Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2021

ΑΝΤΙ ΚΑΛΗΝΥΧΤΑΣ

  


Ο Φλεβάρης τελειώνει.

  Τα όμορφα νέα κάθε ημέρα απομακρύνονται. Ξεφυλλίζουμε το ημερολόγιο ζητώντας την επομένη. Ο καιρός ανοιξιάτικος, μας καλεί στα τραπεζάκια έξω αλλά τα πρόστιμα και ο αριθμός διασωληνομένων μας τρομάζουν. 

Τα νομοσχέδια αντικατάστασης της όποιας δημοκρατίας με την νεοφεουδαρχία των ισχυρών, διαδέχονται το ένα το άλλο. Τελευταίο νέο…τα κατορθώματα των Λιγνάδηδων των προστατών και των διάφορων πολιτικών τους φίλων.  

Μα τι γράφω τώρα. Αυτά στην φεουδαρχία δεν ήταν καθεστώς;

Αν κύριοι πολίτες θέλουμε να μιλάμε για Λιγνάδηδες ας μιλήσουμε και για ανεργία, φτώχεια και ανισότητα. Δηλ. Για νεοφιλελευθερισμό. Αλλιώς η κοιλιά του ζώου μας περιμένει…

Μια καληνύχτα με την                                      

                                         ΚΟΚΚΙΝΟΣΚΟΥΦΙΤΣΑ

Καλησπέρα σας

Ζω εδώ και χρόνια στην κοιλιά του λύκου

Με χωνεύει μαζί με το σπιτάκι του δάσους

την πεθαμένη γιαγιά μου και τα αντεστραμμένα δένδρα

Και φυσικά θα καταλάβετε ποια είμαι

Είμαι εκείνη που καταβρόχθισε ο λύκος

και σκίζει συστηματικά τα γράμματα σας

που επιχειρούν ακόμα να με πείσουν

πως όλα αυτά συμβαίνουν τυχαία

και πως κανείς δεν φέρει την ευθύνη.

Μάλιστα κάποιοι αφελείς επιμένουν

πως είναι αναστρέψιμα τα πράγματα

και πως υπάρχουν τάχα ελπίδες –τι αστείο-

για όσους έχουν φαγωθεί.

 

Δεν ωφελεί πια να απαντώ στα ψέματα σας

κι ούτε έχω βέβαια λόγο να επιστρέψω

αισθάνομαι ασφάλεια στην κοιλιά του ζώου

αν εξαιρέσεις τα γαστρικά του υγρά

που ανοίγουν πάνω μου μεγάλες τρύπες.

καμιά φορά ακούω και την καρδιά του

σαν μακρινή και πένθιμη καμπάνα

Άλλοτε, πάλι, μ επισκέπτεται η γυναίκα του

Φορώντας μια τεράστια ματωμένη κάπα.

(Κατερίνα Καριζώνη από τη συλλογή Σκοτεινός χρόνος)

Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου 2021

Θέλουμε τριτοβάθμια εκπαίδευση στη Φωκίδα; Αν θέλουμε πως πρέπει να είναι;

  

Άραγε θέλουμε τριτοβάθμια εκπαίδευση στην Φωκίδα; και

Αν θέλουμε, πως πρέπει να είναι;

Αφορμές για ένα άρθρο υπάρχουν αρκετές.

Για απάντηση στα ερωτήματα του τίτλου, προσωπικά, ανέτρεξα στη σοφή σκέψη και γραφή ενός εκ των μεγαλυτέρων διανοουμένων της πατρίδας μας. Ο Κώστας Δουζίνας είναι Κοσμήτορας της Σχολής των Ανθρωπιστικών Σπουδών και Τεχνών του Birkbeck College του Λονδίνου και έχει συμμετοχή στην ίδρυση δύο νομικών σχολών στα Πανεπιστήμια Λονδίνου και Κύπρου. Έχει διδάξει σε διάφορα πανεπιστήμια στο Λονδίνο, στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, στην Πράγα, στη Φλωρεντία και στο Πεκίνο. Είναι δε αρχισυντάκτης του περιοδικού «Law and Critique» και ο Διευθύνων Σύμβουλος του εκδοτικού οίκου Birkbeck Law Press. Το άρθρο του με τίτλο «Τι Πανεπιστήμιο θέλουμε», ευρίσκεται στον ιστότοπο TVXS στην διεύθυνση  https://tvxs.gr/news/ellada/ti-panepistimio-theloyme  Στο παρόν κείμενο ενσωμάτωσα ένα μέρος του άρθρου του για λόγους απλοποίησης.

Ο δεύτερος λόγος για τον οποίο αποφάσισα άλλη μια φορά να καταθέσω την ατελή άποψη μου έχει να κάνει με τις άδικες και αστήρικτες επικρίσεις κάποιων συμπολιτών μας ως προς την αναγκαιότητα  ύπαρξης των δυο πανεπιστημιακών τμημάτων του Γεωπονικού και του Ινστιτούτου Διεθνούς Εκπαίδευσης όπως ο νόμος Γαβρόγλου επιτάσσει, ΑΛΛΑ και για να αντικρουστεί η διαστρέβλωση από τον τοπικό βουλευτή  και το περιβάλλον του της μοναδικής αξίας αυτής της κατάκτησης για τον τόπο.  Παράλληλα να υπενθυμίσω στους  ποικιλώνυμους εκπροσώπους της τοπικής κοινωνίας ότι χρειάζεται περισσότερη γενναιότητα αν θέλουν να υπερασπιστούν τα κεκτημένα. Το πανεπιστήμιο μπορεί να το θεσμοθέτησαν ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Ηλ. Κωστοπαναγιώτου αλλά ανήκει στην Φωκίδα. Μπορεί και πρέπει να γίνει ο βασικότερος μοχλός ανάπτυξης μιας περιοχής που η πολιτική χρόνων δεν την ευνόησε.

Να υπενθυμίσω ότι το νομοσχέδιο Γαβρόγλου –αναμόρφωσης της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης -, ξεκίνησε το 2017 και ολοκληρώθηκε το 2019.  Και το 2017 (αλλά και σήμερα), οι κακοπροαίρετοι κατηγορούσαν τον ΣΥΡΙΖΑ ότι πρόκειται για προεκλογικό μέτρο. Πολύ φυσικό αφού ο αρχηγός τους Μητσοτάκης κάθε εβδομάδα ζητούσε εκλογές! Να θυμίσω πως στη συζήτηση για το νομοσχέδιο ενεπλάκησαν Δήμοι, ιδρύματα, Σύγκλητοι, καθηγητές, φοιτητικοί σύλλογοι, σωματεία. Σε εμάς εδώ αρκούσε συνήθως Μόνο η καταγγελία, και ενδεχομένως η κρυφή ελπίδα να μη γίνει τίποτε για να μπορούν ευκολότερα να κρατούν την περιοχή υποταγμένη. Ο νυν βουλευτής της ΝΔ  εκφραζόταν κατά των δυο τμημάτων, το κόμμα του καταψήφισε και σαν κυβέρνηση η πρώτη ενέργεια ήταν η δήλωση για κατάργηση του 2ου τμήματος . Τώρα με τον νόμο Κεραμέως έμμεσα θα καταργηθεί και το πρώτο. Οι δημοτικές παρατάξεις και σύλλογοι, δείχνουν ανεξήγητη(;) αδράνεια  και απάθεια σαν να πρόκειται για τετελεσμένο γεγονός. Οι πολίτες στη Φωκίδα δεν έχουν να περιμένουν τίποτε καλλίτερο αν χαθούν τα πανεπιστημιακά τμήματα. Οι ευκαιρίες δεν είναι άπειρες ούτε καθημερινές. Το Πανεπιστήμιο Στερεάς Ελλάδας χάθηκε το 2013 με το σχέδιο Αθηνά. Ας μην επιτρέψουμε να χαθεί και η προσφορά στην περιοχή που έγινε με τον νόμο Γαβρόγλου.

Υπάρχουν και προφανώς καλόπιστοι πολίτες που θεωρούν την παιδεία θεραπαινίδα της οικονομίας. Με ύπουλο τρόπο καλοθελητές πολεμούν την ιδέα των δυο τμημάτων ποντάροντας στο αν θα βρουν εργασία και αν τους χρειάζεται η οικονομία της χώρας. Είναι οι ίδιοι που κάθε τόσο ξιφουλκούν για την 4η , 5η   βιομηχανική επανάσταση, την «έξυπνη;» γεωργία αλλά την ίδια ώρα μπερδεύουν την παιδεία με την τεχνογνωσία. Ή ακόμη χειρότερο καταφέρονται ενάντια στην δημιουργία πανεπιστημιακών τμημάτων που θα αναβάθμιζαν το επίπεδο γενικών και ειδικών γνώσεων, του εργαστηριακού εξοπλισμού, μα κυρίως της κριτικής σκέψης ενάντια σε κάθε εργαλειοποίηση της γνώσης. Σαν απάντηση σε όλα αυτά για κάθε καλοπροαίρετο ας πάμε στο παρακάτω απόσπασμα του κ. Δουζίνα. (Σημείωση. Πρέπει να θυμούνται οι εκπρόσωποι φοιτητών ΤΕΙ Άμφισσας ότι η τροπολογία Κωστοπαναγιώτου για την δυνατότητα απόκτησης πανεπιστημιακού πτυχίου κατατέθηκε μετά από συνεργασία μαζί τους και παραβρέθηκαν στην συζήτηση κ ψηφοφορία στη βουλή μετά από πρόσκληση του Η. Κωστοπαναγιώτου)

…Οι αρχές της παιδείας (του Κ Δουζίνα)

1.     Η πανεπιστημιακή παιδεία έχει εγγενή όχι εργαλειακή αξία. Η επιτυχία της δεν εξαρτάται από οικονομικά ή άλλα εξωγενή αποτελέσματα. Δεν διδάσκουμε τους νέους για να «συνεισφέρουν» στην οικονομία, αλλά για να μάθουν να σκέπτονται, να κρίνουν και να εμβαθύνουν την κατανόηση εαυτού και κόσμου.

Η μάθηση και η μαθητεία δεν αποτελούν απλά τη μετάδοση και απομνημόνευση γνώσεων, αλλά τη δημιουργία χαρακτήρα, την δυνατότητα κρίνειν και κρίνεσθαι, την ταυτόχρονη κοινωνικοποίηση και εξατομίκευση του πολίτη. Έτσι θα συνεισφέρουν και στην οικονομία.

2.     Μαθαίνουν βέβαια οι φοιτητές γνώσεις και δεξιότητες που θα χρησιμοποιηθούν επαγγελματικά. Μια γενική σύγκλιση της παιδείας με τις ανάγκες αναπαραγωγής της κοινωνίας είναι λοιπόν δεύτερος στόχος. Αλλά όπως η εργασία δεν αποτελεί το σύνολο της ζωής έτσι και οι επαγγελματικές γνώσεις δεν εξαντλούν το έργο της μάθησης

Όταν το πανεπιστήμιο γίνεται επαγγελματική σχολή… τότε σταματάει να καλλιεργεί την επιστήμη και γίνεται τεχνογνωσία.

3.  Η πανεπιστημιακή έρευνα συμβάλλει στην ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνολογίας και στο άνοιγμα νέων οριζόντων στη γνώση. Αλλά βασικός της σκοπός είναι η καλλιέργεια  του χαρακτήρα με την εμβάθυνση στις  έννοιες και αξίες του αντικείμενου και τη βελτίωση της μαθητείας. Είναι λάθος επομένως να πριμοδοτούμε αποκλειστικά την έρευνα που έχει άμεσο υλικό ή οικονομικό αντίκτυπο ή να θεωρούμε το ερευνητικό  δυναμικό υπηρέτη της οικονομίας.

Η οικονομική ανάπτυξη χρειάζεται γιατί μας επιτρέπει να πετυχαίνουμε αυτά που είναι σημαντικά για τον καθένα. Η κατανόηση του Όμηρου ή του Σαίξπηρ, της Βυζαντινής εικονομαχίας ή του Καβάφη είναι εξ ίσου πολύτιμες με την καλλιέργεια της ρομποτικής, της νανοτεχνολογίας ή της χρηματοπιστωτικής μηχανικής.

… Μια πλούσια κοινωνία που έχει ξεχάσει την παράδοσή της και έχει αποδομήσει τις αξίες της στο όνομα οικονομικών πλεονασμάτων δεν καταλαβαίνει τη σημασία της δικαιοσύνης, την αέναη περιπέτεια των ιδεών, τη λυτρωτική δύναμη του ωραίου και το εκστατικό πάθος του υπερβατικού. Σύντομα θα χάσει και τα πλούτη της.

4. Η παιδεία καλλιεργεί τη συλλογική δράση και τη δημοκρατική συμπεριφορά ... Το πανεπιστήμιο είναι εργαστήρι δημοκρατίας και προετοιμασία της ιδιότητας του πολίτη…

Το «καλύτερο» πανεπιστήμιο για την Ελλάδα σημαίνει αναβάθμιση σπουδών σε όλα τα επίπεδα και τέλος του πανεπιστήμιου ως εξεταστικού κέντρου και φάμπρικας παραγωγής πτυχίων…Το καλύτερο πανεπιστήμιο δεν μεταδίδει απλώς πληροφορίες – τις έχουμε πια στην άκρη των δακτύλων στο πληκτρολόγιο. Καλλιεργεί την σκέψη, την παρρησία, τον κριτικό στοχασμό και αναστοχασμό και την πειθαρχία μάθησης και δημιουργίας.

Η παιδεία ως προνόμιο και εμπόρευμα

Υπάρχει βέβαια και η αντίθετη άποψη που βλέπει την παιδεία ως προνόμιο και εμπόρευμα. Σύμφωνα με το Οικονομικό Φόρουμ στο Νταβός, οι Έλληνες πλούσιοι ξοδεύουν πέντε φορές πιο πολλά για την παιδεία των παιδιών τους από ό,τι οι φτωχοί. Και όταν η παιδεία λειτουργεί ως εμπόρευμα συντελεί στην αναπαραγωγή των ανισοτήτων.

 Όπως είπε ο Μητσοτάκης, όταν ήταν στην αντιπολίτευση, σε συνέντευξη που έδωσε στο ΣΚΑΪ και αναπαράχθηκε στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, η Νέα Δημοκρατία επιδιώκει την ίδρυση όχι μόνο μη κερδοσκοπικών αλλά και ιδιωτικών πανεπιστημίων για να υπάρχει ανταγωνισμός. Αλλά τι σημαίνει ανταγωνισμός στον χώρο της παιδείας; Ποιος θα βάλει τα ψηλότερα δίδακτρα, ποιος καθηγητής θα παίρνει τα περισσότερα χρήματα, πώς θα ανταγωνιζόμαστε οικονομικά σαν να είναι η παιδεία οδοντόπαστα και οι φοιτητές πελάτες;

Στην Μεγάλη Βρετανία, που μέχρι πρόσφατα είχε τα καλύτερα πανεπιστήμια στον κόσμο, τα τελευταία είκοσι χρόνια οι κυβερνήσεις υιοθέτησαν αυτό το μοντέλο και ιδεολογικά και ως μέρος των πολιτικών λιτότητας. Αφαίρεσαν από την κρατική χρηματοδότηση το ένα τρίτο περίπου που δίνονταν στα πανεπιστήμια για την υποστήριξη της διδασκαλίας. Έτσι ενώ τα Πανεπιστήμια παρέμειναν δημόσια αναγκάστηκαν να επιβάλλουν 9,000 λίρες δίδακτρα για να καλύψουν το έλλειμμα…. Με τέτοια στοιχεία οι φοιτητές-πελάτες αποφασίζουν ποιο πτυχίο θα αγοράσουν. Σταδιακά τα  δημόσια πανεπιστήμια θα αρχίσουν να χρεωκοπούν τα ιδιωτικά να πολλαπλασιάζονται. Αλλά ταυτόχρονα το συνολικό σύστημα παρακμάζει, τα Βρετανικά πανεπιστήμια φθίνουν, όπως και με το Brexit οι Βρετανοί πυροβολούν τα πόδια τους.

Αυτά επιδιώκουν τα αλλεπάλληλα μέτρα της κυβέρνησης για τα πανεπιστήμια. Να οδηγήσουν το δημόσιο πανεπιστήμιο και την ανταλλαγή ιδεών σε παρακμή.

Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου 2021

ΧΙΟΝΙ κ 4Χ4 ...με το νερό των ονείρων...


 

"Ήμουν βουνό/ήσουν θάλασσα/κι άλλο τρόπο δεν είχαμε/να έλθουμε κοντά

έκανες εσύ τα όνειρά σου βροχή και χιόνι/κι έκανα τα όνειρά μου ρέματα και ποτάμια

κι έτσι μένουμε/δεμένοι με το νερό των   ονείρων" (Γ. Καλπούζος)                                                                                                           

Στην οθόνη της τηλεόρασης περνούσαν οι σκηνές από την ταινία  Vivir Dos Veces που στα Ελληνικά ο τίτλος «Ζήσε δυο φορές αγάπα μία». Από το παράθυρο περνούσαν οι ακτίνες ενός λαμπρού ήλιου στο φόντο των απέναντι χιονισμένων βουνών.

Έκλεισα με βιασύνη την τηλεόραση. Η ταινία μπορούσε να περιμένει. Το χιόνι μετά από καιρό όχι. Προβληματίστηκα αν θα άλλαζα ζαντολάστιχα. Επικράτησε η ώριμη σκέψη. Μόνος στο βουνό δεν είναι ώρα για δύσκολα. Η περιπέτεια μπορεί να περιμένει.

(μπαλέτο κλαδιών

που χορεύουν στο χιόνι(Παβέζε)


Πέταξα στο αμάξι το χιονόφτιαρο για καλό και για κακό, τις μπότες το σκούφο, τα γάντια και άλλη μια φορά αισθάνθηκα την πλημύρα μιας γνώριμης  γλυκιάς αναμονής.

Στα τέλη της 10ετίας του 1990, στα πλαίσια του ορειβατικού Ιτέας ξεκινήσαμε μια μικρή παρέα, Χρήστος, Λάζαρος, Νίκος, Κώστας, Γιώργος Σπύρος και μερικοί ακόμη, την 4Χ4 λέσχη της περιοχής μας.  Για 4-5 χρόνια, μας δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσουμε πραγματικά τον νομό, να οργανώσουμε εξορμήσεις στις γύρω περιοχές και αργότερα να φτάσουμε ως την περίφημη Βάλια Κάλντα και όχι μόνο. Μα δεν ήταν η αδρεναλίνη  η μόνη μας έγνοια. Το σημαντικότερο ήταν η μέσα από την παρέα  ομαδική γνώση που συσσωρεύτηκε καθώς η ομογενοποιημένη συντροφιά δημιουργούσε εμπειρία και άποψη. Σύνθημα μας το 4Χ4 δεν είναι σκοπός αλλά μέσον. Νομίζω πως μόνο έτσι μπορούμε και σήμερα να ξαναρχίσουμε.

Στρίβω στο χωματόδρομο.

Η ίδια διαδρομή 100δες φορές, αλλά και κάθε φορά τόσο διαφορετική! Τις προηγούμενες ημέρες χάζευα τα φτιαγμένα τζιπάκια, συνήθεια από παλιά, μα τώρα «αποδοτικότερη» καθόσον οι 10δες ομάδες στο ΦΜ δεν αφήνουν ούτε άγιο να ησυχάσει. Αναρτήσεις λάστιχα εργάτες σηκώματα «σπιρούνια και καυτές σέλλες», όλα στο βωμό; Μιας φωτό και μερικών like, όπου το αμάξι συνήθως ισορροπεί μεταξύ επαναφοράς στους 4 τροxoύς και μιας ελεγχόμενης συνήθως τούμπας. Αρκετά 4Χ4 όμορφα φτιαγμένα, νεανικά, με σοβαρό εκτός δρόμου εξοπλισμό κυκλοφορούν και στην περιοχή μας. Ελπίζω να βρεθούμε άλλη μια φορά ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ώστε να ανασυστήσουμε την λέσχη 4Χ4. Ο μηχανοκίνητος αθλητισμός σε σωστή βάση, έχει πολλά να δώσει στην περιοχή, και πρώτα πρώτα να σπάσει την απομόνωση στην οποία είναι καταδικασμένος ο νομός  Φωκίδας, ώστε με πολύ λίγα να προσφέρει πολλαπλάσια.


"Το ανέβαλες. Κακοκαιρία μεγάλη, πέσανε χιόνια κλείσανε οι δρόμοι, πάγοι, μεγάλη ολισθηρότης. Καλά έκανες. Εάν δεν είναι ολισθηρή η επιθυμία προς τι να έρθει; (Κική Δημουλά)

    ΑΛΛΩΣΤΕ

...Το χιόνι δεν προσπαθεί τίποτα να πει: Είναι μονάχα μια ερώτηση που

απλώνει μυριάδες ερωτηματικά πάνω στον κόσμο... (Emilio Pacheco)

Δολοφονία Τεμπων. Η Συνέχεια

  Δεν γνωρίζω πόσοι πολίτες, άκουσαν η διάβασαν όσα η κ. Μαρία Καρυστιανού ανέφερε σε δύο εμβληματικές παρουσίες της.  Η "ΜΗΤΕΡΑ των ΤΕ...