Γενίτσαροι, Μπούλες και χάλκινα

                                                       

      στη Νάουσα 

Με καθυστέρηση ανοίγω σελίδα με το παλιό έθιμο της απόκριας στη Νάουσα. Ένα εντελώς ξεχωριστό παραδοσιακό δρώμενο. Την Κυριακή το μεσημέρι και μετά, ο ζουρνάς και το νταούλι δίνουν το ρυθμό και οι δρόμοι της πόλης γεμίζουν χορευτές μπουλούκια με χαρακτηριστικές μουτσούνες στολή, σπαθιά και άφθονη ενέργεια.

Πρώτα θα περάσουν από το δημαρχείο για να πάρουν την άδεια του δήμαρχου ώστε να κατακτήσουν χορευτικά την πόλη. Το απόγευμα αργά θα βγουν οι μουτσούνες αλλά ο χορός θα συνεχιστεί.  Λένε ότι το έθιμο που χρονολογείται στον 18ο αιώνα έχει διονυσιακές καταβολές . Όσον αφορά την στολή οι χορευτές φορούν φουστανέλα αλλά υπάρχει και κάποιος ντυμένος με γυναικεία στολή. Έτσι έχουμε τους γενίτσαρους και τις μπούλες. 

Καλά αυτά γίνονται την Κυριακή... Την Παρασκευή το Σάββατο όλη η πόλη ζει στο ρυθμό των χάλκινων. Πανδαισία ανεπανάληπτη. Το κάθε μαγαζί μπαρ καφενείο ταβέρνα οι δρόμοι τα πεζοδρόμια έχουν καταληφθεί από πολίτες κάθε ηλικίας που πίνουν χορεύουν διασκεδάζουν, Οργανοπαίχτες  ντόπιοι, από διπλανές περιοχές με παράδοση στα χάλκινα, όπως  Γουμένισσα ακόμη και από την Βόρειο Μακεδονία, εντυπωσιάζουν καθώς δίνουν πνοή στην βαλκανική μουσική θυμίζοντας μας τον μεγάλο Γκόραν Μπρεγκοβιτσ.  Προσπάθησα να βιντεοσκοπήσω την μπάντα από την Β. Μακεδονία. 

¨Έντεκα άτομα με αστείρευτη ενέργεια. Αυτή την ώρα ετοιμάζονται για την Θεσσαλονίκη όπου την Παρασκευή θα προβληθεί σχετικό ντοκιμαντέρ στα πλαίσια του εκεί φεστιβάλ. Φυσικά θα προηγηθεί η σχετική πατινάδα, δηλ η μουσική περιήγηση στους δρόμους. Θα είμαστε εκεί.

Όμως Νάουσα δεν είναι μόνο το καρναβάλι και η μουσική. Οι παράπλευρες ωφέλειες είναι πολλές. Βεργίνα η κορυφαία. Επίσκεψη στα οινοποιία του Ξυνόμαυρου η δεύτερη, η Βέροια η Έδεσσα τα ορεινά και πόσα ακόμη.

Στην Ημέρα της γυναίκας

 

8 Μαρτίου...Οι πεταλούδες είναι άνθη

Όπως κάθε χρόνο 8 Μαρτίου. Εκδηλώσεις, υποσχέσεις, προτάσεις. Αργά και βασανιστικά η γυναίκα κατακτά, ανεβαίνει ένα σκαλί μα συγχρόνως η κοινωνία μπορεί να κατεβαίνει άλλα δύο τρία τέσσερα. Ο αγώνας του Σίσυφου είναι κοινός για όλους άνδρες γυναίκες παιδιά για όλα τα χρώματα και τις φυλές. Γνωστά αυτά. 

Σκεφτόμουν τι θα μπορούσα να πώ για την ημέρα της γυναίκας, μα γνώριζα πως θα κατέληγα σε ένα ποίημα. Γιατί παντού και πάντα "ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΤΟΧΟΣ" . 

Θα ‘ρθει καιρός Κατερινα Γωγου

Θα ‘ρθει καιρός
που θ’ αλλάξουν τα πράγματα
να το θυμάσαι Μαρία
θυμάσαι Μαρία στα διαλείμματα
εκείνο το παιχνίδι που τρέχαμε
κρατώντας τη σκυτάλη
Μη βλέπεις εμένα μην κλαις
εσύ είσαι η ελπίδα
Άκου, θα ‘ρθει καιρός
που τα παιδιά θα διαλέγουν γονιούς
δε θα βγαίνουν στην τύχη
δεν θα υπάρχουν πόρτες κλειστές
με γερμένους απ’ έξω
και τη δουλειά θα τη διαλέγουμε
δε θα ‘μαστε άλογα
να μας κοιτάνε στα δόντια
Οι άνθρωποι, σκέψου,
θα μιλάνε με χρώματα
κι άλλοι με νότες
να φυλάξεις μοναχά
σε μια μεγάλη φιάλη με νερό
λέξεις κι έννοιες σαν κι αυτές :
απροσάρμοστοι, καταπίεση,
μοναξιά, τιμή, κέρδος, εξευτελισμός
για το μάθημα της Ιστορίας
Είναι Μαρία, δε θέλω να λέω ψέματα,
δύσκολοι καιροί και θα’ ρθουνε κι άλλοι
δε ξέρω, μην περιμένεις κι από μένα πολλά
τόσα έζησα, τόσα έμαθα, τόσα λέω
κι απ’ όσα διάβασα ένα κράτησα καλά
Σημασία έχει να παραμένεις άνθρωπος
Θα την αλλάξουμε τη ζωή
…παρ’ όλα αυτά Μαρία. 

Όσον αφορά την κεντρική φωτό? Την απάντηση την πήρα από τον Νικάνορ Πάρα και ποιητικά και ουσιαστικά

...Για τελευταία φορά το ξαναλέω
Οι προνύμφες είναι θεές
Οι πεταλούδες είναι άνθη σε αέναη κίνηση...

Εκδήλωση μνήμης στον Ε. Ζάχο Παπαζαχαρίου

 

           μνήμη Ε. Ζ. Παπαζαχαρίου

Χθες 5 Μαρτίου, θυμηθήκαμε, συζητήσαμε και  γνωρίσαμε καλύτερα έναν ξεχωριστό Καλλιθεάτη διανοούμενο. Η εκδήλωση που υποστηρίχθηκε από την Λέσχη Κινηματογράφου και Πολιτισμού Καλλιθέας έγινε στο χώρο του Δημοτικού θεάτρου της πόλης. Ο Ζάχος καταγόταν από πατέρα Πόντιο κ μητέρα Κεφαλλονίτισά ( την Χρύσα Γιακουμάτου). 

Μαθητής του Σίμωνα Καρρά γεννήθηκε στα προσφυγικά της Καλλιθέας, σπούδασε στο Παρίσι εθνολογία ανατολικές, βαλκανικές γλώσσες κ πολιτισμούς αναγορεύτηκε διδάκτωρ συγκριτικής φιλολογίας στη Σορβόννη, εργάστηκε στη Γαλλία σαν ερευνητής στο Εθνικό κέντρο Επιστημονικών Ερευνών, δίδαξε στα Πανεπιστήμια Θράκης, Θεσσαλίας Μακεδονίας, ασχολήθηκε με το τραγούδι την σκηνοθεσία το θέατρο και έφησε σπουδαίο ερευνητικό έργο μέσα από την πλατιά εργογραφία του. Μια πολυσχιδής προσωπικότητα, ένας ξεχωριστός λαικός διανοούμενος ο οποίος συνεχώς άνοιγε νέους δρόμους με νέες πρωτότυπες απαντήσεις σε θεμελιώδη ζητήματα που αφορούν την κοινωνία και την εξέλιξη της. Υμνωδός της λαϊκότητας, ασυμβίβαστος χαρακτήρας. εκτός από βιβλία έγραψε στίχους κ μουσική συνεργάστηκε με τον Αργύρη Μπακιρτζή, τον Κοντογιάννη, τον Νίκο Ξυδάκη κτλ.

Ο γνωστός μουσικός παραγωγός και διανοούμενος Στέλιος Ελληνιάδης  ο Ακαδημαϊκός Βύρων Κοτζαμάνης κ ο ιστορικός Φοίβος Οικονομίδης μαζί κ η σύζυγος του Ζάχου Φωτεινή Παπαζαχαρίου αναφέρθηκαν με περιεκτικό αλλά συνάμα "ζουμερό" τρόπο στον Ζάχο ενώ στην εκδήλωση είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε σχετικό ντοκιμαντέρ του Γιώργου Σπυρίδη . 

Βιβλία σαν "η πιάτσα", "στα Εξάρχεια το 80" "είμαστε Πόντιοι" "βίος κ πολιτεία του Διονυσίου εκ Φουρνά", "λεξικό της Αργκό" και πόσα ακόμη αποδείχνουν την αξία του Ζάχου και την ανάγκη να αξιοποιηθεί το πλούσιο ανέκδοτο πρωτότυπο έργο του.