Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2010

Επεκτείνεται η εργασιακή ζούγκλα, γίνεται πιο άγρια και μονιμοποιείται

Του Κώστα Νικολάου*
Προεκλογικά η σημερινή κυβέρνηση όσο και ο ίδιος ο πρωθυπουργός έκαναν λόγο για εργασιακή ζούγκλα και έλεγαν πως θα την καταργήσουν, όμως μόνο 100 μέρες πέρασαν για να γίνει στροφή 180ο και αντί για κατάργηση, η εργασιακή ζούγκλα επεκτείνεται, γίνεται πιο άγρια και μονιμοποιείται.
Δεν αρκούν για τον υπουργό Εργασίας οι: 600.000 μισθωτοί σε μαύρη - παράνομη εργασία, οι 270.000 μισθωτοί με δελτίο παροχής, οι 350.000 μονίμως προσωρινά απασχολούμενοι, οι 270.000 όμηροι της «μερικής απασχόλησης», οι 150.000 στον εξευτελισμό της υπεργολαβίας και ενοικίασης, οι 50.000 στα stages, τώρα στέλνει κι άλλους στην πυρά.
Με το σχέδιο νόμου για τις εργασιακές σχέσεις, παρά τους ψευδεπίγραφους τίτλους για αντιμετώπιση της εργασιακής ανασφάλειας, στην ουσία διατηρεί την παράνομη απασχόληση, επεκτείνει την εργοδοτική αυθαιρεσία, συρρικνώνει εργασιακά δικαιώματα.
Συγκεκριμένα:
Πρώτον δεν γίνεται καμία αναφορά:
Για την πάταξη της αδήλωτης – αόρατης εργασίας, το οποίο δεν είναι μόνο θέμα ελεγκτικών μηχανισμών, αλλά και αυστηρών κανόνων, όπως η ποινή φυλάκισης των έκνομων εργοδοτών καθώς και η προστασία από απόλυση των εργαζομένων που την αποκαλύπτουν.
Για την πάταξη της ψευδο-αυτοαπασχόλησης, για τους 270.000 εργαζόμενους που εμφανίζονται ως «ελεύθεροι επαγγελματίες», ενώ παρέχουν εξαρτημένη εργασία.
Για την ομηρεία των 350.000 με συμβάσεις «ορισμένου χρόνου», ενώ οι περισσότεροι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, αλλά και όταν απολύονται δεν δικαιούνται αποζημίωση.
Δεύτερον δεν παίρνεται κανένα μέτρο:
Για την εργοδοτική αυθαιρεσία, για τις απλήρωτες υπερωρίες, για τους ελλειμματικούς μισθούς, για την τήρηση της εργατικής νομοθεσίας καθώς οι επιθεωρήσεις εργασίας, έχουν εξελιχθεί σε μεσολαβητικά όργανα.
Για την εργοδοτική τρομοκρατία, καθώς οι συνδικαλιστικές ελευθερίες και η εργατική νομοθεσία σταματούν στις πύλες των επιχειρήσεων.
Για την προστασία των εργαζομένων από αυθαίρετες και αναιτιολόγητες απολύσεις.
Τρίτον: Η ενοικίαση εργαζομένων γίνεται πιο ελκυστική καθώς, από προσωρινή που είναι σήμερα και που επιτρέπεται μόνο έως 18 μήνες, τώρα μονιμοποιείται.
Δίνει την δυνατότητα στις επιχειρήσεις που ενοικιάζουν εργαζόμενους για ανανέωση της σύμβασης και μετά τους 18 μήνες υπό την προϋπόθεση ότι σε κάθε ανανέωση θα μεσολαβεί ένα κενό 45 ημερών!!!
Περιορίζει την ενοικίαση μόνο στις εταιρείες προσωρινής απασχόλησης με βάση τον νόμο 2956/2001 και δεν κάνει καμία αναφορά στην ενοικίαση μέσω «θυγατρικών εταιριών», ούτε και στην ενοικίαση μέσω εργολαβιών που αναπτύχθηκε και αναπτύσσεται σε όλο το Δημόσιο και σε μεγάλες επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα.

