ΛΑΡΝΑΚΙ «Δρ Τζέκιλ κύριος Χάιντ» η «Μαθήτρια το πρωί, Πόρνη το βράδυ» η «Αμάρτησα για το παιδί μου»

 

«Δρ Τζέκιλ κύριος Χάιντ» η

              «Μαθήτρια το πρωί, Πόρνη το βράδυ» η

«Αμάρτησα για το παιδί μου»

Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορούσα να καταλήξω σε έναν τίτλο.

Διάβαζα και ξαναδιάβαζα το 5^ο θέμα της 10^ης συνεδρίασης της οικονομικής επιτροπής της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδος, που έγινε στις 9 Μαρτίου, και δεν πίστευα στα μάτια μου! Για να μην κρατάω όσους άτυχους πολίτες έχω την τιμή να παρακολουθούν εξηγούμαι…

Στις 29/1/2015 έγινε αυτοψία στο Λαρνάκι από συνεργείο της υπηρεσίας Περιβάλλοντος της Περιφέρειας. Επιβλήθηκε δε πρόστιμο 12.000 ευρώ για ποιο λόγο; Ας τον διαβάσουμε όπως περιγράφεται από την αρμόδια υπηρεσία . «…επικάθιση υπολειμμάτων βωξίτη και δημιουργία λάσπης βωξίτη στο οδόστρωμα τμημάτων της Ε.Ο Άμφισσας – Ιτέας – Ναυπάκτου (στο ρεύμα ανόδου … προς την Άμφισσα έως και τον κόμβο «Κακανού»… 

Η απόφαση παραδόθηκε στην εταιρεία βωξιτών τον Μάιο του 2015 και φυσικά η εταιρεία βωξιτών δια του δικηγόρου της έκανε προσφυγή (9/7/2015) κατά της απόφασης του Αντιπεριφερειάρχη και ειδικά κατά της Περιφερειακής Ενότητας Φωκίδας και του τότε Υπουργού Εσωτερικών. Μέχρι εδώ όλα καλά, νόμιμα και ηθικά πλασμένα!

Όμως η αδέκαστος έχει κέφια.

Έτσι φτάνουμε στην 10η συνεδρίαση της οικονομικής επιτροπής με θέμα τι νομίζετε;

 Τον ορισμό δικηγόρου προκειμένου νε υπερασπιστεί την Περιφέρεια κτλ έναντι της από 9-7-2015 προσφυγής στο δικαστήριο της Λειβαδιάς που θα γινόταν στις  18-3-2021! Δηλ μετά από 6 ολόκληρα χρόνια. Που προφανώς ΑΝΑΒΛΉΘΗΚΕ ΚΑΘΌΣΟΝ Η Λειβαδιά είναι σε βαθύ κόκκινο και έπεται συνέχεια. Υπάρχει κάτι το περίεργο; Προφανώς και υπάρχει.

Πέρα από τις καθυστερήσεις, -συνηθισμένα πράγματα- απλά Η αγωγή της εταιρείας Βωξιτών υπογράφεται από τον δικηγόρο κ Γ. Δελμούζο και στρέφεται ουσιαστικά κατά της απόφασης που ουσιαστικά αντιπροσωπεύει ο νύν αντιπεριφερειάρχης που τυγχάνει να είναι ξανά ο κ Γ. Δελμούζος!

Όποιος καταλαβαίνει ας μας εξηγήσει τι συμβαίνει.

Πάντως, απότι θυμάμαι, στην ξενόγλωσση ταινία του δεύτερου τίτλου, στη πρωταγωνίστρια, τη νεαρή Ατζες, κάποια στιγμή συγκρούστηκαν οι δύο κόσμοι της. Για την περίπτωση μας δεν είμαι σίγουρος…

Υστερόγραφο. 1. Ανάλογη περίπτωση υπάρχει στο Λιμ Ταμείο Φωκίδας με τον νυν βουλευτή Φωκίδας.  https://drive.google.com/drive/folders/1hSpJL890CgYL99_IKEKMEYRnzQMNqswe

Στην διεύθυνση αυτή αναλυτικότερα η προσφυγή.

 

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΑΝΔΗΜΙΑ ΤΙ;

 

Η πανδημία θα περάσει. και Μετά ;

 Θα επιστρέψουμε ξανά σε μια πραγματικότητα στην οποία θεωρείται λογικό η κοινωνία  να είναι οργανωμένη ώστε να εξυπηρετεί την κάθε ιδιοτροπία μιας μικρής χούφτας πλούσιων, ενώ απαξιώνει και ταπεινώνει εμάς, τη συντριπτική πλειοψηφία της ανθρωπότητας;  

Ο Ντέιβιντ Κρέμπερ, ένας από τους σημαντικότερους επιστήμονες, Ανθρωπολόγος και ακτιβιστής, συγγραφέας με αρκετές μεταφράσεις και στην πατρίδα μας, μας άφησε το παρακάτω δοκίμιο λίγο πριν τον ξαφνικό θάνατο του ( Σεπτέμβριος του 2020), στα  59 χρόνια του. Το κείμενο από το https://voidnetwork.gr/

Μετά την πανδημία, μην πέσουμε ξανά για ύπνο

Του David Graeber Μετάφραση: Νίκος Γκατζίκης – Τάσος Σαγρής

«Κάποια στιγμή τους επόμενους μήνες, θα κηρυχθεί η λήξη της κρίσης και θα μπορέσουμε να επιστρέψουμε στις “ασήμαντες” δουλείες μας. Για πολλούς από εμάς , αυτό θα μοιάζει σαν να ξυπνάνε από ένα όνειρο.

Τα μέσα ενημέρωσης και οι πολιτικές τάξεις σίγουρα θα μας ενθαρρύνουν να σκεφτούμε με αυτόν τον τρόπο. Αυτό είναι που συνέβη και μετά την οικονομική κατάρρευση του 2008. Υπήρξε μια σύντομη στιγμή προβληματισμού και αμφισβήτησης. Τι είναι η “οικονομία”, τέλος πάντων; Δεν είναι απλώς τα χρέη των άλλων; Τι είναι το χρήμα; Είναι κι αυτό οτιδήποτε άλλο εκτός από χρέος; Τι είναι το χρέος; Δεν είναι απλά μια υπόσχεση; Αν το χρήμα και το χρέος είναι απλά μια συλλογή υποσχέσεων που δίνουμε ο ένας στον άλλο, τότε δεν θα μπορούσαμε εξίσου εύκολα να αλλάξουμε αυτές τις υποσχέσεις; Το παράθυρο που ανοίχτηκε στο να σκεφτούμε με νέους τρόπους όλα αυτά τα ζητήματα έκλεισε σχεδόν αμέσως από εκείνους που επέμεναν να το βουλώσουμε, να σταματήσουμε να σκεφτόμαστε και να επιστρέψουμε στις δουλειές μας, ή τουλάχιστον να αρχίσουμε να ψάχνουμε για μια δουλειά.

Την τελευταία φορά, οι περισσότεροι από εμάς το έχαψαν. Αυτή τη φορά, είναι κρίσιμο να μην πάθουμε το ίδιο.

Γιατί, στην πραγματικότητα, η κρίση που βιώσαμε ήταν το ξύπνημα από έναν ύπνο. Βρεθήκαμε αντιμέτωποι με την αντικειμενική πραγματικότητα της ανθρώπινης ζωής, το γεγονός πως είμαστε ένα σύνολο από εύθραυστα όντα που φροντίζουν το ένα το άλλο. Καταλάβαμε πως εκείνοι που έχουν την τεράστια ευθύνη της φροντίδας που μας κρατά ζωντανούς είναι υπέρ-φορολογημένοι, ανεπαρκώς αμειβόμενοι και ταπεινώνονται καθημερινά, ενώ ένα πολύ μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να κλωθογυρίζουν φαντασιώσεις και αυταπάτες, να εισπράττουν ενοίκια και, κατά βάση, να εμποδίζουν εκείνους που κατασκευάζουν, επιδιορθώνουν, μετακινούν και μεταφέρουν πράγματα ή εργάζονται για την κάλυψη των απαραίτητων αναγκών άλλων ζωντανών όντων. Είναι επιτακτική η ανάγκη να μην γλιστρήσουμε πίσω σε μια πραγματικότητα όπου όλα αυτά δημιουργούν κάποιο είδος ανεξήγητης αίσθησης, όπως συχνά νοιώθουμε με όσα δεν βγάζουν νόημα μέσα στον ύπνο μας.

Τι λέτε για αυτό: Γιατί δεν σταματάμε επιτέλους να αντιμετωπίζουμε ως απολύτως φυσιολογικό, το γεγονός ότι όσο πιο προφανές είναι πως η δουλειά κάποιου ωφελεί τους άλλους, κατά πάσα πιθανότητα τόσο λιγότερο πληρώνεται για αυτήν. Ή να σταματήσουμε να επιμένουμε ότι η λειτουργία των χρηματοπιστωτικών αγορών είναι ο καλύτερος τρόπος για να αποφασίζονται οι μακροπρόθεσμες επενδύσεις, ακόμη και όταν αυτές επιταχύνουν την καταστροφή του μεγαλύτερου μέρος της ζωής πάνω στη Γη;

Εν αντιθέσει με όλα αυτά, μόλις λήξει η κατάσταση έκτακτης ανάγκης, καλύτερα να θυμηθούμε όσα πλέον πραγματικά έχουμε καταλάβει: ότι εάν αυτό που ονομάζουμε «οικονομία» σημαίνει το οτιδήποτε, αυτό είναι ο τρόπος με τον οποίο παρέχουμε ο ένας στον άλλο όσα έχουμε ανάγκη για να ζούμε (με κάθε έννοια του όρου). Ότι, αυτό που αποκαλούμε σήμερα «αγορά», είναι σε μεγάλο βαθμό απλώς ένας τρόπος καταγραφής του συνόλου των επιθυμιών των πλούσιων ανθρώπων, οι περισσότεροι από τους οποίους είναι τουλάχιστον ελαφρώς διαταραγμένοι, ενώ οι πιο ισχυροί ανάμεσα τους ήδη ολοκληρώνουν την κατασκευή καταφυγίων μέσα στα οποία σχεδιάζουν να κρυφτούν, όσο εμείς συνεχίζουμε να είμαστε αρκετά ανόητοι ώστε να πιστεύουμε τους υπηρέτες τους που διακηρύσσουν, πως όλοι μας, συλλογικά, στερούμαστε της βασικής κοινής λογικής για να κάνουμε το οτιδήποτε ώστε να αποτρέψουμε τις επερχόμενες καταστροφές.

Αυτή τη φορά όμως, μήπως μπορούμε να τους αγνοήσουμε εντελώς;

Το μεγαλύτερο μέρος από όσα κάνουμε αυτή τη στιγμή είναι ένα dreamwork, παράγουμε και ελέγχουμε τα όνειρα. Όσα όμως ονειρευόμαστε, όλα αυτά που κάνουμε, υπάρχουν για να αισθάνονται οι πλούσιοι καλά με τον εαυτό τους και για να κάνουν τους φτωχούς να νιώθουν απελπισία. Αν απλώς σταματούσαμε τα πάντα, ίσως θα ήταν δυνατόν να δώσουμε στους εαυτούς μας ένα πολύ πιο λογικό σύνολο υποσχέσεων: για παράδειγμα, τουλάχιστον, να δημιουργήσουμε μια «οικονομία» που θα μας επιτρέπει να φροντίζουμε πραγματικά τους ανθρώπους που μας φροντίζουν.

ΤΕΛΙΚΑ Η ΝΤΡΟΠΗ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΤΡΟΠΗ κ. καθηγήτρια

 

Τελικά η Ντροπή δεν έχει Ντροπή κ. «καθηγήτρια»

«…Προφανώς υπάρχουν και θάνατοι εκτός ΜΕΘ. Πάντα υπήρχαν θάνατοι εκτός ΜΕΘ, είναι πολύ μικρό το ποσοστό των ασθενών που χάνουν τη ζωή τους εκτός ΜΕΘ, πολύ μικρό, 20% νομίζω…»

Τάδε έφη η γνωστή και μη εξαιρετέα καθηγήτρια μέλος της επιτροπής λοιμοξιολόγων και λημοξιολογούντων κ Βάνα Παπαευαγγέλου.

Μετά την περίφημη δήλωση της τον Νοέμβριο του 2020, σύμφωνα με την οποία « για την διάδοση του ιού φταίει το μάζεμα των ελιών…» έχουμε κ το νέο «επιστημονικό επικίνδυνο τούβλο της».

Περιδιαβαίνοντας τις συνοικίες στην Αθήνα είδα σε κάποιο τοίχο το παρακάτω σύνθημα.

Αναρωτιέμαι πόσο δίκιο περιέχουν αυτές οι λίγες λέξεις!

Κυρία καθηγήτρια εύγε. Δικαιώσατε πλήρως την εικόνα . Συνεχίστε. Πληροφοριακά το μάζεμα της ελιάς έχει προ πολλού τελειώσει και η Αττική είναι γεμάτη κρούσματα χωρίς καθόλου ελιές. Μπορείτε το αξίζετε το Νόμπελ ιατρικής.Όχι μόμο για την σημερινή τοποθέτηση σας σχετικά με το "μικρό ποσοστό" θανάτων αλλά ΚΥΡΙΩΣ γιατί αποδέχεστε ΟΛΟΙ ΕΣΕΙΣ να μην υπάρχουν ΜΕΘ διαθέσιμες εδώ και τόσο χρόνο. Εύγε...

Η αγάπη είναι παντοτινή. Μητσοτάκης και Siemens

 

Το άρθρο από http://www.omegapress.gr/reportaz/2582-16543

 

Μητσοτάκης: «ακόμα και στην πανδημία ο πιο πιστός πλασιέ της Siemens»

Φαίνονταν από την αρχή ότι κάτι περίεργο συμβαίνει με τα περίφημα self test, μέχρι που μάθαμε ότι είναι της Siemens. Χρόνια τώρα ο Κυριάκος Μητσοτάκης ακούει τα εξ αμάξης για τις σχέσεις του και  όλης της οικογένειάς του με την εν λόγω εταιρεία.  Και τώρα προκλήθηκε θύελλα, αλλά πέρα βρέχει. Εισαγγελείς σε αυτή τη χώρα ασχολούνται με οπαδούς ομάδων και συνδικαλιστές, σίγουρα πάντως δεν αγγίζουν αυτή την κυβέρνηση. 

Όπως έγινε γνωστό λοιπόν η μοναδική ευρωπαϊκή εταιρία που έχει πάρει έγκριση για self test είναι η Siemens. Συμπτωματικά, λίγες μόλις ημέρες μετά την έγκρισή τους στη Γερμανία, οπότε δεν χρειάζεται η έγκριση της ΕΕ,  η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη προσπάθησε να περάσει άρον άρον και στη ζούλα τα μεσάνυχτα της παραμονής της Εθνικής Επετείου φωτογραφική πρόσκληση ενδιαφέροντος με διορία 1,5 μέρα για προμήθεια 10 εκατ. τεστ. Το γεγονός καταγγέλθηκε και από τον ΣΥΡΙΖΑ και από το ΜΕΡΑ 25.

Στην ανακοίνωσή της η αξιωματική αντιπολίτευση τονίζει μεταξύ άλλων ότι κ. Μητσοτάκης αδιαφορεί για:

•         Τις εκκλήσεις των ειδικών και της αντιπολίτευσης για το αυτονόητο εδώ και έναν χρόνο: συνταγογράφηση και αποζημίωση των μοριακών test από τον ΕΟΠΥΥ και μαζικούς στοχευμένους ελέγχους σε εστίες υπερμετάδοσης (χώρους εργασίας, ΜΜΜ, σχολεία, δομές υψηλής ευαλωτότητας ).

•         Τη σημαντικά μειωμένη αξιοπιστία τους σε σχέση με τα μοριακά τεστ.

•         Το γεγονός ότι «θα δηλώνονται σε πλατφόρμα προαιρετικά», άρα δεν θα συνδράμουν ουσιαστικά στην επιδημιολογική εικόνα της διασποράς, την απομόνωση και την ιχνηλάτηση των κρουσμάτων.

•         Το γεγονός ότι ακόμη και αν κάποιος βγει θετικός με το «δωρεάν» self test, μετά οφείλει να πληρώσει κανονικότατα μοριακό test για επιβεβαίωση, άρα μηδενικό όφελος για τον πολίτη.

•         Την οδηγία του ECDC που τονίζει πως τα self test μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο συμπληρωματικά και σε καμία περίπτωση να αντικαταστήσουν τα μοριακά τεστ.

•         Το γεγονός ότι δεν υπάρχει καμία απολύτως οργάνωση για το πώς θα γίνεται η διανομή τόσο μεγάλου όγκου τεστ και την πλήρη άγνοια των φαρμακοποιών.

Εν κατακλείδι, η ανακοίνωση τονίζει:

«Ο κ. Μητσοτάκης συμπεριφέρεται ακόμα και στην πανδημία ως ο πιο πιστός πλασιέ της Siemens. Από τα δωράκια με τα «τηλεφωνικά κέντρα» στα «δωρεάν self test» μία πανδημία δρόμος».

