Στην Ημέρα της γυναίκας

 

8 Μαρτίου...Οι πεταλούδες είναι άνθη

Όπως κάθε χρόνο 8 Μαρτίου. Εκδηλώσεις, υποσχέσεις, προτάσεις. Αργά και βασανιστικά η γυναίκα κατακτά, ανεβαίνει ένα σκαλί μα συγχρόνως η κοινωνία μπορεί να κατεβαίνει άλλα δύο τρία τέσσερα. Ο αγώνας του Σίσυφου είναι κοινός για όλους άνδρες γυναίκες παιδιά για όλα τα χρώματα και τις φυλές. Γνωστά αυτά. 

Σκεφτόμουν τι θα μπορούσα να πώ για την ημέρα της γυναίκας, μα γνώριζα πως θα κατέληγα σε ένα ποίημα. Γιατί παντού και πάντα "ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΤΟΧΟΣ" . 

Θα ‘ρθει καιρός Κατερινα Γωγου

Θα ‘ρθει καιρός
που θ’ αλλάξουν τα πράγματα
να το θυμάσαι Μαρία
θυμάσαι Μαρία στα διαλείμματα
εκείνο το παιχνίδι που τρέχαμε
κρατώντας τη σκυτάλη
Μη βλέπεις εμένα μην κλαις
εσύ είσαι η ελπίδα
Άκου, θα ‘ρθει καιρός
που τα παιδιά θα διαλέγουν γονιούς
δε θα βγαίνουν στην τύχη
δεν θα υπάρχουν πόρτες κλειστές
με γερμένους απ’ έξω
και τη δουλειά θα τη διαλέγουμε
δε θα ‘μαστε άλογα
να μας κοιτάνε στα δόντια
Οι άνθρωποι, σκέψου,
θα μιλάνε με χρώματα
κι άλλοι με νότες
να φυλάξεις μοναχά
σε μια μεγάλη φιάλη με νερό
λέξεις κι έννοιες σαν κι αυτές :
απροσάρμοστοι, καταπίεση,
μοναξιά, τιμή, κέρδος, εξευτελισμός
για το μάθημα της Ιστορίας
Είναι Μαρία, δε θέλω να λέω ψέματα,
δύσκολοι καιροί και θα’ ρθουνε κι άλλοι
δε ξέρω, μην περιμένεις κι από μένα πολλά
τόσα έζησα, τόσα έμαθα, τόσα λέω
κι απ’ όσα διάβασα ένα κράτησα καλά
Σημασία έχει να παραμένεις άνθρωπος
Θα την αλλάξουμε τη ζωή
…παρ’ όλα αυτά Μαρία. 

Όσον αφορά την κεντρική φωτό? Την απάντηση την πήρα από τον Νικάνορ Πάρα και ποιητικά και ουσιαστικά

...Για τελευταία φορά το ξαναλέω
Οι προνύμφες είναι θεές
Οι πεταλούδες είναι άνθη σε αέναη κίνηση...