Τέταρτον, μεγαλώνει πόρτες και παράθυρα για τη μετατροπή της πλήρους και σταθερής εργασίας σε «μερική απασχόληση», κλείνοντας το μάτι στην εργοδοτική αυθαιρεσία.
Α) Το σχέδιο νόμου χαρακτηριστικά αναφέρει: «Ο πλήρως απασχολούμενος σε επιχειρήσεις άνω των 20 ατόμων, έχει δικαίωμα μετά τη συμπλήρωση ενός ημερολογιακού έτους εργασίας να ζητήσει την μετατροπή της σύμβασης εργασίας του από πλήρη σε μερική απασχόληση….»!!!
Β) Δίνει τη δυνατότητα στους εργοδότες να παραβιάζουν τα ωράρια των «μερικά απασχολούμενων», κάτι που δεν επιτρέπεται καθώς από τον προηγούμενο νόμο η παράβαση των συμφωνηθέντων ωραρίων συνιστά απαιτήσεις των εργαζομένων για παράνομο πλουτισμό του εργοδότη ( άρθρο 659 Α.Κ. )!!!!
Γ) Δίνει τη δυνατότητα σε άτυπες «ομάδες εργαζομένων» εκεί που δεν υπάρχουν συμβούλια εργαζομένων ή επιχειρησιακά σωματεία, να μετατρέπουν την πλήρη και σταθερή εργασία σε εκ περιτροπής, αλλά κατά λιγότερο χρόνο απασχόληση!!!
Πέμπτον: Υποκαθιστά τα συμβούλια εργαζομένων, καθώς και τα επιχειρησιακά σωματεία που προβλέπονται από τους νόμους 1767/88 & 1264/82. Τη θέση τους παίρνουν άτυπες «ομάδες εργαζομένων» ή και οι «ατομικές συμφωνίες» για να μεταβάλουν εργασιακά δικαιώματα.
Έκτον: Παραβιάζει το νομικό καθεστώς των υπερωριών αφού αυτές δεν είναι υποχρεωτικές για τους εργαζόμενους και αποζημιώνονται κατά 100% όταν δεν είναι νόμιμες, ενώ για τους «μερικά απασχολούμενους» οι υπερβάσεις των ωραρίων επιτρέπονται, δεν απαιτείται άδεια από την Επιθεώρηση Εργασίας και αποζημιώνεται κατά 10%!!!
Έβδομον: Αλλάζει τον τρόπο χορήγησης της ετήσιας άδειας και επιτρέπει την κατάτμησή της πέραν των δύο περιόδων, κάτι που ρητά απαγορεύεται σήμερα.
Με τον τρόπο αυτό οι ετήσιες άδειες θα κατανέμονται κατά το δοκούν των εργοδοτών, ακόμα και σε ημερήσια βάση, ενώ για την ανάπαυση των εργαζομένων θα μένουν μόνο 2 συνεχόμενες εβδομάδες.
Όγδοον: Το σχέδιο νόμου ρυθμίζει θετικά την επιπλέον εργασία του Σαββάτου, καθώς αυτή θα αποζημιώνεται ως υπερωρία, όμως αυτό δεν θα καταλήξει στους εργαζόμενους και θα έχει την τύχη των υπόλοιπων υπερωριών που δεν πληρώνονται, αφού τα δικαιώματα των εργαζομένων δεν εφαρμόζονται και η εργατική νομοθεσία συνεχώς παραβιάζεται.
Τέλος: Το σχέδιο νόμου αυτό κρίνεται ως αυστηρώς ακατάλληλο και θα πρέπει άμεσα να αποσυρθεί, και να αντικατασταθεί με νέο που θα αντιμετωπίζει την εργασιακή ζούγκλα. Η αντιμετώπιση της εργασιακής ζούγκλας δεν εντάσσεται στα δημοσιονομικά ελλείμματα, όπως ενδεχομένως άλλα προβλήματα, όμως αναδεικνύει αλήθειες και καταδεικνύει το κύρος του υπουργού και υφυπουργού Εργασίας.

* Ο Κώστας Νικολάου είναι μέλος του τμήματος Εργατικής Πολιτικής του ΣΥΝ
nikolaou@kepea.gr

Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου 2010

ΝΑ ΝΙΚΗΣΕΙ Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΚΑΙ Ο ΛΑΟΣ ΝΑ ΧΡΕΟΚΟΠΗΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΔΥΝΑΣΤΕΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ

Εργαζόμενοι, εργαζόμενες, άνεργοι, νέοι και νέες, μετανάστες
Η νέα φάση της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης εξελίσσεται ήδη ραγδαία και επικίνδυνα για τους λαούς του κόσμου.
Ένας ανεξέλεγκτος παγκόσμιος νομισματικός πόλεμος με κεντρικό θέατρο σήμερα το χώρο της Ε.Ε. και της ζώνης του ευρώ έχει ξεσπάσει με απρόβλεπτες συνέπειες και εξελίξεις.
Το κινεζοποιημένο δολάριο και ο ευρωπαϊκός του δορυφόρος, η αγγλική στερλίνα επιτίθενται στην αναπροσαρμοσμένη ευρωστρατηγική του γερμανικού ιμπεριαλισμού με σαφείς στρατηγικούς και τακτικούς στόχους.
• Την απόσπαση του γεωπολιτικού χώρου της νοτιανατολικής ζώνης του ευρώ από την ηγεμονική οικονομική και πολιτική επιρροή του γερμανικού ιμπεριαλισμού.
• Την χωρίς όρους στήριξη του πληθωριστικού δολαρίου από το ευρώ, σαν παγκόσμιου νομισματικού ηγεμόνα.
• Την στρατηγική είσοδο της Κίνας στην ευρωπαϊκή αγορά και τη λειτουργία της σαν ανάχωμα στην ευρωγερμανική επεκτατικότητα μέσω της Ε.Ε. και του ευρώ.
• Την επικράτηση του ευρωαμερικάνικου μπλοκ με επικεφαλής την Αγγλία στην Ε.Ε.
• Την ματαίωση συγκρότησης Ρωσογερμανικού στρατηγικού άξονα, ο οποίος καθίσταται ιδιαίτερα επικίνδυνος για την αμερικάνικη ηγεμονία στην Ευρώπη μετά τις πολιτικές εξελίξεις στην Ουκρανία.
Το δίλημμα που τίθεται στο γερμανικό ιμπεριαλισμό είναι η να υποτάξει τις ηγεμονικές φιλοδοξίες του στο ευρωαμερικάνικο μπλοκ της αγγλικής στερλίνας, ή να υποστεί μια τεράστια πολιτική ήττα με τη χρεοκοπία του νότου της ευρωζώνης και ειδικά της Ελλάδας με τη τεράστια γεωστρατηγική σημασία του γεωπολιτικού της χώρου.
Οι λαοί και οι χώρες της νότιας Ευρώπης και της ζώνης του ευρώ, αιχμάλωτοι των αδυσώπητων ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, είναι αντιμέτωποι σήμερα με ότι ακριβώς είναι το ευρώ και η Ε.Ε.
Ένα φανταστικό νόμισμα μιας φανταστικής γεωπολιτικής ενότητας, που επιβλήθηκε από τα πάνω για να τις διαμορφώσει σε καταναλωτικές αγορές των αναπτυγμένων ιμπεριαλιστικών κέντρων.

Η ΧΡΕΩΚΟΠΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΑΡΧΟΥΣΑΣ ΤΑΞΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΑΥΡΑΓΟΡΙΤΙΣΜΟΥ

Μέσα απ' αυτή τη λειτουργία της σαν καταναλωτική αγορά που τροφοδότησε το ευρώ, η χώρα αποδιαρθρώθηκε και απογυμνώθηκε παραγωγικά και οδηγήθηκε στον συντεχνιακό κατακερματισμό της κοινωνίας. Η διαφθορά κάθετα και οριζόντια διαπέρασε ολόκληρο το κοινωνικό ιστό απαξιώνοντας πλήρως την εργασία σαν κοινωνική αξία και διαδικασία. Τα παρασιτικά μεσοστρώματα κάθε μορφής κατάκτησαν την κοινωνική ηγεμονία απομυζώντας το αίμα και τον ιδρώτα της παραγωγικής εργασίας και του λαού.
Η άρχουσα τάξη και τα υψηλά παρασιτικά μεσοστρώματα, διαμορφώθηκαν ουσιαστικά σε μια ειδική τάξη μαυραγοριτισμού που επενδύει τα σημερινά και μελλοντικά της συμφέροντα στην ανοικτή χρεωκοπία - πτώχευση της χώρας και του λαού αλλά κατοχή!!!
Το μαύρο μέτωπο εθνικιστών, ρατσιστών, νεοσυντηρητικών νεοφιλελεύθερων και σοσιαλδημοκρατών νεοφιλελεύθερων που έβαλε τα θεμέλια του με τις εκλογές του Οκτώβρη και ολοκληρώθηκε προγραμματικά με την εσπευσμένη εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας (η Αριστερά αρκέστηκε να φωνάξει παρών!!!), την διαβούλευση των πολιτικών αρχηγών και το διάγγελμα Παπανδρέου για τη «σωτηρία» της πατρίδας επιχειρεί να διαχειριστεί την κατάσταση ως ελεγχόμενη πτώχευση για να διασφαλιστούν τα συμφέροντα της τάξης του μαυραγοριτισμού σαν «ελεύθερου» σκοπευτή των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.
Τα συμφέροντα των ελβετικών καταθέσεων του μαυραγοριτισμού (250δις€ εκτιμώνται!!) συμπίπτουν στη στρατηγική της ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ!, με την συγκέντρωση και συγκεντροποίηση του κεφαλαίου που προωθεί το αυτονομημένο από το παραγωγικό κύκλο χρηματιστηριακό κεφάλαιο για να αποκομίσει υπερκέρδη.
Η χρεοκοπία και η πτώχευση δεν είναι αποτέλεσμα των διεκδικήσεων των μαζών της ανασφαλούς εργασίας. Είναι στρατηγική της άρχουσας τάξης και των συμμάχων της, των παρασιτικών μεσοστρωμάτων. Η εργατική τάξη και ο λαός οφείλει να την αποκρούσει!!

ΓΙΑ ΜΙΑ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΔΙΕΞΟΔΟ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΧΡΕΩΚΟΠΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΠΤΩΧΕΥΣΗ

Οι κρίσιμες κοινωνικά μάζες για μια προοδευτική διέξοδο είναι:
• Οι μάζες της ανασφαλούς εργασίας. • Οι μάζες της ανεργίας (1.500.000 μέχρι τον Ιούνη). • Οι μάζες των μεταναστών.
Και οι τρείς κοινωνικές κατηγορίες είναι το επίδικο ανάμεσα στο μαύρο πολιτικό μέτωπο και τις δυνάμεις προοδευτικής, δημοκρατικής διεξόδου.
Η ενοποιητική έκφραση των συμφερόντων αυτών των μαζών από μια πολιτική πλατφόρμα μπορεί να τις ενεργοποιήσει σε ένα μαχητικό κοινωνικό μέτωπο, μετασχηματίζοντας της σε κοινωνική βάση μιας προοδευτικής, ανατρεπτικής πολιτικής διεξόδου.
Κρίσιμες πολιτικές μάζες είναι οι μάζες της κεντροαριστεράς, που ο Παπανδρέου με το διάγγελμα του, ανέλαβε να δεσμεύσει και να εγκλωβίσει σε ένα πολιτικό μέτωπο-γέφυρα το οποίο θα οδηγήσει σε ένα ακραιφνές μαύρο πολιτικό μέτωπο που ετοιμάζεται να τον διαδεχτεί η να τον υποκαταστήσει, καθώς η κρίση όχι μόνο δεν είναι αναστρέψιμη αλλά ούτε καν διαχειρίσιμη από κανένα αστικοκοινοβουλετικό συνδυασμό με μόνη την αστικοκοινοβουλευτική εκλογική του νομιμοποίηση.
Οι κοινωνικές εξεγέρσεις μέχρι και την επαναστατική κρίση είναι αναπότρεπτες.
Η εξέλιξη της επαναστατικής κρίσης σε προοδευτική δημοκρατική διέξοδο δεν είναι καθόλου δοσμένη.
Οι ακραίες εθνικιστικές, ρατσιστικές, νεοσυντηρητικές και νεοφασιστικές δυνάμεις οικοδομούν τη στρατηγική τους σ' αυτό. Οφείλουμε να απαντήσουμε στο οικονομικό, κοινωνικό, πολιτικό και ιδεολογικό επίπεδο, χωρίς κραυγές και ψίθυρους.
Να δώσουμε τη δική μας απάντηση. Την απάντηση μιας ανατρεπτικής, προοδευτικής, δημοκρατικής εξουσίας των λαϊκών δυνάμεων, για διέξοδο από την νεοφιλελεύθερη καπιταλιστική κρίση.
Για την απόκρουση της παραγωγικής καταλήστευσης και χρεοκοπίας της χώρας και για το ξεκίνημα μιας πορείας παραγωγικής της ανασυγκρότησης, είναι άμεσα αναγκαία τα παρακάτω:
1. Η καθιέρωση εθνικού νομισματικού μέσου εσωτερικών πληρωμών.
2. Η υποχρέωση ελάχιστου επενδυτικού χρόνου για το χρηματιστηριακό κεφάλαιο, τουλάχιστον ένα χρόνο.
3. Ο έλεγχος του χρηματοπιστωτικού συστήματος με τη σύσταση εμπορικού τραπεζικού φορέα υπό τον απόλυτο κρατικό έλεγχο.
4. Η συντριβή του παρασιτικού μαυραγοριτισμού που με διαμεσολαβητή το κράτος λυμαίνεται την εργασία και κάθε παραγωγική προσπάθεια.
5. Η καθιέρωση ανώτερου και κατώτερου μισθού και σύνταξης στο δημόσιο με ανώτατο εύρος 2,5:1.
6. Ενιαίο δημόσιο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, σύνταξη και υγεία για όλους τους εργαζόμενους.
7. Σταθερή σύνδεση κάθε επιχειρηματικής δράσης με σταθερό ελάχιστο ποσοστό δαπάνης εργασίας σε σχέση με το πάγιο κεφάλαιο. Ισχυρές φορολογικές απαλλαγές για τις επιχειρήσεις εντάσεως εργασίας.
8. Απαγόρευση και ποινικοποίηση κάθε μορφής ανασφάλιστης εργασίας.
9. Άμεση αποκατάσταση όλων των συμβασιούχων κάθε μορφής πάγιων και διαρκών αναγκών με σταθερές σχέσεις εργασίας στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.
10. Κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα στους μετανάστες που επιθυμούν να ζουν και να εργάζονται στη χώρα. θεσμική νομική κατοχύρωση των συλλογικών τους εκφρά¬σεων.
11. Ριζικός εκδημοκρατισμός όλων των κοινωνικών δομών του κράτους, του πολιτικού συστήματος με αναθεώρηση και του συντάγματος.
12. Γενική απαγόρευση των απολύσεων για όλο το χρονικό διάστημα της κρίσης.