ΜΑΣΚΑΡΕΜΑΤΑ κ ΓΕΛΟΙΟΓΡΑΦΙΕΣ

 

Βλέπω, διαβάζω και απορώ! 

Λέξεις οπως αίσχος ντροπή κτλ να μπαίνουν λεζάντα στην διπλανή φωτογραφία.  Αναρωτιέμαι για ποιο λόγο;

Το μόνο παράταιρο που βρίσκω, είναι ότι καθυστέρησαν να την δημοσιεύσουν 2-3 ημέρες, καθόσον ο καρνάβαλος κάηκε την Κυριακή 14 Μαρτίου, και την ίδια ημερομηνία μας τέλειωσαν οι μασκαράτες, που όμως εφέτος λόγω κορονοιού δεν έγιναν. 

Απλά πράγματα. 

Μας διασκεδάζουν ετεροχρονισμένα.  Άλλωστε μεγαλύτεροι μασκαράδες από τους εκπροσώπους της Ελληνικής αστικής τάξης που θα ξαναβρεθούν; Όσο για τους αντίστοιχους Ευρωπαίους; Αποδείχτηκαν μικρότεροι του μικρού!

18 Μαρτίου. «Με τι κανάτα δεν τον εσύφερνε να το πωλεί με το κουταλάκι τον συφέρνει!»

 

Ο σατυρικός ποιητής Μικελάκης Άβλιχος πρωτάνοιξε τα μάτια του στις 18 Μαρτίου του 1844 στο Ληξούρι.Εκεί τελείωσε το  Γυμνάσιο για να συνεχίσει τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο της Bέρνης. 

Ανήσυχο πνεύμα, περιόδευσε για χρόνια στο Παρίσι, την Bενετία την Zυρίχη. Επηρεάσθηκε από τις επαναστατικές ιδέες της εποχής του, γνωρίστηκε με τον M. Mπακούνιν και έγινε μέλος της A’ Διεθνούς. 

Λέγεται ότι ήταν παρών, στα γεγονότα της Παρισινής Kομμούνας.

Αν και από νωρίς ξεκίνησε να γράφει ποιήματα, σήμερα λιγοστό είναι  το ποιητικό του έργο.

 Ο M. Άβλιχος αρνιόταν πεισματικά να δημοσιεύει τα ποιήματά του. Διαβάζουμε δε πως "...Σπάνια υπέγραψε τα ποιήματά του με το πραγματικό του όνομα και χρησιμοποίησε περίπου 30 διαφορετικά ψευδώνυμα..." όμως...ενυπόγραφους στίχους έδινε για δημοσίευση στο περιοδικό «Zιζάνιο». Χαρακτηριστικά είναι μερικά γνωμικά που παρακάτω αναγράφονται και προέρχονται από την διεύθυνση         https://zbaro.blogspot.com/2012/10/blog-post.html

 Μια μέρα με το φίλο του ( Μικέλη) πήγε στ’ Αργοστόλι, σε μια κηδεία φίλου του γιατρού. Ο κόσμος ήταν λίγος και σε ερώτησι μερικών στον Άβλιχο γιατί είνε λίγος κόσμος, ο ποιητής απαντά ότι γι’ αυτό κ’ εγώ θα του γράψω ένα επίγραμμα:
«Για το γιατρό που πέθανε
ολίγοι στη κηδεία
την έστειλε για υποδοχή
μπροστά τη πελατεία!»

Για ένα ταβερνιάρη που έγινε παπάς έλεγε:
«Με τι κανάτα δεν τον εσύφερνε να το πωλεί με το κουταλάκι τον συφέρνει!»
Όταν πρωταντίκρυσε αεροπλάνο είπε στους φίλους του:
«Για φαντασθήτε ο άνθρωπος τι έκανε, κατόρθωσε να γίνη πουλί και ψάρι. Ένα μόνον δεν κατόρθωσε να γίνη άνθρωπος!»

Κάποια μέρα έκανε πολλούς σεισμούς στη Κεφαλλωνιά. Μητρόπολις του Ληξουρίου είνε «ο Παντοκράτωρ» που σε κάθε σεισμό επάθενε βλάβες. Ο Άβλιχος έλεγε:
«Περίεργο πράγμα ο Παντοκράτορας να βαστάη όλο τον κόσμο και τον εαυτόν του να μη μπορεί να τον βαστάξη».

