ο μήνας χάνει τα νερά, ο χρόνος τα μαζεύει
Ηπιος χειμώνας, με λίγα χιόνια μέχρι τώρα. Δεν ξέρω τα μερομήνια και οι πρακτικοί μετεωρολόγοι τι γράφουν, και πως το εξηγούν οι ειδικοί.
Αυτό που είναι σίγουρο, και χωρίς τα μέτρα της πανδημίας, δύσκολα πολύ δύσκολα θα είχαν ανοίξει τα χιονοδρομικά για τους σκιέρ.
Οι κοντινές κορυφές που υψώνονται στα 2.000 μέτρα και μερικές εκατοντάδες ακόμη, μόλις και πασπαλίζονται από λεπτό στρωμα χιονιού.
Τα 4Χ4 ψάχνουν τις ακραίες περιπτώσεις, αλλά πιστεύω πως μέχρι τώρα, εκτός από έλλειψη χιονιού, ούτε αρκετή λάσπη έχουμε. Φυσικά ο χειμώνας είναι μπροστά μας, και ας μην ξεχνάμε αυτό που λέγεται.
Ότι "ο μήνας χάνει τα νερά και ο χρόνος τα μαζεύει".
Το δάσος το χειμώνα μεταμορφώνεται ακόμη και χωρίς χιόνι. Άλλος ο αέρας, άλλο το τραγούδι και οι φυσικές νότες που ξεπηδούν σε κάθε βήμα στο μονοπάτι του βουνού. Ποτέ δεν χάνω την ευκαιρία της επίσκεψης στα ψηλά. Και πάντα κάτι διαφορετικό κάτι περισσότερο από την προηγούμενη φορά εχουμε να απολαύσουμε, να παρατηρήσουμε. Τα μυστικά της φύσης είναι ατελείωτα.
κι απλώνεται σαν μυστική νεράιδα του βορηά,
και μοιάζει η φύση θάλασσα με δίχως ακρογιάλια,
που κύμα δεν ακούεται ν΄ αντιλαλή βαριά...(Α. Προβελέγγιος)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου