ΕΠΙΜΕΝΩ ΣΕ ΕΝΑΝ ΑΛΛΟ ΚΟΣΜΟ

ΕΠΙΜΕΝΩ ΣΕΝΑΝ ΑΛΛΟ ΚΟΣΜΟ

Επιμένω σ΄ έναν άλλο κόσμο

τον έχω τόσο ονειρευτεί,

τόσο πολύ έχω σεργιανήσει μέσα του

που πια είναι αδύνατο να μην υπάρχει.

Σαν σήμερα, στις 11 Ιουνίου του 2008 ο Πατρινός ποιητής Χρίστος Λάσκαρης, άφηνε «τον μάταιο τούτο κόσμο» και μετανάστευε στο παντοτινό άπειρο.

Αν και σπουδασμένος , Δάσκαλος , εργάστηκε μόνο και αποκλειστικά  στον Ασφαλιστικό Οργανισμό Αστικών Λεωφορείων Πατρών ως την συνταξιοδότησή του.

  Εκδόθηκαν δέκα ποιητικές του συλλογές ενώ ποιήματα του  μεταφράστηκαν  στα Γερμανικά, τα Ισπανικά, τα Πολωνικά, τα Πορτογαλικά κ.α.

 Το 2007, τιμήθηκε με το διεθνές βραβείο ποίησης «Καβάφης».

«…όταν γράφεις δεν βάζεις κανένα ερώτημα στον εαυτό σου: “γιατί γράφω;”, “για ποιον γράφω;”. Γράφεις γιατί δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς. Έπειτα ο αληθινός ποιητής δεν γράφει για την αναγνώριση….». 
Με αυτά τα λόγια ο ποιητής προδιαγράφει την πορεία του.

Μέσα σου να σκάβεις:

ξεθάβοντας

μέρες παιδικές

για τρυφερά

εξαίσια ποιήματα.

Σε μια συνεχή συζήτηση και αναζήτηση με τον εαυτό του…

Ούτε ευτυχισμένος,

ούτε δυστυχισμένος

απλώς,

μια επιφάνεια,

που πάνω της

κάνει τσουλήθρα ο χρόνος.

Ο Λάσκαρης ποτέ δεν τον αγκάλιασαν τα φώτα της δημοσιότητας . Ανήκοντας στη σχολή Καβάφη παρέμεινε ένας «σχετικά» ‘άγνωστος ποιητής αν και από τους σημαντικότερους της γενιάς του. Με λιτό σκληρό και άμεσο στίχο, δημιουργεί εικόνες που μαγνητίζουν …δραπετεύει σε δρόμους με φώς…

Δε ζει κανείς χωρίς να φεύγει  

Και τα αγάλματα ακόμη

Και αυτά τη νύχτα δραπετεύουνε  .

Ο Λάσκαρης απλά είναι ΕΝΑΣ ΜΟΝΟ(Σ) ΠΟΙΗΤΗΣ.

 «Γράφουμε ποιήματα σημαίνει / εμποδίζουμε το θάνατο, / δεν τον αφήνουμε να εκδηλωθεί. / Με λέξεις τον τυλίγουμε, / με όμορφα επίθετα».

Και όταν «εκδηλώθηκε» ο θάνατος θα μπορούσαμε να θυμηθούμε τους δικούς του στίχους, πάνω από το μνήμα του..

    «Θ’ αρχίσω με τη λέξη έρωτας

    και θα τελειώσω

    με τη λέξη χώμα.

    Τις ενδιάμεσες,

    θαρρώ πως τις μαντεύετε».        

Δεν ξέρω τι μαντεύουν οι άλλοι κ Χρίστο Λάσκαρη. Εγώ απλά ψελλίζω –για σένα-  καθώς σήμερα κυκλοφορείς στη μνήμη δυο στίχους σου.

   Εκτεθειμένος μες στα ποιήματά μου,

σ’ αντίτυπα κυκλοφορώ…