ΑΠΟ τα παραλειπόμενα του 35ου συνεδρίου ΟΚΛΕ
Χανίων, ανέβηκα διστακτικά.
Έκθεση ζωγραφικής με ψηφιδωτά με πληροφόρησαν.
Ανέβηκα , διάβασα την αναρτημένη ενημέρωση και έμεινα άγαλμα…
Ευτυχώς υπάρχουν και αυτοί ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ.
Ευτυχώς υπάρχουν και αυτοί οι συνάνθρωποι μας καλλιτέχνες.
Η Ελένη Ιωαννίδου είναι Παθολόγος Λοιμωξιολόγος Διευθύντρια της Παθολογικής κλινικής στο Γενικό Νοσοκομείο Ρεθύμνου. Στα πλαίσια του 10ου φεστιβάλ κιν/φου Χανίων παρουσίασε την
εικαστική δημιουργία της στο Πνευματικό Κέντρο με τίτλο "Αλληλεγγύη, ελπίδα σε δύσκολους καιρούς »- . Η Ελένη χρησιμοποιεί ληγμένα χάπια και κάψουλες από το Κοινωνικό Ιατρείο Ρεθύμνου, σαν ψηφίδες και δημιουργεί τα έργα της με την τεχνική του μωσαϊκού!.
Η ποικιλομορφία χρωμάτων και σχεδίων αποτέλεσε έμπνευση για τη γιατρό, αλλά περισσότερο, το χέρι της το οδηγεί αυτό που διάβασα γραμμένο με κόκκινες κάψουλες γύρω από το πορτρέτο του γιατρού, Κωστή Νικηφοράκη.
"Η ζωή αξίζει μονάχα αν τη μοιράζεσαι"
Τον θυμάμαι τον Νικηφοράκη. Ασυμβίβαστος αγωνιστής, έκανε μέχρι κεραίας την ιδεολογία του πράξη. Θυμάμαι όταν μαζί με 3 ακόμη συναγωνιστές άνοιξαν πανό συμπαράστασης στη δίκη της Dev’Yol στα δικαστήρια της φασιστικής τότε Τουρκίας και συνελήφθησαν. Θυμάμαι πολλά… Τώρα κοιτάζω τα ψηφιδωτά , μαζί με όσους διαβάζουν αυτές τις λίγες γραμμές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου