Δευτέρα 11 Φεβρουαρίου 2019

ΩΣ ΕΔΩ ΦΤΑΣΑΜΕ ΑΡΚΕΙ



…ως εδώ φτάσαμε, αρκεί.
Σύλβια Πλαθ
 27 Οκτωβρίου 1932 – 11 Φεβρουαρίου 1963

Στις 11 Φλεβάρη του 1963 – σαν σήμερα - μια από τις μεγαλύτερες ποιήτριες του αιώνα , η Αμερικανίδα Σύλβια Πλάθ έβαζε τέλος στη ζωή της
Αυτοκτόνησε τοποθετώντας το κεφάλι της μέσα στο φούρνο του σπιτιού της, στο Λονδίνο, εισπνέοντας φυσικό αέριο.

Προηγουμένως όπως αναφέρει στη βιογραφία της  ο Ronald Hayman
 «Άνοιξε το παράθυρο του δωματίου των παιδιών της , αφήνοντας ψωμί και τις κούπες με το γάλα τους δίπλα στις ψηλές κούνιες τους, μολονότι ο Νικ ήταν μόλις δεκατριών μηνών και, άρα, πολύ μικρός για να φάει μόνος του. Υστέρα, παράχωσε πετσέτες και πανιά κάτω από την πόρτα του υπνοδωματίου και της κουζίνας, και στερέωσε κολλητική ταινία στις γωνιές της πόρτας.( για να μην περάσει το φυσικό αέριο στο δωμάτιο των παιδιών της). 

 Όλα έγιναν με προσοχή και επιμέλεια.
Δεν είχε άδικο όταν έγραφε.

..Το να πεθαίνεις
είναι μια τέχνη σαν όλες τις άλλες.
Την κάνω εξαιρετικά καλά… 

Στις  5 Φεβρουαρίου του 1963, μόλις  6 ημέρες πριν από το θάνατό της γνωρίζοντας ,  το μέλλον της, γέμισε την τελευταία σελίδα της.

Η γυναίκα έχει τελειοποιηθεί.
    Το νεκρό
    Κορμί της ντυμένο με το χαμόγελο της εκπλήρωσης,
    Η ψευδαίσθηση μιας Ελληνικής αναγκαιότητας
    Ρέει στις πτυχές της τηβέννου της.
    Τα εκτεθειμένα της
    Πόδια φαίνονται να λένε:
    Ως εδώ φτάσαμε, αρκεί».

 Έτσι, την 11η Φεβρουαρίου του 1963,  η Σύλβια Πλαθ  συναντήθηκε με την φλεγόμενη μοίρα της..
Ήταν μόλις 30 χρονών αλλά πρόφτασε να ζήσει όλη τη ζωή ως την αιωνιότητα. 
Καληνύχτα Σύλβια...
...Ότι αγαπώ είναι το πιστόνι σε κίνηση
και των αλόγων οι οπλές, με το ανήλεο τουρμπάνισμά τους...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΦΕΣΤΙΒΑΛ κιν/φου κ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

" ...ο κινηματογράφος είναι ο φορέας της κίνησης. Είναι ο καινοτόμος των λογοτεχνιών...Ο κινηματογράφος είναι τόλμη, είναι αθλητής, είν...