Ο Μητσοτάκης θα είναι ο πρωθυπουργός που το όνομα του δεν θα δωθεί σε δρόμο αλλά σε ΑΔΙΕΞΟΔΟ

ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΕΙΣΤΕ

Ζοζέ Σαραμάγκου Ο Πορτογάλος Νομπελίστας Ζοζέ Σαραμάγκου είχε γράψει σχετικά με την λαίλαπα των ιδιωτικοποιήσεων. «Ας ιδιωτικοποιηθούν τα πάντα, ας ιδιωτικοποιηθούν η θάλασσα και ο ουρανός, ας ιδιωτικοποιηθούν το νερό και ο αέρας, ας ιδιωτικοποιηθούν η Δικαιοσύνη και ο νόμος, ας ιδιωτικοποιηθεί και το περαστικό σύννεφο, ας ιδιωτικοποιηθεί το όνειρο, ειδικά στην περίπτωση που γίνεται την ημέρα και με τα μάτια ανοιχτά. Και σαν κορωνίδα όλων των ιδιωτικοποιήσεων ιδιωτικοποιήστε τα κράτη, παραδώστε επιτέλους την εκμετάλλευση υμών των ιδίων σε εταιρείες του ιδιωτικού τομέα με διεθνή διαγωνισμό. Διότι εκεί ακριβώς βρίσκεται η σωτηρία του κόσμου… Και μια και μπήκατε στον κόπο, ιδιωτικοποιήστε στο φινάλε και την πουτάνα τη μάνα που σας γέννησε». Στην Ελλάδα η πρώτη μεγάλη απόπειρα ιδιωτικοποιήσεων ξεκίνησε από τον ΟΤΕ .Το καλοκαίρι του 1993 η κυβέρνηση Μητσοτάκη με τον νόμο 2167/93 βάζει στόχο εκποίηση 35% του Οργανισμού μέσα από το χρηματιστήριο Ο Μητσοτάκης έχασε την μπάλα, αλλά το γήπεδο ήταν του νεοφιλελευθερισμού. Έτσι η μπάλα επανήλθε. Η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ με νόμο το 1994 ανοίγει το χορό των ιδιωτικοποιήσεων αφού προβλέπεται η μέχρι 25% μετοχοποίηση του οργανισμού. Η αρχή της ιδιωτικοποίησης όμως έγινε το 1996 με το νόμο 2257/94 με διάθεση μέσω χρηματιστηρίου του 8% .Στη συνέχεια με τροποποίηση του νόμου 2167/93 προβλέπεται η εκχώρηση του 49% αντί του 25%.Τον Ιούνιο του 1997 φεύγει το 12% και τον Οκτώβρη 1998 και άλλο ένα 12%. Σύντομα ο ελληνικός ΟΤΕ έγινε παρελθόν προς χάρη των Γερμανών. Παρόμοια μια σειρά οργανισμοί στην Ευρώπη περνούσαν στα χέρια των κυρίαρχων κρατών. Η ίδια ιστορία επαναλαμβάνεται τώρα με την ΔΕΗ. Η χώρα χάνει συνεχώς εργαλεία ανάταξης, επιβεβαιώνοντας συνεχώς αυτό που δεν θέλουμε να δούμε. ΧΩΡΑ ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΗ. Το τραγικότερο όλων; Αν προσθέσουμε όλα τα ποσά που υποτίθεται ότι "κερδίθηκαν " από τις εκποιήσεις των δημόσιων οργανισμών και που υποτίθεται πήγαν στην ελάφρυνση του χρέους θα δούμε με έκπληξη; ΟΤΙ ΣΥΓΧΡΟΝΩΣ το χρέος αντί να μειώνεται αυτό το άτιμο συνεχώς μεγάλωνε. Οι μεγάλες και κομβικές ιδιωτικοποιήσεις δεν επιφέρουν μόνο προβλήματα στο χρέος και στις θέσεις εργασίας. ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ για εκποίηση του μέλλοντος της χώρας με επιπτώσεις στην ενσωμάτωση νέων τεχνολογιών, στην ανάπτυξη , στις κοινωνικές σχέσεις , στην εξωτερική πολιτική, στην ασφάλεια. Η πάλη για επανεθνικοποίηση της ΔΕΗ δεν θα είναι εύκολη.

Σίγουρα όμως πρέπει να γίνει. Πρέπει να γίνει γιατί η δημιουργική προστασία των δημόσιων υπηρεσιών είναι έκφραση συλλογικής κατάκτησης. Ο δρόμος το χωράφι, το οικόπεδο που περνά η ΔΕΗ το καλώδιο της είναι κοινωνικός χώρος. Το πεζοδρόμιο του πεζού που μπαίνει ο ιστός είναι κοινωνικός χώρος. Ο αέρας που περνά η συχνότητα και το δίκτυα είναι κοινωνικός χώρος. Δεν μπορεί ο τελευταίος καφετζής να πληρώνει τέλη στο Δήμο για ένα τραπέζι στη πλατεία και δίπλα ο ιδιώτης να στήνει το εργαλείο του και να πληρώνεται. Αυτό το περίεργο ΣΔΙΤ ανάμεσα στο κράτος και τους "εμπόρους" να μπει στο στόχαστρο της κοινωνίας. Η ΔΕΗ σήμερα πρέπει να ενώσει τους εργαζόμενους στη πάλη κατά του νεοφιλελευθερισμού. Είναι μια μάχη που θα δοθεί στο όνομα του μεροκάματου, στο όνομα της ασφάλισης , στο όνομα της υγείας, της παιδείας του δημόσιου χώρου. Μπροστά στις τέτοιες εξελίξεις χρειάζεται απάντηση μέσα από το άμεσο χτίσιμο ενός αντινεοφιλελεύθερου μετώπου η διεύρυνση η ισχυροποίηση του οποίου θα δίνει απαντήσεις στα ώριμα προβλήματα των εργαζομένων. . Τα ανώτερα και ανώτατα συνδικαλιστικά όργανα, τα πολιτικά κόμματα, οι κοινωνικοί φορείς μπορούν και πρέπει να παλέψουν για να αντιστραφεί η κατάσταση. Αλλιώς; η έκφραση "ανάπτυξη- οικονομία" θα καταστεί το συντομότερο ανέκδοτο και η "ελληνική κυβέρνηση" απλά θα παραμείνει μια σύγχρονη τραγωδία.