός ανάμεσα στους εργάτες δίνει την δυνατότητα να επιλέξει το αφεντικό ανάμεσα σε μεγάλο αριθμό εργατών, προτιμώντας αυτόν που δουλεύει με τα λιγότερα. Οι εργάτες επομένως είναι αναγκασμένοι να μειώσουν την τιμή, καθώς βρίσκονται σε ανταγωνισμό μεταξύ τους. Με άλλα λόγια ο εργαζόμενος δεν μετατρέπεται σε απλά κάποιο εμπόρευμα αλλά σε χρηματιστηριακό προϊόν ενδυόμενος την μορφή –και το περιεχόμενο- μιας μετοχής σε συνεχή διακύμανση. Δεν θα αργήσει η ώρα που η οποιαδήποτε θέση εργασίας θα βγαίνει σε μειοδοτικό πλειστηριασμό.

Μοιραίοι και άβουλοι αντάμα…

Σαφέστατα όλα τα παραπάνω είτε θέλουμε να τα παραδεχτούμε ανοιχτά είτε όχι αποτελούν κοινό τόπο για όλους και σε όλους. Το ερώτημα όμως αβίαστα έρχεται στα χείλη μας . ΓΙΑΤΙ?

Συνάδελφοι.

Ένας μεγάλος ηγέτης είπε κάποτε πως αξία δεν έχει μόνο να δίνουμε απαντήσεις, αλλά να δημιουργούμε σωστές ερωτήσεις, πιστεύοντας ότι ο κόσμος εν τη σοφία του θα δώσει τις απαντήσεις που έχει ανάγκη, στα προβλήματα που υπάρχουν.

Χρόνια τώρα το συνδικαλιστικό κίνημα, βλέπει τα τρένα να περνούν και μάλιστα, όπως λέει και ο Καζαντζίδης, δίχως γυρισμό. Το ένα τρένο έγράφε-γράφει «ιδιωτικοποιήσεις», το άλλο «ασφαλιστικό», το επόμενο «εργασιακές σχέσεις», το τέταρτο «επιδόματα», το πέμπτο «πάροχοι», το έκτο , το 7μο… βαγόνια και τρένα ων ουκ έστιν αριθμός.

Κι εμείς στις συνεδριάσεις στις συζητήσεις αναρωτιόμαστε: Βρισκόμαστε εδώ για να τα μετράμε; Βρισκόμαστε στα διοικητικά συμβούλια για να αλλάζουμε τα δρομολόγιά τους?. Παίζουμε, μήπως, τους σταθμάρχες;

Σίγουρα κάποιοι είναι επιβάτες και κάποιοι λαθρεπιβάτες. Εμείς, όμως, τι θέλουμε να είμαστε, αγαπητοί συνάδελφοι; Ποιο είναι το όραμα μας, ο στόχος μας? Προβληματιζόμαστε άρραγε αν επιτέλους επιβάλλεται, πρώτα να σκοπεύουμε και μετά να πυροβολούμε?

Πάει καιρός τώρα που τα προβλήματα τα φωτογραφίζουμε, τις διοικήσεις, τις κυβερνήσεις, τα κόμματα, τις παρατάξεις, τους προϊσταμένους. Τα προβλήματά μας τα φωτογραφίζουμε όλα. Αλλά μάλλον αρνιόμαστε να τυπώσουμε τις φωτογραφίες που τραβήξαμε. Φοβόμαστε μήπως μην καούν τα αρνητικά; Οι κινέζοι λένε «μια φωτογραφία ισοδυναμεί με χίλιες λέξεις». Εμείς σαν συνδικαλιστικό κίνημα λέμε 999 λόγια, χωρίς να «τυπώνουμε» τη φωτογραφία.

Τα Σωματεία, με επικεφαλής τη Γ.Σ.Ε.Ε. και την ΑΔΕΔΥ, έγιναν – γίνονται γραφεία τύπου, χωρίς να έχουν πρακτική σημασία αυτή τη στιγμή. Η πετ οτε ούτε το σάιτ δεν μπορεί να ενημερώσει?. Στο ημερολόγιο του 2010 βρίσκεται. Ας είναι.

Οι κυβερνήσεις, όμως, προχωράνε. Το κουκούλι του μνημονίου ξετυλίχθηκε, ξεπήδησε μέσα από αυτό η χρυσαλίδα τόσων νομοθετημάτων και σαν πεταλούδα τώρα απειλεί και παίρνει μαζί της κατακτήσεις 100 ετών.

