ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ
ο Άγιος των ελληνικών γραμμάτων
Ό Γενάρης του 1911 γράφτηκε να είναι ο τελευταίος του κυρ Αλέξανδρου. Σε ηλικία 59 ετών, τα ξημερώματα στις 3 Γενάρη έφυγε «από τον μάταιο τούτο κόσμο». Ο κοσμοκαλόγερος, ένας από τους σημαντικότερους έλληνες λογοτέχνες άφησε την τελευταία του πνοή στο σπίτι του στην αγαπημένη του Σκιάθο.
Στις 8 Νοεμβρίου 1921, στην εφημερίδα «Πρωτεύουσα» δημοσιεύθηκε σημείωμα αναφερόμενο στις τελευταίες ώρες του Α. Παπαδιαμάντη. Το σημείωμα είχε σταλεί από τον ομότεχνο και ξάδελφο του τον Αλέξανδρο Μωραιτίδη.
Ακολουθεί ένα μέρος από το σημείωμα στην εφημερίδα.
«…Εζήτησεν έπειτα βιβλίον να διαβάσει. Του έδωσαν τον Σαίξπηρ. Το έλαβεν αλλά δεν ημπόρεσε να διαβάσει. Δεν έβλεπεν, αν και το φως ήτο πολύ.
-Ε, τώρα θα πεθάνω πλέον! Τα κορίτσια άρχισαν να κλαίουν. –Μη κλαίτε, δεν αποθνήσκω. Από την νύκτα έπαυσε τον καφέ και το γάλα. Εννοών εκλιπούσας τας δυνάμεις του, σαν να ήθελε να παρηγορήσει τας θρηνούσας αδελφάς του δια την ορφανείαν και ταις έλεγεν· –Έννοια σας. Αλήθεια. Δεν σας αφήνω τίποτε. Έννοια σας, από τα έργα μου θα λάβητε κάποιαν βοήθειαν. Μη κλαίτε! Λίγο κονιάκ τού έδωσαν τελευταίον. Μετά 24 ώρας απέθνησκεν. Ολίγην ώραν πριν, ήρχισε να ψάλλει «Την χείρα σου την αψαμένην» (διότι επλησίαζεν η παραμονή των Φώτων, ότε ψάλλεται το εύμορφον αυτό τροπάριον). Αλλά δεν ηκούοντο καθαρά οι λόγοι. Μετ’ ολίγον εξέπνευσε· μεσάνυκτα της 2ας προς την 3ην Ιανουαρίου».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου