Τετάρτη 30 Ιουνίου 2021

 


Σαν Ιτιώτικο ανέκδοτο

Αγαπητοί συμπολίτες, έχουμε και λέμε.

Σελίδα 1η.

Η Τράπεζα Πειραιώς κλείνει προσεχώς.

Η Άλφα Τράπεζα μας άφησε χρόνους.

Η EUROBANK μας γύρισε την πλάτη

Και το ATM της Εθνικής δεν λειτουργεί και ταλαιπωρεί.


Σελίδα 2η

Το ταχυδρομικό ταμιευτήριο δεν υπάρχει και τα ΕΛΤΑ ειδικά μετά την «αναβάθμιση τους» απλά αγανακτούν τον πολίτη.

Α να μην ξεχάσω…

Το λιμάνι της Ιτέας έχει σχέδιο ασφάλειας και πρωτόκολλα. Φυσικά πληρώνει κάποια χιλιάρικα μηνιαία χωρίς να υπάρχει κρουαζιέρα αλλά ,..θα… ανοίξει η διώρυγα Κορίνθου. Πόσο ακόμη θα περιμένουμε; Κανά 2-3 χρόνια!!!.


Το άλλο με τα ηλεκτροκίνητα πλοία από Αγ Νικόλαο σε Αίγιο; ας μην ανησυχούμε.

Έχουν φροντίσει οι άριστοι να είναι στον ίδιο φάκελο με την διαγώνιο, το Χάρμισκο, το 2ο τμήμα του Γεωπονικού κτλ.

Αλλά ας μην είμαστε αχάριστοι. Γίνονται μελέτες…

 

 

Τρίτη 29 Ιουνίου 2021

Αυθεντικοί διάλογοι καλοκαιρινής ραστώνης

 


Αυθεντικοί διάλογοι καλοκαιρινής ραστώνης

Το καλοκαίρι στην Ελλάδα εκτός από την θάλασσα είναι συνυφασμένο με τον  παραλιακό καφενέ.

 Ο πρωινός αλλά κυρίως ο απογευματινός καφές έχουν την ικανότητα να σέρνουν την συζήτηση ώρες ατελείωτες. Ειδικά τις μέρες του καύσωνα, όταν η ακινησία του απογευματινού, παραχωρεί την θέση της στην ηρεμία της νύχτας. Τότε, τα λόγια ξεπηδούν ευκολότερα, αναδείχνοντας ερμηνείες και συμπεράσματα που προφανώς υπάρχουν και «αγωνιούν» να βρουν χρόνο και ώρα για να έρθουν στην επιφάνεια.

Μια τέτοια βραδιά, με τα φώτα ενός υποτυπώδους λιμανιού, στην πραγματικότητα μόνο προβλήτα – όπως θα έλεγε ο πολύπειρος πατριώτης μου ο καπεταν Λαδάς, να πέφτουν στα νερά, σχηματίζοντας φωτεινά ρυάκια, ξεκίνησε η παρακάτω συζήτηση.

-        Επιτέλους αλλάξανε τα φώτα βάλανε τα LED και θα έχουμε οικονομία.

Δεν άφησα την ευκαιρία να πάει χαμένη.

Καιρό τώρα μας ζαλίζουνε με ότι μπορούμε και δεν μπορούμε να φανταστούμε.

 Από την συσκευασία μέχρι την κατανάλωση τροφής, από τα εργαλεία, την μετακίνηση, μέχρι τα αντίστοιχα συστήματα οικιακής εξυπηρέτησης, το νέο σύνθημα που υπάρχει που μεγεθύνεται που προβάλλεται που επικρατεί ακούει στο εύηχο σύνθημα ΠΡΑΣΙΝΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ. Γύρω από αυτή την πρόταση,- είναι αξιοσημείωτο- συνήθως το κέρδος των ολίγων κυρίαρχων χωρών καμουφλάρεται, και ανακατεύοντας το σωστό με το λάθος, το επικίνδυνο με το ωφέλιμο, το νόμιμο με το παράνομο,  προωθούνται συμφέροντα που υποβαθμίζουν και υπονομεύουν την ποιότητα ζωής των πολιτών.

  Κυρίως  εγκλωβίζουν τις παραγωγικές δυνατότητες του τόπου μας,  χρησιμοποιώντας τον, σαν επέκταση της δικής τους εθνικής αγοράς.

Αντικατάσταση λοιπόν των λαμπτήρων με led και όχι μόνο, ηλεκτρικά αυτοκίνητα, πατίνια ποδήλατα, κατάργηση του λιγνίτη σαν κυρίαρχου Εθνικού καυσίμου για την ΔΕΗ, ανεξέλεγκτοι αριθμοί ανεμογεννητριών, χωρίς καν προσπάθεια για παραγωγή τους στην Ελλάδα (προστιθέμενη αξία) και τελικά σκουπίδια παντού με συνεχώς αυξανόμενο ρυθμό, τα οποία και αυτά βρίσκουν τρόπους να τα κάνουν χρυσοφόρα για την πάρτη τους.

 Όλα αυτά γιατί;

ΚΥΡΙΩΣ Επειδή ο χρόνος χρήσης του κάθε προϊόντος «φροντίζουν» να έχει συγκεκριμένη ημερομηνία λήξης! Και αν δεν έχουν; Αν ξεπεράσουν τις ευγενείς προσδοκίες των;  Ε τότε φροντίζουν με νόμους και διατάγματα να επιβαρύνουν δυσανάλογα τους χρήστες ώστε να τα αντικαταστήσουμε!

Μακρύς σίγουρα ο πρόλογος. Πάμε λοιπόν στην συζήτηση.

-        Ναι σωστά, οικονομία απάντησα και συνεχίζω. Για πες μου, πόσα βαττ είναι τα καινούρια φωτιστικά;

-        Πόσα βάττ; Α που να ξέρω . Η απάντηση.

-        Μάλιστα πόσο στοιχίζει η κάθε αντικατάσταση; Α που να ξέρω . Ξανά.

-        Ωραία. Πόσα βαττ ήταν τα προηγούμενα φωτιστικά; Α που να ξέρω. Μάλιστα. Ποια η σχέση φωτεινής απόδοσης στο οδόστρωμα από τα πριν φωτιστικά σε σχέση με τα καινούρια; Α που να ξέρω. Μόνιμη απάντηση!


-        Έστω μήπως ξέρουμε την τιμή της κιλοβατώρας που χρεωνόμαστε, προκειμένου να υπολογίσουμε το πραγματικό κόστος σε βάθος χρόνου; Που τέτοια πολυτέλεια!!!

-        Έτσι λοιπόν, Α ΠΟΥ ΝΑ ΞΕΡΩ. Αλλά ξέρουμε ότι κάνουμε οικονομία! Αυτή η απάντηση σε όλα και για όλα τα συναφή ζητήματα!

Επιστήμη και επιστήμονες υποταγμένοι στα κελεύσματα του κέρδους ξένων και ντόπιων συμφερόντων.

 Άσχετοι που το παίζουν διαφορετικοί, προβάροντας ρόλους πρωταγωνιστών, στην ουσία υπηρέτες άλλων συμφερόντων.

20 σαρικα χιλιάρικα του δημοσίου ταμείου πάντα και αποκλειστικά, σε «δικούς» και δήθεν, με απευθείας αναθέσεις, για το τίποτα ή το πολύ πολύ σαν άλλοθι σαν δήθεν πιστοποιητικό επιστημοσύνης!

Θα μου πείτε εδώ ο Βουλευτής κ. Μπούγας όταν έκλειναν τα Ταχυδρομεία και έδιωχναν τους υπαλλήλους τους, διαλαλούσε ότι το κάνουν ώστε να εξυπηρετούν καλλίτερα τους πολίτες και μάζευε λάικ!   Στα υπόλοιπα θα κωλώσουμε;

Επιμύθιο

 Οι λάμπες με την μεγαλύτερη απόδοση, και εγγυημένη κατά εμέ χρονική διάρκεια στην απόδοση τους, λέγονται Νατρίου χαμηλής πίεσης. Ναι είναι αυτές οι κίτρινες στους δρόμους.

Α να μην ξεχάσω.

Αν λέω αν σας ευρίσκονται ηλιακά φωτιστικά, ρωτήστε τους όποιους συμβουλάτορες σας αν συμφέρει η αλλαγή μπαταρίας, ακόμη και πάνελ.

Μάθετε πώς αν θέλουμε οικονομία , υπάρχουν διαθέσιμα συστήματα  ελέγχου φωτισμού και ειδικά συστήματα χρονοπρογραμματισμού.


 Μα τώρα τι ζητάμε; Εδώ δεν μπορούν να ρυθμίσουν την ώρα έναυσης, και ξεκινάνε το μεσημέρι να ανάβουν…. Ψιλά γράμματα οι «άριστοι»…

Όσο για τα υπόλοιπα; Ας αναμένουμε…

Πέμπτη 24 Ιουνίου 2021

 

Λέλα Καραγιάννη

 ηρωίδα της Εθνικής Αντίστασης το άρθρο από το Left.gr

 

Η Λέλα Μηνοπούλου γεννήθηκε στις 24 Ιουνίου 1898 στη Λίμνη Ευβοίας. Ήταν πρωτότοκη κόρη του Αθανασίου Μηνόπουλου και της Σοφίας Μπούμπουλη. Το 1916 παντρεύτηκε τον φαρμακοποιό Νικόλαο Καραγιάννη, με τον οποίο απέκτησε επτά παιδιά: την Ιωάννα, τον Γεώργιο, την Ηλέκτρα, τον Βύρωνα, τον Νέλσωνα, τη Νεφέλη και την Ελένη.

Η κατάληψη της Ελλάδας υπό των Ιταλογερμανών μεταμόρφωσε την ελληνίδα νοικοκυρά σε πρωτεργάτιδα της Εθνικής Αντίστασης. Από τις πρώτες ημέρες της Κατοχής έφτιαξε μία ομάδα με πυρήνα μέλη της οικογένειάς της και άρχισε το έργο της απόκρυψης και φυγάδευσης των βρετανών στρατιωτικών που είχαν εγκλωβιστεί στην Ελλάδα. Με την πάροδο του χρόνου, η μικρή οικογενειακή ομάδα διευρύνθηκε και εξελίχθηκε στην αντιστασιακή οργάνωση «Μπουμπουλίνα», που αριθμούσε πάνω από 100 μέλη.

Η σύλληψη του γιου της Γεωργίου τον Ιούνιο του 1941 και των θυγατέρων της Ιωάννας και Ηλέκτρας δεν την πτόησαν. Κατόρθωσε να τους απελευθερώσει και να συνεχίσει το έργο της. Ακολούθησαν επιτυχείς ομαδικές φυγαδεύσεις στη Μέση Ανατολή, τις οποίες επέβλεπε προσωπικά η ίδια.

 Τακτικά από τα ραδιοφωνικά κύματα του Καΐρου ακουγόταν η φράση «Τζάκσον - Τζάκσον ευχαριστούμε για το άρωμα». Ήταν το συμπεφωνημένο σύνθημα για τη διάσωση της αποστολής.

Τον Οκτώβριο του 1941 συνελήφθη, κατόπιν προδοσίας, και κλείστηκε στις φυλακές Αβέρωφ με την κατηγορία της κατασκοπίας. Δικάσθηκε από ιταλικό στρατοδικείο, αλλά αθωώθηκε ελλείψει στοιχείων.

Μετά την αποφυλάκισή της συνέχισε το αντιστασιακό της έργο, με μεγαλύτερη ένταση και μεθοδικότητα. Άπλωσε ένα ευρύ δίκτυο συνεργατών σε κάθε κατοχική υπηρεσία της Αθήνας και λάμβανε πολύτιμες πληροφορίες για κινήσεις και τα σχέδια των κατοχικών αρχών από έλληνες συνεργάτες τους, αλλά και από αντιχιτλερικούς γερμανούς και αντιφασίστες ιταλούς αξιωματικούς, τις οποίες διοχέτευε στο Συμμαχικό Στρατηγείο της Μέσης Ανατολής. Παράλληλα, μέλη της οργάνωσής της προέβαιναν σε πράξεις δολιοφθοράς κατά κατοχικών στόχων.

Στις 11 Ιουλίου 1944 κι ενώ νοσηλευόταν στο νοσοκομείο του Ερυθρού Σταυρού, συνελήφθη από τους Γερμανούς. Την ίδια ημέρα συνελήφθησαν και πέντε από τα παιδιά της. Ο σύζυγός της και τα δύο παιδιά της Γεώργιος και Ελένη κατόρθωσαν να διαφύγουν.

Οι συλληφθέντες οδηγήθηκαν στα μπουντρούμια των Ες-Ες στην οδό Μέρλιν και βασανίσθηκαν άγρια. Όχι μόνο δεν ομολόγησαν, αλλά η Καραγιάννη χτύπησε τον αιμοχαρή ανακριτή της Φριτς Μπέκερ. Τα βασανιστήρια που ακολούθησαν ήταν φρικτά. Την κρέμασαν και της εξάρθρωσαν τα χέρια, της έκαυσαν τα άκρα με ηλεκτρική μηχανή, την υπέβαλαν επί τριήμερο στο μαρτύριο της δίψας και τέλος της τρύπησαν τα πλευρά με το πόμολο της πόρτας.

Δεν εκάμφη ακόμα και όταν της διαμήνυσαν ότι θα εκτελούσαν τον γιο της Νέλσωνα, αν δεν ομολογούσε. Αυτή τους απάντησε υπερήφανα: «Ζητείτε από μία ελληνίδα μάνα να προδώσει τους συνεργάτες της και την πατρίδα της με την απειλή του τυφεκισμού των παιδιών της. Ε, λοιπόν, μάθετε ότι τα παιδιά μου ανήκουν στην Ελλάδα και το αίμα τους θα πνίξει τους Ούνους και όλη τη Γερμανία σας!»

Την αυγή της 8ης Σεπτεμβρίου 1944, η Λέλα Καραγιάννη οδηγήθηκε με άλλους πατριώτες στο Άλσος Δαφνίου. Λίγο πριν από την εκτέλεσή της, απευθυνόμενη στους άλλους μελλοθάνατους, φώναξε: «Ψηλά παιδιά τα κεφάλια να δουν οι Ούνοι πως ξέρουν να πεθαίνουν οι Έλληνες για την πατρίδα τους».

Το πτώμα της, διάτρητο από τις σφαίρες, παρελήφθη κρυφά από φίλους της οικογένειάς της και τάφηκε στο Β’ Νεκροταφείο Πατησίων. Την επομένη, 9 Σεπτεμβρίου 1944, τα πέντε παιδιά της απελευθερώθηκαν με τη μεσολάβηση μιας γερμανίδας κατοίκου της Αθήνας, η οποία επωφελήθηκε από την αλλαγή διοίκησης στη Γερμανική Φρουρά Αθηνών.

Για τη δράση της και το μαρτυρικό και ηρωικό τέλος της, η Λέλα Καραγιάννη τιμήθηκε ως εθνική ηρωίδα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό όσο λίγοι αγωνιστές του απελευθερωτικού αγώνα. Στο Πολεμικό Μουσείο στην Αθήνα έχει στηθεί μπρούντζινη προτομή της και ανάμεσα στο Εθνικό Μουσείο και στο Πολυτεχνείο ολόσωμο μαρμάρινο άγαλμά της. Η Ακαδημία Αθηνών, κατά τη συνεδρίαση της 30ης Δεκεμβρίου 1947, της απένειμε το Βραβείο Αρετής και Αυτοθυσίας.

Στις 18 Ιουνίου 2020, η Ελληνική Δημοκρατία τιμώντας την εθνική δράση και την αυτοθυσία της Λέλας Καραγιάννη, της απένειμε τον βαθμό του ταξιάρχου επί τιμή.

 

Η ΧΑΡΜΑΙΝΑ η ΜΕΛΙΝΑ η ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ

 


Η ΧΑΡΜΑΙΝΑ, Η ΜΕΛΙΝΑ, κ η Περιφέρεια

Ξεκαθαρίζω από την αρχή, ότι ο τίτλος δύσκολα συνδυάζεται από τον καθένα μας χωρίς αυτά που ακολουθούν.

«Πώς ήθελα να είχα ένα και δύο/και τρία και τέσσερα παιδιά»

τραγουδούσε η ανεπανάληπτη Μελίνα στα «Παιδιά του Πειραιά» ενώ συγχρόνως επαναλάμβανε τον ίδιο στίχο παραλλαγμένο για τις ανάγκες της μελωδίας σε

« Aπ' το παράθυρό μου στέλνω/Ένα δύο και τρία και τέσσερα φιλιά

Που φτάνουν στο λιμάνι/Ένα και δύο και τρία και τέσσερα πουλιά».

Κάπως έτσι, υπολογίζω πως επηρεάστηκε; σκέφτηκε και αποφάσισε η αντιπεριφέρεια και συνακόλουθα η Περιφέρεια στη Λαμία, για να αγοράσει και τέταρτο κτίριο στη Χάρμαινα της Άμφισσας που εξελίσσεται μάλλον στον κουμπαρά της περιοχής.

Σίγουρα κανείς δεν μπορεί να ξεπεράσει με ελαφρά διάθεση την Χάρµαινα, αυτή την ιστορική συνοικία της περιοχής, της Άμφισσας, με την ξεχωριστή  ατμόσφαιρα, τα υπέροχα σοκάκια της που αναδίδουν άρωμα κινηματογραφικού σκηνικού.

ΤΟΤΕ…;

ΓΙΑΤΙ ΣΠΑΤΑΛΗΘΗΚΕ τόσος χρόνος χωρίς να αναδειχτούν χωρίς να ξεκινήσει καν η μελέτη αποκατάστασης των Ίδη αγορασμένων 3  κτισμάτων από το 2018; Δεν πρόκαναν;

Περίμεναν μήπως  να συνταιριάξουν τον στίχο, «ένα και δύο/ και τρία και τέσσερα ταμπακαριά»;

Η έχουν σκοπό να συνεχίσουν ώστε να τα κάμουν 5 και 6 και 7, πιστοί στην γραμμή, το θέμα είναι να δείχνεις ότι κάνεις και κάνεις, αρκεί να μην κάνεις  τελικά τίποτε;

Άραγε ποιο είναι το πλάνο , ο σκοπός και ο στόχος, όταν απλά βλέπουμε «τα τραίνα να περνούν χωρίς να σταματούν»;

Απλά ερωτήματα. Οι απαντήσεις;

Μέχρι τώρα,

στα αυτοδιοικητικά συμβούλια,  Ψυχή βαθειά.

Ο Βουλευτής; Συναντήσεις,για καρφιτσωμένα χαμόγελα σε φωτο.

Τα ΜΜΕ; Στην πλειοψηφία τους. Ευλόγησον…

ΦΕΣΤΙΒΑΛ κιν/φου κ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

" ...ο κινηματογράφος είναι ο φορέας της κίνησης. Είναι ο καινοτόμος των λογοτεχνιών...Ο κινηματογράφος είναι τόλμη, είναι αθλητής, είν...