Παρασκευή 5 Φεβρουαρίου 2010

Κατ’ άρθρο παρατηρήσεις για το σχέδιο νόμου με τίτλο «Εγγυήσεις κατά της εργασιακής ανασφάλειας και άλλες διατάξεις»

Άρθρο 1

Η νέα διάταξη περί τεκμηρίου εξαρτημένης εργασίας απαιτεί δύο προϋποθέσεις: την ύπαρξη σύμβασης 3 συνεχών μηνών και κυρίως την αποκλειστικότητα και κύρια απασχόληση στον ίδιο εργοδότη που το βάρος της απόδειξης αφορά τον ίδιο τον εργαζόμενο. Αυτή η διάταξη ίσχυε και με τον 2639/98 χωρίς το προαπαιτούμενο των 3 μηνών. Με τη ρύθμιση αυτή επιχειρείται ένας συμβιβασμός ανάμεσα στα προϊσχύοντα. Αφενός αίρεται το τεκμήριο της ανεξάρτητης εργασίας που ίσχυε με την κατάθεσή της στην Επιθεώρηση Εργασίας. Αφ’ ετέρου προστίθεται το 3μηνο στο τεκμήριο για εξαρτημένη εργασία στην περίπτωση της κύριας και αποκλειστικής απασχόλησης του εργαζόμενου σε ένα εργοδότη. Σε πρακτικό επίπεδο δεν αναμένονται σημαντικές διαφορές ως προς τα ισχύοντα. Δεν έγιναν δεκτές προτάσεις της ΓΣΕΕ περί του γενικού τεκμηρίου για εξαρτημένη εργασία που ο εργοδότης καλείται να αποδείξει το αντίθετο.

Άρθρο 2

Με τις νέες διατάξεις προσαρμόζεται περισσότερο το θεσμικό πλαίσιο της μερικής απασχόλησης στην σχετική κοινοτική οδηγία 97/81. Επιπλέον επεκτείνεται και στις ΔΕΚΟ καλύπτοντας πλέον ολόκληρο τον δημόσιο τομέα. Διατηρεί την προσαύξηση στο ωρομίσθιο στα ίδια επίπεδα με το Ν. 2874/00
(7,5%) μόνο για τους εργαζόμενους κάτω των 20 ωρών και δεν επεκτείνεται η προσαύξηση (με μεγαλύτερα ποσοστά π.χ. 20-25%) σε όλο το φάσμα της μερικής απασχόλησης ως «δίκαιη» αμοιβή λόγω των χαμηλών αποδοχών και της ιδιαίτερα εντατικοποιημένης εργασίας των μερικά απασχολούμενων. Εισάγεται ρύθμιση για προσαύξηση κατά 10% στο ωρομίσθιο σε περίπτωση υπερωριακής απασχόλησης το οποίο απέχει από τα αντίστοιχα ποσοστά προσαύξησης για τους πλήρως απασχολούμενους (από 25% και άνω). Εισάγει ειδικές ρυθμίσεις διευκόλυνσης μετατροπής της πλήρους απασχόλησης σε μερική που δημιουργεί όρους για σχετικές «πρωτοβουλίες» των εργαζόμενων κατόπιν εργοδοτικών εκβιασμών.
Οι νέες ρύθμισεις για την εκ περιτροπής εργασία (που αποτελεί έκφραση της μερικής απασχόλησης) δημιουργεί όρους επέκτασης του υπολογισμού της μερικής απασχόλησης σε ετήσια βάση εφόσον η εκ περιτροπής απασχόληση υπολογίζεται με αναφορά στο έτος. Εισάγεται περιορισμός στη διάρκειά της κατά το ημερολογιακό έτος (6μηνο) χωρίς να αποκλείεται να συνεχίζεται (μέχρι και ένα ακόμη εξάμηνο) και στο επόμενο ημερολογιακό έτος. Επίσης η προβλεπόμενη απλή ενημέρωση και διαβούλευση (που ισχύει και σήμερα) δεν συνοδεύεται από υποχρέωση τεκμηριωμένης οικονομικής έκθεσης στο πλαίσιο των διαδικασιών για τις ομαδικές απολύσεις. Πόσο μάλλον όταν δεν υπάρχει πρόβλεψη για την περίπτωση άρνησης των εργαζομένων να δεχθούν την εκ περιτροπής εργασία μετά από τις διαβουλεύσεις, γεγονός που σήμερα με την κυρίαρχη ερμηνεία της ισχύουσας διάταξης του 2639/98 ισοδυναμεί με παραίτηση του μισθωτού, καθ’ ότι η λύση της εκ περιτροπής εργασίας κρίνεται ως έσχατο μέσο διατήρησης της απασχόλησης….
Τέλος η κάθε ημέρα μερικής απασχόλησης θεωρείται ολόκληρη ημέρα προϋπηρεσίας.