Η μετατροπή του πολίτη σε πελάτη από τις προηγούμενες κυβερνήσεις ολοκληρώνεται στις ημέρες μας με τη μετατροπή του σε εμπόρευμα. Αλλά εμείς πρέπει να απαντήσουμε. Δεν ζητάμε ψίχουλα, ζητάμε το ψωμί μας. Λέμε να μην καταντήσουμε δεσμώτες στη σκέψη τους. Λέμε να μείνουμε παραδοσιακοί, συνάδελφοι, συναγωνιστές, αλληλέγγυοι αμετανόητοι συνδικαλισμένοι.

Λέμε πως αξίζει να συνεχίσουμε να θυμόμαστε πόσο πολύ μας έχουν ταπεινώσει, πόσο πολύ μας έχουν προσβάλει, πόσο πολύ μας έχουν κοροϊδέψει όλοι τους, γιατί όλοι αυτοί είναι μόνο πονηροί και τίποτα άλλο.

Χρειάζεται, επομένως, ένα προσκλητήριο στην κοινωνία. Να μην συνηθίσουμε στη γενική αδιαφορία. Οι Λατίνοι κάποτε έλεγαν vita brevis, που σημαίνει η ζωή είναι βραχεία. Γι' αυτό αξίζει να την μεγαλώσουμε αυτή τη ζωή, αυξάνοντας τους στόχους που βάζουμε σαν άτομα και σαν κίνημα.

Τι σημαίνουν όλα αυτά, συνάδελφοι; Σημαίνουν ότι το 2011 με 2012 θα αντιμετωπίσουμε τεράστια προβλήματα. Πρέπει να βγάλουμε έχουμε αργήσει , τα αναγκαία συμπεράσματα.

Ο κάθε εργαζόμενος κουβαλάει ένα φορτίο στη πλάτη του. Το να το κατεβάζει και να ζητά από κάποιον άλλο να το σηκώσει είναι θεμιτό μέχρι κάποιο βαθμό. Το να καμώνονται όμως πολλοί πως ένας είτε είναι παράταξη είτε συλλογικότητα είναι υποχρεωμένος να σηκώνει όλα τα βάρη είναι αυτοκτονία. Αυτή τη στιγμή κάποια σωματεία αναγκαστικά στη πρωτοπορία σηκώνουν αυτά τα βάρη. Οι άλλες συλλογικότητες που βρίσκονται? Τα ΕΑΣ και οι συγκοινωνίες ματώνουν. Δεν το βλέπουμε? Αν η ΓΣΕΕ η ΑΔΕΔΥ δεν κινητοποιούνται υπάρχουν τα Εργατικά Κέντρα, Οι άλλες Ομοσπονδίες τα πρωτοβάθμια. Δυστυχώς ούτε συμβολική ενίσχυση μιας ανακοίνωσης δεν βλέπουμε. Η ΠΕΤ ΟΤΕ έχει υποχρέωση να πρωτοστατήσει. Έχει και τη δύναμη και την οικονομική επιφάνεια για κάτι τέτοιο. ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΑΡΘΕΙ ΑΠΟΦΑΣΗ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑΡΗ ΤΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ Μας. Συνάντηση των προεδρείων των σωματείων στην Αθήνα. Αν ορισμένοι το βρίσκουν «βαρύ» ας βγει κάλεσμα στη διοίκηση του ΕΚΑ να το αναλάβει εντός τακτής ημερομηνίας. Αλλιώς προχωράμε.

ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΩΡΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΑΝ ΘΑ ΥΠΟΧΩΡΗΣΟΥΜΕ ΑΛΛΑ και ΑΝ ΘΑ ΑΠΟΧΩΡΗΣΟΥΜΕ…

Όλο και περισσότερο η κατάσταση μυρίζει και υποχώρηση και αποχώρηση…

Και όμως, συνάδελφοι, ποτέ δεν ήταν πιο καθαρά τα πράγματα στον κόσμο. Αυτό που απέτυχε δεν είναι ο δημόσιος τομέας, αυτό που έχει αποτύχει μέχρι τώρα είναι ο ιδιωτικός τομέας. Ο ιδιωτικός τομέας που δεν έχει να επενδύσει πού αλλού τα κεφάλαιά του, παρά στη Βουλγαρία, στην Κίνα και στην Ινδία. Δεν μπορεί ή μπορεί μόνο να τα επενδύσει στην παρανομία της λευκής σαρκός, στις γυναίκες και τα ναρκωτικά.

Έρχεται, όμως, τώρα στο δημόσιο τομέα παίρνει τα έτοιμα φιλέτα, δρόμους, νοσοκομεία, παιδεία, ενέργεια, τηλεπικοινωνίες, νερό. Η καλλίτερη του επένδυση βέβαια η χρέωση και το κρέμασμα ολόκληρων λαών…

Μειώθηκαν οι φόροι, πήγαν στο 20% για εταιρείες, απαλλάχθηκαν οι κινήσεις στο Χρηματιστήριο και ο δημόσιος προϋπολογισμός μένει συνεχώς στον αέρα. Οι Υπουργοί Οικονομικών, κατά τα άλλα σπουδαγμένοι στα καλύτερα ιδιωτικά πανεπιστήμια, άραγε για ποιο λόγο; Για να μάθουν να πουλάνε και να χρεώνονται?

ΠΡΟΧΩΡΑΜΕ ΑΛΛΑΖΟΝΤΑΣ

Τα συνδικάτα πρέπει να αλλάξουν. Να δούμε με διαφορετικό μάτι, με διαφορετικές συνιστάμενες, κοινά των εργαζομένων ζητήματα. Περισσότερο από ποτέ υπάρχουν οι προϋποθέσεις όλοι οι εργαζόμενοι να συμπορευτούν. Δεν υπάρχει δημόσιο ιδιωτικό. Υπάρχει επίθεση και χρειάζεται συντονισμός. Υπάρχει ανεργία και χρειάζεται αλληλεγγύη. Υπάρχει μαζικό κλείσιμο μικροκαταστημάτων και χρειάζεται ενότητα. Υπάρχει επίθεση στους μισθούς στις συντάξεις στα ΒΑΕ αύριο και χρειάζεται τώρα η ΠΕΤ ΟΤΕ να ξαναδεί τα ΒΑΕ, στο πνεύμα τις αλληλεγγύης με τους κλάδους που θα θιχτούν.

Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗ ΠΕΤ ΟΤΕ

Τα Δ.Σ έχουν μόνο διεκπεραιωτικό χαρακτήρα. Στη πραγματικότητα αποφάσεις δεν παίρνονται. Όλη η συζήτηση αρχίζει και τελειώνει στο πρώτο θέμα που επιγράφεται ενημέρωση Προεδρείου δηλ ξεχωριστή ενημέρωση από τη κάθε παράταξη. Τα ΔΣ γίνονται απλά για να ξεφορτώσει ο καθείς εξ ημών το φορτίο του, και όποιος θέλει ας το πάρει. Έχουμε την αίσθηση ότι και η εκτ. Επιτροπή εργάζεται κατά παρόμοιο παράλληλο και ασύμπτωτο τρόπο. Μέλη (πόσα άρραγε?)της εκτελεστικής Επιτροπής αρρακτά αρκεί να απολαμβάνουν τη ματαιοδοξία της θέσης και της όποιας οικονομικής ενίσχυσης. Μέλη μεταφορείς διαφόρων εντολών και διαπλοκών που σκουπίζουν σαν πόντιοι πιλάτοι τα χέρια τους με ανακοινώσεις, πανώ, φωτογραφίες και μεγαλόστομα συνθήματα. Μοναδικός? σκοπός και στόχος το κέρδισμα εντυπώσεων για αντάλλαγμα κουκιών στο ψηφοσάκουλο. Σε μεγάλο βαθμό το σωματείο συντηρείται μετατρέποντας την ενοχή του σε συναδελφική συνενοχή. Παρεμβάσεις για ΟΠΑΚΕ ΔΑΝΕΙΑ μικροσυμφέροντα, μικροεξυπηρετήσεις κτλ. Επιτυχημένη συνταγή αλλά μέχρι χθες. Οποιοδήποτε νέκταρ κερασμένο στο κρανίο των εργατικών κατακτήσεων μετατρέπεται αυτομάτως σε δηλητήριο… Είμαστε σίγουροι πως αν ήταν δυνατόν οι συνάδελφοι να παρακολουθήσουν ένα διοικ. Συμβούλιο θα αναθεωρούνταν πολλά. Μπορούμε εμείς να τα αναθεωρήσουμε τώρα. Οι συνελεύσεις της πετ οτε να μην ξαναπάρουν τυπικό χαρακτήρα. Κοινή εισήγηση δράσης στα σημεία που συμφωνούμε όσοι συμφωνούμε σε όσα συμφωνούμε. Δημιουργία ομάδων εργασίας πάνω σε συγκεκριμένα θέματα ώστε να καταληχτούν θέσεις και απόψεις. Άνοιγμα της ηλεκτρονικής σελίδας της πετ οτε σόλους όσους θέλουν και μπορούν ώστε μέσα από φόρουμ συζητήσεων να καταλήγουμε και να κλείνουμε θέματα. Σε νέα βάση τα οικονομικά του σωματείου, με πραγματική διαφάνεια αλλά κυρίως αποτελεσματικότητα. Κοινές ενημερώσεις στην Αττική όχι μόνο σε χώρους δουλειάς του ΟΤΕ. Δεν κρίνουμε σκόπιμο να επεκταθούμε περισσότερο. Υπάρχουν σκέψεις πάντα στη διάθεση σας.

Αυτή, συνάδελφοι, είναι η κατάσταση που υπάρχει σήμερα. Μπορούμε, επαναλαμβάνουμε, να κάνουμε πολλά. Το ζήτημα είναι γιατί δεν τα έχουμε κάνει…. Ίσως η διάσπαση της κοινωνίας σε πολλές ταχύτητες συμφερόντων και δικαιωμάτων να κάνει ώστε αντί να συγκρουόμαστε μετωπικά με τον αντίπαλο, να τρακάρουμε μεταξύ μας. Ωρομίσθιοι κατά τετράωρο, μόνιμοι, έκτακτοι, συνταξιούχοι ΤΕΒΕ, Ι.Κ.Α., Ο.Γ.Α. κατά κοινής ωφέλειας. Μόνο που κανείς δεν θα γλιτώσει μόνος του..

Μια φαντασιακή δέσμευση της κοινωνίας διαχέεται παντού για να ενοποιηθεί στα παραμάγαζα της TV και να βρει παραπλανητική έκφραση στα παράθυρα του «Ζούγκλα», του Μέγα του Αντέννα. Όμως το συνδικαλιστικό κίνημα, δεν είναι τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο παρά μια ορχήστρα χρωμάτων και ήχων, διαφορετικών ήχων και διαφορετικών χρωμάτων.

Υπάρχουν τα μπάσα, υπάρχουν τα βαρύτονα, υπάρχουν τα σεγκόντα, υπάρχουν οι οξείες φωνές. Για όλες αυτές πρέπει να μπει μπροστά ο μαέστρος για να τις ενοποιήσει και να βγει η αρμονία. Ο μαέστρος για το συνδικαλιστικό κίνημα, αγαπητοί συνάδελφοι, ξέρετε πώς λέγεται; Λέγεται «όραμα του συνδικαλιστικού κινήματος». Αν δεν το βρούμε, αν δεν το περιγράψουμε, συνεχώς θα ερχόμαστε εδώ και θα φωτογραφίζουμε χωρίς να τυπώνομε τις φωτογραφίες.

Το συνδικαλιστικό κίνημα στον Ο.Τ.Ε., συνάδελφοι, δεν είναι τίποτα περισσότερο -κι αν πάρουμε και της Π.Ε.Τ.-Ο.Τ.Ε.- από ένα μικρό ρυάκι. Πολύ εύκολα η κάθε κυβέρνηση μπορεί να ρίξει μερικά λιθάρια κι αυτό το μικρό ρυάκι, αυτό το μικρό ποταμάκι να το κάνει λίμνη και βάλτο.

Συνάδελφοι, πρέπει όλα τα ρυάκια του συνδικαλιστικού κινήματος να ενωθούν μεταξύ τους και να φτιάξουμε το μεγάλο ποτάμι του εργατικού κινήματος. Στην αντίθετη περίπτωση ας αφήσουμε τον ποιητή να την περιγράψει.

"Φρόνιμα και ταπεινά πάω με κείνον που νικά. Αν θέλεις να χαρείς τη λευτεριά νωρίς γίνε προδότης, γίνε. Θα 'ναι μαζί σου οι νόμοι και η πλερωμένη γνώμη. Πέτα την ανθρωπιά σου. Κι απ' τον αφέντη πιάσου. Κι άμα σε φτύσει αυτός, να κάθεσαι σκυφτός. Και θα 'χεις τα πρωτεία στη σάπια πολιτεία.

Με τιμή Γ. Φλώρος και Χρ. Βανδώρος μέλη Δ.Σ ΠΕΤ ΟΤΕ

Δολοφονία Τεμπων. Η Συνέχεια

  Δεν γνωρίζω πόσοι πολίτες, άκουσαν η διάβασαν όσα η κ. Μαρία Καρυστιανού ανέφερε σε δύο εμβληματικές παρουσίες της.  Η "ΜΗΤΕΡΑ των ΤΕ...