Ο Άβλιχος δεν πίστευε ότι υπάρχει και άλλη ζωή μετά θάνατο και όταν βρισκότανε στα τελευταία είπε στο Φραγκόπουλο, γιατρό στο Νοσοκομείο Αργοστολίου:
«Άλλο δεν μένει στον Άβλιχο παρά νους και συνείδησι».
«Το φως μου… το φως μου». Και πέθανε.

Για το γιατρό που πέθανεν,
ολίγοι στην κηδεία του.
Την έστειλε, για υποδοχή,
μπροστά στην πελατεία του!
Πηγή: https://www.sansimera.gr/anthology/416

© SanSimera.gr

«Ο ποιητής είνε ο δυστυχέστερος κ’ εν ταυτώ ο ευτυχέστερος. Διά της φαντασίας του αισθάνεται το καλόν και το κακόν πριν έλθη. Ο ποιητής είνε εκείνο που παράγει διότι ενεργεί υπό το κράτος των αισθήσεων. Οι άλλοι των ανθρώπων την έννοιαν μένουν ψυχροί».

 

Για το γιατρό που πέθανεν,
ολίγοι στην κηδεία του.
Την έστειλε, για υποδοχή,
μπροστά στην πελατεία του!
Πηγή: https://www.sansimera.gr/anthology/416

© SanSimera.gr

ΟΙ ΑΠΟΚΡΙΕΣ του ΚΟΡΟΝΟΙΟΥ

                              

                        ΣΤΙΣ ΑΠΟΚΡΙΕΣ ΤΟΥ ΚΟΡΟΝΟΙΟΥ

…Με το ντόμινο κυρά μου με τ’ αφράτα σου

τα κάλλη και μεμε το φουκαρά να περνάς

το καρναβάλι με τον κάθε μασκαρά.

                                    Όλοι ας μασκαρευτούμε του τρελλού μας του καιρού

                                     γιατί όλοι μας θα πούμε πως χρωστάς της Μιχαλούς»

Έτσι τελείωνε το γνωστό ποίημα «το Καρναβάλι» (1901) του Ληξουριώτη Τζώρτζη Δελλαπόρτα. Που να ήξερε ο κ Τζώρτζης πως ο κορονοιός κατά πρώτο το 2020 αλλά οριστικά το 2021 θα πυρπολούσε τις μάσκες, τις φορεσιές, τα γλέντια ακόμη και τις παιδικές φωνές. Απέμεινε η Ελλάδα χωρίς καρναβάλι. Η πλάκα χωρίς ρετσίνα, οι δρόμοι χωρίς κομφετί το Γαλαξίδι, χωρίς αλευρομουτζούρεμα, η Άμφισσα χωρίς να εκδράμει το στοιχειό από τα ταμπάκικα στην πάνω πλατεία της πόλης και η Ιτέα τα παραδοσιακά κούλουμα.

Μα τι να πουν και οι προγιαγιάδες του καρναβαλιού; 

Η Πάτρα, η Νάουσα, η Ξάνθη, το Ληξούρι και άλλες πολλές περιοχές ειδικά στην Αττική που τα τελευταία χρόνια ανταγωνίζονταν επάξια τις παραπάνω πόλεις..

Την κατάσταση κάπως προσπάθησαν να διασώσουν, να χρωματίσουν με λίγο κουράγιο τα παιδικά χέρια που κρατούσαν και οδηγούσαν ψηλά στον ουρανό, τους πολύχρωμους αετούς  την Καθαρά Δευτέρα. Λίγος κόσμος περιδιάβαινε τα γνωστά μονοπάτια της αλλοτινής χαράς, στους πεζόδρομους της πόλης και ειδικά στο χώρο του Νιάρχου.

Δεν ξέρω τι περιμένει ο καθένας, τι σκέφτεται και τι ελπίζει.

«Ο χρόνος είναι οδηγός» έλεγε ο μπάρμπα Γιάννης όταν τέλειωνε με την μπάσα φωνή του το τραγούδι του Τζώρτζη και απολάμβανε το διπλό τσιγάρο με την κούπα γεμάτη θηνιάτικο του Μπάμπη.

Φιλόσοφε, τι χάνεσαι;

τον νου σου τι ζαλίζεις;

Το πρόβλημα το άλυτο

να λύσεις τι πασκίζεις;

 

Μι' αποκριά είν' η ζωή

τη μάσκα όλοι φορούμε,

Κι ένα τρανόν Καρνάβαλο

- τον Χάρο - καρτερούμε!