Κορονοιός η μερικές σκέψεις

ΚΟΡΟΝΟΙΟΣ

σκέψεις φωναχτα

Είμαστε τόοσο οχυρωμένοι, που το ένα μετά το άλλο νοσοκομείο ουσιαστικά μπαίνει σε καραντίνα.

Ο υπεύθυνος Τσιοδρας αρνείται να απαντήσει καθαρά , αν πράγματι ξεμένουμε σαν χώρα από αντιδραστήρια για τα τεστ κορονοιού και γιατί.

Καθηγητές αρμόδιοι, λίγο λίγο σπάνε τον τοιχο σιωπής και μιλάνε, κριτικάροντας τον τρόπο επιβολής των μέτρων.

Το σύστημα αποφεύγει σαν το διαολο το λιβάνι τα ΤΕΣΤ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΡΟΝΟΙΟ προκειμένου να μην μεγαλώσουν οι αριθμοί ασθενούντων? 

Δημοσιογράφοι μετά το πρώτο σοκ ανακαλύπτουν.

Οι ιδιωτικές κλινικές ουδόλως ενοχλούνται. Η κυβέρνηση δεν τις επίταξε παρα την πρακτική άλλων δυτικών χωρών πχ Ισπανία. 

Η αισχροκέρδια σε είδη προστασίας καλά κρατεί.

Τα νησιά ειδικά τα μικρά και άλλες δύσκολες περιοχές  στο έλεος. 

Ποιος και πως θα γίνουν διαγνώσεις μεταφορά θεραπεία?

Ουσιαστικά οι αρμόδιοι νίπτουν τας χείρας των.

ΦΥΣΙΚΑ, 

στην αρχή κάποιας καμπής προς το χειρότερο βγαίνει ο ΚΟΥΛΗΣ άνετος άνετος και τραβάει και ένα ευχολόγιο που το ονομάζει διάγγελμα. 

Ολα για την προβολή.

Τα χειρότερα όμως ειναι μπροστά μας καθώς στον ιατρικό κορονοιό θα προστίθεται και ο οικονομικός κορονοιός.

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΟΜΑΙ

Η ΚΥΒΈΡΝΗΣΗ ΠΟΥ ΟΔΉΓΗΣΕ ΤΗΝ ΕΛΛΆΔΑ στην χρεοκοπία, που εξώθησε τον Έλληνα από πολίτης να γίνει πελάτης (της) που μετετρεψε το Δημόσιο σε ιδιωτικό (της) μαγαζί και το ιδιωτικό σε κρατικοδίαιτο, είναι ποτέ δυνατόν να ενδιαφερθεί για κάτι άλλο πέραν της "πάρτης της"?

Τουλάχιστον χωρίς καμία αυτοκριτική για τις φαιδρότητες στελεχών της σχετικές με την ιδιωτικοποίηση της Δημόσιας υγείας των σχολείων κτλ?

Από την άλλη, με ποιους τρόπους μπορούμε να ορθοποδήσουμε σαν χώρα και πολίτες αν δεν αλλάξουμε ρότα στο καράβι για το λιμάνι της ανθρωπιάς, της αλληλεγγύης, και της συλλογικής ευθύνης?