Άρθρο 3

Με τις διατάξεις αυτές ρυθμίζονται με αποσπασματικό τρόπο τα θέματα της προσωρινής απασχόλησης και των τριμερών σχέσεων εργασίας, μέσω των γραφείων προσωρινής απασχόλησης με τον κατ’ επάγγελμα δανεισμό (ΕΠΑ). Και αυτό γιατί από την προσωρινή απασχόληση εξαιρείται ο κύριος όγκος της που αφορά τις συμβάσεις ορισμένου χρόνου και το ευρύ φάσμα των «συμβασιούχων». Από δε τις τριμερείς συμβάσεις απουσιάζουν ειδικές ρυθμίσεις για τον «γνήσιο» δανεισμό (κυρίως μέσω ομίλων επιχειρήσεων) και για τις εργολαβίες.
Ειδικότερα για την απασχόληση μέσω ΕΠΑ: Εισάγονται ρυθμίσεις για επίκληση συγκεκριμένων λόγων προσφυγής σε ΕΠΑ που δικαιολογούνται από το έκτακτο, πρόσκαιρο και εποχικό των αναγκών. Εισάγεται η αρχή της ίσης μεταχείρισης με τους εργαζόμενους της δανειζόμενης επιχείρησης για όλο το φάσμα των εργασιακών όρων και των παροχών προς το προσωπικό. Απαγορεύεται ο δανεισμός στις επικίνδυνες εργασίες και στις επιχειρήσεις που έχουν προβεί σε ομαδικές απολύσεις για οικονομοτεχνικούς λόγους. Η διάρκεια του δανεισμού αυξάνεται από 8μηνη σε 10μηνη η οποία θεωρείται και ως ανώτατη διάρκεια μετά και από τυχόν ανανέωση (αντί του 16μήνου) που ίσχυε. Σε αυτό όμως εισάγεται εξαίρεση για ανώτατη διάρκεια του 18μηνου σε περίπτωση αναπλήρωσης μισθωτού του οποίου αναστέλλεται η εργασιακή σχέση. Επίσης εισάγεται η απαγόρευση της ανανέωσης της σύμβασης αν αυτή γίνει εντός 45 ημερών μετά από τη λήξη της προηγούμενης σύμβασης. Με την ρύθμιση αυτή δεν αποκλείεται ο διαρκής δανεισμός του ίδιου προσώπου με διαλείμματα 45ήμερα, ενώ δεν υπάρχει ρύθμιση για την απαγόρευση του συνεχούς δανεισμού του ίδιου εργαζόμενου στην ίδια δανειζόμενη επιχείρηση από διαφορετικές ΕΠΑ.
Τέλος δεν επιλύονται τα προβλήματα που απορρέουν από τις περιπτώσεις γνήσιου δανεισμού σε επίπεδο ομάδων επιχειρήσεων αφού εισάγονται ασαφείς διατάξεις για κυρώσεις μόνο στην περίπτωση λειτουργίας επιχείρησης με κύριο σκοπό να προμηθεύει προσωπικό σε άλλες επιχειρήσεις του ομίλου. Oυσιαστικά παραμένει μετέωρο το περιεχόμενο του εργασιακού καθεστώτος κατά την περίοδο δανεισμού, (που γίνεται μέχρι σήμερα με όρους δυσμενούς διάκρισης σε βάρος του εργαζόμενου) η διάρκειά της ενώ μένουν στο απυρόβλητο οι επιχειρήσεις που κάνουν χρήση τέτοιας μορφής δανεισμού όταν επικαλούνται ότι δεν είναι αυτός ο κύριος σκοπός της λειτουργίας τους ή απλώς δανείζουν, μεταξύ άλλων, και εργαζόμενους.


Άρθρο 4

Εισάγονται ρυθμίσεις για την διαθεσιμότητα σχετικά με τη διαδικασία και το χρόνο διάρκειάς της. Διατηρείται το 3μηνο ως ανώτατη διάρκεια κατά ημερολογιακό έτος αλλά απαγορεύεται η άμεση συνέχειά του κατά το επόμενο ημερολογιακό έτος εισάγοντας το κενό των 3 τουλάχιστον μηνών πριν από τη νέα διαθεσιμότητα . Ως προς τη διαδικασία εισάγεται απλή διαβούλευση χωρίς να απαιτείται η τεκμηριωμένη οικονομική έκθεση του εργοδότη κατ’ αναλογία των ισχυόντων για τις ομαδικές απολύσεις.

Άρθρο 5

Εισάγεται νομοθετική ρύθμιση για τη λειτουργία της τηλεργασίας με όρους μισθωτής απασχόλησης που περιλαμβάνει περισσότερο λεπτομερειακούς όρους σχετικά με τα ισχύοντα από την ΕΓΣΣΕ 2006-07, και προβλέπεται μεταξύ των άλλων και 3μηνη δοκιμαστική περίοδος προσφυγής.


Άρθρο 6

Ρυθμίζονται ζητήματα αναφορικά με την κατάτμηση της αδείας στο πλαίσιο των αναγκών των εργαζομένων μετά από αίτησή τους. Επιτρέπεται η κατάτμηση του χρόνου αδείας και σε περισσότερες των 2 περιόδων από τις οποίες η μία πρέπει να περιλαμβάνει τουλάχιστον 10 ή 12 ημέρες για πενθήμερη και εξαήμερη εργασία αντίστοιχα.

Άρθρο 7

Επαναρυθμίζεται το καθεστώς της διευθέτησης του συνολικού εργάσιμου χρόνου με την διατήρηση του αποκλειστικού ρόλου των συλλογικών συμβάσεων και συλλογικών συμφωνιών (με συνδικάτα, συμβούλια εργαζομένων ή ενώσεις προσώπων). Καταργείται η επιτροπή διευθέτησης του Ν. 3385/05 και οι συλλογικές διαφορές παραπέμπονται στον ΟΜΕΔ. Διατηρείται η 4μηνη και 12μηνη διευθέτηση και εισάγεται η δυνατότητα κλαδικών και επιχειρησιακών συμβάσεων με περιεχόμενο διευθέτησης εκτός του περιοριστικού περιεχομένου των ισχυουσών διατάξεων. Ερωτηματικά δημιουργούνται για την δυνατότητα προσφυγής στον ΟΜΕΔ για ένα αποκλειστικό θέμα που προκύπτει από συλλογική διαφορά η οποία δημιουργείται από την έκδηλη επιθυμία των εργοδοτών να υπάρξει διευθέτηση. Αυτό σημαίνει ότι ως λύση ο ΟΜΕΔ θα αναγκάζεται να αποδέχεται ένα σενάριο διευθέτησης γεγονός που θα ενισχύσει την εφαρμογή της στο μέλλον.


Άρθρο 8

Ρυθμίζεται με ερμηνευτική διάταξη νόμου το πρόβλημα της καταστρατήγησης του πενθήμερου από τους εργοδότες με την καθιέρωσή της κατά 100% προσαύξησης του ημερομισθίου της έκτης ημέρας σε περίπτωση παραβίασης του πενθήμερου, αντί της καταβολής του απλού ημερομισθίου που ισχύει σήμερα.

Άρθρο 9

Εισάγονται διοικητικές κυρώσεις σε εργοδότες σε περίπτωση απόκρυψης στοιχείων σε ελέγχους του ΣΕΠΕ. Επίσης προβλέπεται η υποχρεωτική παρουσία του εργοδότη κατά τη διενέργεια των διαδικασιών επίλυσης των εργατικών διαφορών και η επιβολή κυρώσεων σε περίπτωση μη συμμόρφωσής του.

Άρθρα 10-17

Με τα άρθρα αυτά εισάγονται ρυθμίσεις για την υποχρέωση υποβολής συμπληρωματικών πινάκων προσωπικού σε περίπτωση αλλαγής ή τροποποίησης του ωραρίου, για την μη αναστολή της εκτέλεσης της επιβολής διοικητικών προστίμων σε περίπτωση εργοδοτικών παραβάσεων, για τη δημιουργία ειδικού δελτίου ΣΣΕ, για το δελτίο υπερωριών, για την επιβολή διοικητικών κυρώσεων από το ΣΕΠΕ στην περίπτωση παράνομης απασχόλησης υπηκόων τρίτων χωρών, για την επέκταση της χορήγησης προσυνταξιοδοτικής βεβαίωσης για την άμεση γνωστοποίηση του χρόνου ασφάλισης σε περίπτωση διαδοχικής ασφάλισης, για τον καθορισμό των παθήσεων που επιφέρουν αναπηρία εφόρου ζωής (αναφορικά με τις υγειονομικές υπηρεσίες των ασφαλιστικών οργανισμών) και για συνταξιοδοτικά ζητήματα του πρώην ΤΑΠΕΛ (εργαζόμενων ΟΛΠ).


Γιάννης Κουζής

4 λόγοι που τα νέα μέτρα δεν αντιμετωπίζουν την εργασιακή ανασφάλεια

του Γιάννη Κουζή *

Το σχέδιο νόμου για τα εργασιακά που φιλοδοξεί από τον τίτλο του να καταπολεμήσει την εργασιακή ανασφάλεια, ελληνική εκδοχή της flexicurity, δεν ανταποκρίνεται στο στόχο του.

1) Για την αποσπασματικότητα του όλου εγχειρήματος που περιορίζει την εργασιακή ανασφάλεια και επισφάλεια στις ευέλικτες μορφές εργασίας αφήνοντας ανέπαφο το σύστημα των ατομικών και ομαδικών απολύσεων σε μια περίοδο που οι απολύσεις είναι η κύρια έκφραση ανασφάλειας με περί τις 90.000 μέσα στο 2009.

2) Γιατί προκρίνεται η αντιφατική επιλογή της επαναρρύθμισης της ευέλικτης εργασίας, ως μέσου για την αντιμετώπιση της ανασφάλειας όταν, από τη φύση τους, οι ευέλικτες μορφές εργασίας είναι έντονα επισφαλείς την ίδια στιγμή που η ανάπτυξή τους αποτελεί βασικό στόχο της ασκούμενης πολιτικής για την απασχόληση.

3) Γιατί και με την επιλεκτική αποσπασματικότητα των μέτρων απέναντι στην ευελιξία, από τις νέες ρυθμίσεις εξαιρείται με επιμονή η πλέον εκτεταμένη πρακτική ευελιξίας, οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου και προσωρινής απασχόλησης(350.000 εργαζόμενοι από τους οποίους οι 100.000 στο Δημόσιο) αφού θεωρείται ότι για τους συμβασιούχους του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα δεν χρειάζεται να αλλάξει τίποτα. Το ίδιο ισχύει και για τις εργολαβίες( τουλάχιστον 60.000) και , ουσιαστικά, για τους «γνήσια» ενοικιαζόμενους(τουλάχιστον 20.000), κυρίως, μέσω ομίλων επιχειρήσεων( πχ. τραπεζικών) αφού οι ρυθμίσεις αφορούν μόνο τον επαίσχυντο θεσμό του δανεισμού εργαζομένων μέσω γραφείων προσωρινής απασχόλησης που ασκούν την επικερδή δραστηριότητα της ενοικίασης της εργασίας καταρρακώνοντας κάθε έννοια ανθρώπινης αξιοπρέπειας(10.000 εργαζόμενοι). Οι εξαιρέσεις αυτές διαιωνίζουν το όργιο των θεσμικών και εργοδοτικών αυθαιρεσιών σε βάρος αυτών των κατηγοριών των εργαζομένων.

4) Και γιατί, επιπλέον, η επικαλούμενη θεσμική θωράκιση με πρόσθετα δικαιώματα των ευέλικτα απασχολούμενων που προβλέπονται από τις νέες ρυθμίσεις(«μπλοκάκια», μερική απασχόληση, δανεισμός εργαζομένων, εκ περιτροπής εργασία, διαθεσιμότητα) απέχει, χωρίς διάθεση μηδενισμού, σημαντικά από το να προσδόσει το αίσθημα της ασφάλεια στις ευάλωτες αυτές κατηγορίες του πληθυσμού, ενώ παράλληλα οι νέες αυτές ρυθμίσεις δεν είναι σε θέση να αποθαρρύνουν τους εργοδότες από το να κάνουν εκτεταμένη χρήση του ευέλικτου δυναμικού επωφελούμενοι του χαμηλού του κόστους ή ακόμη και να διευρύνουν την εφαρμογή της ευελιξίας. Είναι ενδεικτικό, άλλωστε, ότι με τα νέα μέτρα επεκτείνεται η μερική απασχόληση και στις ΔΕΚΟ καλύπτοντας πλέον το σύνολο του δημόσιου τομέα μετά τα ΝΠΔΔ(1998) και τους ΟΤΑ(2003 και 2004). Τέλος, η πολυδιαφημιζόμενη ρύθμιση για τα «μπλοκάκια», στην πράξη, δεν θα αποφύγει τη διατήρηση της υπάρχουσας κατάστασης με τους 300.000 περίπου ψευτοαυτοαπασχολούμενους. Και αυτό γιατί αποσιωπάται έντεχνα από τον επικοινωνιακό οίστρο περί τεκμηρίου εξαρτημένης εργασίας, μετά από 3μηνη απασχόληση, μια σοβαρή προϋπόθεση. Το ότι, όπως ισχύει και σήμερα( άρθρο 1,παρ.1,εδ.2 του Ν.2639/98) απαιτείται να αποδείξει ο εργαζόμενος την αποκλειστική ή κύρια απασχόλησή του σε ένα εργοδότη…Τα πενιχρά αποτελέσματα της ήδη ισχύουσας ρύθμισης εγγυώνται τον βαθμό αποτελεσματικότητας και του νέου μέτρου σε μια περίοδο μάλιστα γενικευμένης κρίσης και ανασφάλειας, με ανεπαρκείς τους μηχανισμούς ελέγχου και με ιδιαίτερα χρονοβόρα και κοστοβόρα την διαδικασία απονομής της δικαιοσύνης για τις εργατικές διαφορές.


*Ο Γ. Κουζής είναι αν.καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο

Δολοφονία Τεμπων. Η Συνέχεια

  Δεν γνωρίζω πόσοι πολίτες, άκουσαν η διάβασαν όσα η κ. Μαρία Καρυστιανού ανέφερε σε δύο εμβληματικές παρουσίες της.  Η "ΜΗΤΕΡΑ των ΤΕ...