Γλυκές Χριστουγεννιάτικες «Ταλαιπωρίες»
Ο Δεκέμβριος πάντα είναι ο μήνας που ξαναγεννιέται ο χρόνος.
Μαζί με αυτόν τα όνειρα και οι προσδοκίες των ανθρώπων. Η Νύχτα χάνει την μάχη με την ημέρα και το φώς κερδίζει το σκοτάδι. Μαζί με αυτά, τα πρώτα χιόνια κάνουν την εμφάνιση τους πάνω στη Γή και οι λευκές ημέρες απλώνουν ένα κύμα χαράς στους πολίτες ειδικά στους μικρότερους, αν και μεταξύ μας, στο χιόνι όλοι γινόμαστε νεώτεροι… Οι εξορμήσεις για σκι,πεζοπορία, με 4Χ4 αποκτούν ονόματα πάνω στο χάρτη.
Αράχοβα, Σέλι, Άγιος Αθανάσιος , Ελάτη, Ζαγοροχώρια, Βυτίνα, Καλάβρυτα, Καρπενήσι κτλ. Τα ένθετα στις εφημερίδες κατά το συνηθισμένο, πολλαπλασιάζουν τις σελίδες σκορπώντας τίτλους βιβλίων και ονόματα εκδρομικών προορισμών.
Αναρωτιέμαι φωναχτά…Καλά, η εκτός Παρνασσού Φωκίδα, τόσο κοντά στην «Αττική πηγή» γιατί να λείπει συνήθως από τους προορισμούς; Και μην πείτε πως φταίνε τα χιλιόμετρα… Τέλος πάντων. Άλλη φορά οι απαντήσεις.
Λοιπόν οι διαδρομές στο χιόνι με 4Χ4 είναι σκέτη απόλαυση αφού όμως προηγηθεί η σχετική ταλαιπωρία. ΤΑΛΑΙΠΩΡΙΑ! Τι λέξη κι αυτή! Εμ βέβαια το ρήμα ΤΛΑΩ – ΤΛΩ σημαίνει υπομένω – αντέχω. Από εδώ και η λέξη Άτλας – ο γνωστός που κρατούσε την γη, η λέξη αθλητής και η ταλαιπωρία (τάλας –τλω+πωρέω). Ταλαίπωρος λοιπόν είναι αυτός που έχει υποστεί τα πάνδεινα αλλά είναι και τολμηρός (τολμώ-ΤΛΩ).
Γιατί τα αναφέρω; Γιατί όποιος τραβάει σε βουνό πρέπει να αντέχει και να υπομένει. Οι μέρες του χιονιού πέρασαν και έδωσαν την θέση τους σε λιακάδες. Παραμονή Χριστουγέννων και η πυξίδα της διάθεσης δείχνει δασικό χωριό και Γκιώνα. Μα το ταλαίπωρο Τερράνο θέλει αλλαγή στα πατούμενα.
Η «Ταλαιπωρία» αρχίζει. Τα εργαλεία αραδιάζονται ο αγώνας αρχίζει. Τα Malatesta Kugar ότι καλύτερο για χιόνι.
Η πορεία ξεκινά . Μαζί της και τα ευχάριστα. Το φως ορίζει τις εικόνες και τα μπλοκέ τα χιλιόμετρα ευχαρίστησης.
ΟΜΟΡΦΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου