Εργασία και εργαζόμενος ποιο το μέλλον;

  

συνεχίζουμε σήμερα με άλλο ένα άρθρο του Μανώλη, που αναφέρεται στις δυσκολίες σχετικά με το εργασιακό παρόν και μέλλον ειδικά των νέων ατόμων. Το άρθρο δημοσιεύεται πλέον στη κανονική του έκταση, πιστεύοντας πως αξίζει να διαβαστεί με κριτική διάθεση.                       

   Εργασία και εργαζόμενος ποιο το μέλλον;

                                                του Μανώλη Βανδώρου

Οι εργαζόμενοι και ειδικά οι νέοι δεν συντάσσονται σήμερα με τις παλιότερες γενιές. Η πρόσληψη της ενημέρωσης τους γίνεται με ριζικά διαφορετικό τρόπο και οι δομημένες συλλογικότητες δεν τους «λένε» δεν τους συγκινούν ιδιαίτερα.

Οι ενημερωτικές εξορμήσεις στις γειτονιές και στα στέκια των περιοχών της Νότιας Αθήνας, κυρίως με νέους ήταν – είναι αποκαλυπτικές ακόμη και σε μένα που ανήκω στη νεότερη γενιά. Πλούσια εμπειρία πλουσιότερος ο προβληματισμός σχετικά με τον τρόπο που θα ζητηθούν λύσεις και απαντήσεις στα σύγχρονα προβλήματα .

Μιλάμε για τον κόσμο της ανεργίας τον κόσμο της υποαπασχόλησης και της υποδηλωμένης εργασίας. Η συζήτηση με τον Χάρη και μετά την Μαρία είναι πραγματική. Περιγελά προγράμματα παρατάξεις συνθήματα και βάζει δύσκολα σε όλους εμάς που πραγματικά θέλουμε και παλεύουμε για την δημοκρατία στην εργασία.

Ας τους ακούσουμε αναλογιζόμενοι πως όσα λέγονται είναι τα ίδια από πολλές χιλιάδες στόματα…

ΣΥΖΗΤΩΝΤΑΣ ΜΕΝΑΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟ

Τέλειωσα μια οικονομική σχολή. Κουραστήκαμε κι εγώ και η οικογένεια για να δούμε το πτυχίο. Πήρα και το άλλο το «πτυχίο στρατού», οπότε ξαμολήθηκα σε παραγωγή βιογραφικών. Πόσα; Πάνω από 100 . Χαμένος κόπος. Απόρριψη μετά πολλών επαίνων ελλείψη προϋπηρεσίας! Σοβαρός ο λόγος. Λες και οι 40ρηδες οι 50ρηδες και οι ακόμη μεγαλύτεροι με προϋπηρεσία  βρίσκουν  εργασία! Φίλε κοίτα ξεκινάς από τα ψηλά ψάχνεις ένα διάστημα εργασία βάση προσόντων σου και σιγά σιγά χαμηλώνεις τους στόχους σου. Συμβιβάζεσαι «με την αγορά εργασίας» προσαρμόζεις τα βιογραφικά σου και στο τέλος πάς σαυτό που λένε, ότι μας κάτσει. Μόνο που το ότι κάτσει συνήθως είναι η ντελιβεράς η σερβιτόρος.

Για να σου πω την αλήθεια, όταν είσαι από επαρχία και η οικογένεια σου παραμένει εκεί θα προσθέσεις στάνταρ άλλη μια σελίδα στο βιβλίο εύρεσης εργασίας. Ξέρεις στην επαρχία και στο δήμο, ο τοπικός βουλευτής, οι εργολαβίες, στο δασαρχείο με δίμηνα και 8μηνα που μετάφρασε τα και σε ψήφους με τα άτομα του σογιού, δηλ. όλο και κάποιος «κολλητός» του γέρου σου θα σου κάμει το καλό. . Πάει κι αυτό, μα τόσο λίγο, τι να το κάμεις;  Ξανά μανά Αθήνα και μία από τα ίδια. 

 Περάσαμε και από νησί. Επάγγελμα σερβιτόρος με πτυχίο οικονομικών. Εργασία 7Χ12 ξέρεις τι θα πει. Υπερωρίες; Τι είναι αυτό; Ένσημα; Όσο για την πληρωμή πάντα έναντι. Στο τέλος θα καθαρίσουμε η απάντηση του ιδιοκτήτη καριόλη. Αλλά ότι σπάσαμε η πίναμε ακόμη και μια πορτοκαλάδα μίκραινε τον μισθό μας.

Παρόμοια η συζήτηση με την Μαρία.

 Πτυχίο ανωτέρας και 4ωρη εργασία σε call center.  Προκειμένου να ξεκινήσω την δουλειά πέρασα από 5ήμερη απλήρωτη 8ωρη εκπαίδευση. Αρχικά τόσο η συμφωνία που κάναμε όσο και η εκπαίδευση περιλάμβανε ένα συγκεκριμένο project δηλαδή την εξυπηρέτηση ενός έργου, επίσης υπήρξε η διαβεβαίωση ότι η εργασία αφορούσε αποκλειστικά εξυπηρέτηση πελατών και όχι τηλεφωνικές πωλήσεις.

Στη συνέχεια επειδή θεώρησαν ότι το έργο αυτό δεν είχε πολύ δουλειά ,δηλαδή δεν παίρναμε συνέχεια κλήσεις , επικαλέστηκαν  χαμηλή παραγωγικότητα (!) και θα πρέπει να αναλάβουμε και άλλα έργα ώστε να έχουμε περισσότερη παραγωγή (είναι πραγματικά εντυπωσιακό ότι οι μανατζερς των call center πιστεύουν ότι παράγουν)!

Σταδιακά μπαίναμε σε όλο και περισσότερα έργα με αποτέλεσμα να εξυπηρετούμε από πελάτες  σουπερ μαρκετ , eshop , ρεύματος, τηλεφωνίας , συνεργεία, ενοικιάσεις αυτοκινήτων κλπ κλπ. Σε αυτά τα έργα μπήκε και η ανάγκη να  αξιολογούμαστε από τους πελάτες και η πίεση μεγάλωνε καθώς πρέπει και να έχουμε 9 κ 10 από πελάτη και η κλήση να κρατάει πολύ λίγο. Εάν η κλήση κρατούσε παραπάνω ο leader ερχόταν και σου έκανε παρατήρηση να κλείσεις το τηλέφωνο ακόμα και αν ο πελάτης δεν είχε εξυπηρετηθεί.

Στη συνέχεια κάποιους μας τοποθετήσαν σε θέσεις πωλήσεων, λέγοντάς μας: είναι μόνο μια ενημέρωση, αλλά θέτοντάς μας  ξεκάθαρους στόχους πωλήσεων.

Και όλα αυτά για τον κατώτατο μισθό 4ωρο που αν βγάλεις εισιτήρια νερό και ένα καφέ ε! τουλάχιστον έμενε το ένσημο.

Κοινές οι διαπιστώσεις.

Ρωτάς τι σκεφτόμαστε τι περιμένουμε; Απλά τίποτα έως ελάχιστα.

Δηλ όλοι ίδιοι είναι ρωτάς. Κόμματα συνδικάτα συλλογικότητες;

Ρε φίλε τι να πούμε; Ακούμε λόγια αλλά γιατί να τα πιστέψουμε;  Κι αν έχουμε ακούσει . Εθνικές στρατηγικές για την εργασία των νέων, συνέδρια με κλάμα από γραβατομένους για το δράμα μας , συνθήματα από συνδικαλιστάδες , παραστάσεις, διαμαρτυρίες συγκεντρώσεις με λίγο κόσμο συγκεντρώσεις με πολύ κόσμο, ξύλο, αστυνομική βία και κρότου λάμψης.

Ούτε ο Χάρης ούτε η Μαρία πήγαν σε σωματείο. Χαμένος χρόνος. Την Επιθεώρηση εργασίας δεν καλόξεραν  ότι υπάρχει. Άλλωστε όταν τους εξήγησα είχαν μια άνετη απάντηση. Χα χα η παρθένα με τον σατανά. Δεν επέμεινα. Ναι γνώριζαν ότι η ΝΔ είχε ξηλώσει τους νόμους που η προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ είχε ψηφίσει σχετικά με την προστασία της εργασίας. Ακόμη και αυτό όμως τους προβλημάτισε. Άντε 2 χρόνια παλεύτηκε καλλίτερα και μετά ο Μητσοτάκης με το πρώτο νόμο τα γ…σε όλα..

Ανέβα κατέβα ανηφόρα κατηφόρα δεν βγαίνει. Απογοήτευση φίλε. Σκέψου να έχεις και οικογένεια. Τι διάολο κάνεις τότε; 

Ξαναβρεθήκαμε δεν ξέρω αν τους έπεισε ο λόγος μου βάση των πεπραγμένων και των προγραμματικών του ΣΥΡΙΖΑ η το γενικότερο κλίμα των ημερών. Σίγουρα βοήθησε αποτελεσματικά. Διέκρινα όμως κάτι. Η απογοήτευση ΕΙΧΕ ΔΩΣΕΙ ΤΟ ΧΩΡΟ ΣΤΗΝ ΕΚΔΙΚΙΣΗ. Μου υποσχέθηκαν.  θα στηρίξουμε ΣΥΡΙΖΑ κ βλέπουμε φίλε.

Η αλλαγή στη νομοθεσία, ειδικά η επαναφορά του 1264 βελτιωμένου, μαζί με νόμους για απολύσεις, συνδικαλιστική δράση, συλλογικές συμβάσεις εργασίας που περιέχονται στο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ συν την αποφασιστική ενίσχυση των επιθεωρήσεων εργασίας είναι η αρχή, μιας πρώτης απάντησης στα ώριμα αιτήματα των εργαζομένων.

Να προβληματιστούμε όμως και παραπέρα.   

Εκτός από τους νόμους να δούμε με ποιο τρόπο οι συλλογικότητες των εργαζομένων της κοινωνίας θα παρεμβαίνουν στο νομοθετικό έργο στον έλεγχο στα αποτελέσματα. Με ποιο τρόπο η «ηθική τρύπα» στην κοινωνία , η μικρομεσαία ασυδοσία που τρέφεται από το ακαταδίωκτο των μεγάλων τζακιών, η διαπλοκή των κρατικοδίαιτων,  και η τυφλή δικαιοσύνη, όλα αυτά πως θα παλευτούν ώστε η υποταγή της οικονομίας στην παραοικονομία τουλάχιστον αν δεν σταματήσει να λιγοστέψει. Τον τελευταίο καιρό τόσο στην χώρα όσο και στην Ευρώπη οι ανυπέρβλητες αντιθέσεις στις ομάδες εξουσίας, λύνονται σε βάρος της εργατικής σχέσης.

Προς το παρών η Απάντηση μας ας είναι...

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΑΛΛΗΛΟΒΟΗΘΕΙΑ  ΕΡΓΑΣΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

«Ονειρεύτηκα ότι είδα τον Τζο Χιλλ χθές βράδυ.

Ζωντανός καθώς εσύ και εγώ

Λέμε «Μα Τζό είσαι δέκα χρόνια νεκρός»

«δεν πέθανα ποτέ »   λέει … (το τραγούδι του   Joe Hill).

 

 

 

ΚΥΡΙΑ πόσος είναι ο ΜΙΣΘΟΣ σας;

Κατά την διάρκεια των εκλογών του Μαίου, δεν επεδίωξα την ανάρτηση άρθρων στο ιστολόγιο μου. Ακόμη και σχόλια στα δημόσια μέσα επικοινωνίας απέφευγα να αναρτώ. Τώρα είμαστε ξανά σε προεκλογική περίοδο. Θα συνεχίσω στον ίδιο δρόμο. Ένας βασικός λόγος για τα παραπάνω είναι η συμμετοχή του Μανώλη στο ψηφοδέλτιο του Νότιου Τομέα στην Αθήνα. 

Κατά την διάρκεια των λίγων ημερών, από την ώρα που έκλεισαν τα ψηφοδέλτια μέχρι την Κυριακή 21 του μήνα, ο Μανώλης εκλείθει να στείλλει 2-3 άρθρα και συνεντεύξεις, όπως άλλωστε και όλοι σχεδόν οι υποψήφιοι, σε τοπικές εφημερίδες της Καλλιθέας και του Βύρωνα και άλλη μία στην καθημερινή εφημερίδα των ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ η οποία δημοσίευσε άρθρο όχι στον έντυπο αλλά στην  ηλεκτρονική της σελίδα. Όσο για τα έντυπα του ΣΥΡΙΖΑ; Μην τα είδατε. Αλλού νταλλού όπως λέμε στην πατρίδα μου (Ληξούρι). 

Φυσικά τα γραφόμενα είχαν περιορισμούς ώς προς την έκταση τους. Αποφάσισα λοιπόν να τα αναδημοσιεύσω στο δική μου σελίδα σε κανονική μορφή.

Σχετικά με την ΠΑΙΔΕΙΑ

Μια πικρή ιστορία που διαιωνίζεται…

Τον μακρινό Αύγουστο του 1992 βρέθηκα να μπουσουλάω στο όμορφο νησί της Κω, όντας σε ηλικία ενός χρόνου, αντί της Καλλιθέας που γεννήθηκα. Ο λόγος; Η εκπαιδευτικός μητέρα μου, με πτυχίο από το 1981 διορίστηκε στην Κέφαλο μια κωμόπολη του νησιού, σαράντα περίπου χιλιόμετρα από το λιμάνι, στο εκεί γυμνάσιο. 

Απότι έμαθα αργότερα, όταν πλέον μπορούσα να παρακολουθήσω τις συζητήσεις, ο πρώτος μισθός της καθηγήτριας τότε ήταν περίπου 90.000 δρχ από τα οποία τα 35.000 δρχ πήγαιναν στο ενοίκιο ενός μικρού –δυσεύρετου και τότε- σπιτιού και ακόμη 25.000 δρχ χρειαζόταν για να με προσέχουν αφού στην πολίχνη δεν υπήρχε βρεφονηπιακός σταθμός. Με αυτές τις συνθήκες με παρόμοιο τρόπο είχε στελεχωθεί το γυμνάσιο στον Κέφαλο αλλά και σε πάμπολλες περιοχές της πατρίδας μας. Να σημειώσω ότι στην Καλλιθέα παρέμεινε ο πατέρας μου –λόγω εργασίας- μαζί με την λίγο μεγαλύτερη αδελφή μου.

Κυρία πόσος είναι ο μισθός σας;

Με πόσα χρήματα ζείτε μετά την αφαίρεση του ενοικίου;

Εύλογα τα ερωτήματα των νεαρών 12χρονων και 15χρονων μαθητών μαθητριών. Α!!! Τόσα λίγα; Και γιατί να σπουδάσουμε; Γιατί μας πιέζετε να διαβάσουμε; Τα ερωτήματα τους. Μα γιατί και διότι η παιδεία η μόρφωση ο πολιτισμός κτλ. Οι γνωστές απαντήσεις των εκπαιδευτικών. Μα οι ανταπαντήσεις των μικρών μαθητών έσπαγαν κόκκαλα βάζοντας το θέμα εργασία-παιδεία-κοινωνία στην ζώσα διάσταση όπως την αντιλαμβάνονταν. Μου αρκεί να γίνω σερβιτόρος στο τάδε ξενοδοχείο ή να γίνω μάγειρας κτλ. Θα βγάζω και περισσότερα από εσάς κυρία και θα εργάζομαι λιγότερο. Να, ο θείος μου μάγειρας το καλοκαίρι, τον χειμώνα κάνει διακοπές στην Φινλανδία και εσείς θα δείτε το άλλο σας παιδί τα Χριστούγεννα και μετά το Πάσχα. ΓΙΑΤΙ να διαβάσουμε;

Τα χρόνια πέρασαν. Ότι έγινε στην Κω επαναλήφθηκε σε άλλες περιοχές, που ανάγκες και μεταθέσεις μας φέρανε, μέχρι τώρα που κυλάνε αυτές οι λέξεις .

Ας ξεφυλλίσουμε λοιπόν τους νόμους τα προγράμματα και ας κολυμπήσουμε στα βαθειά να δούμε τι άλλαξε, τι βελτιώθηκε, σε ποια αφετηρία είμαστε και σε τι όραμα παιδείας ορκιζόμαστε.

Η επαρχία συρρικνώνεται. Τα κουδούνια στα χωριά από καιρό σίγησαν. Οι «επαρχιώτες» κατεβαίνουν στις πόλεις για καλύτερες συνθήκες εργασίας και ζωής κυρίως των παιδιών τους. Το ηρώο στο χωριό περιμένει έναν κανέναν μαθητή την ίδια ώρα που η τάξη στην πόλη στριμώχνει όλο και περισσότερα θρανία μέχρι ασφυξίας. Το οικιστικό μοτίβο της πολυκατοικίας μεταφέρεται με τον χειρότερο τρόπο στο σχολείο κλουβί. Οι σχολικές επιτροπές οι δάσκαλοι, παλεύουν με λειψή χρηματοδότηση να μπαλώσουν τις αυξημένες ανάγκες. Ως πότε το κουράγιο;

Και οι γονείς;  Εκεί να δούμε τι γίνεται. Όσοι αποφασίσουν και μπορούν να το παλέψουν έχουν συνεχώς το χέρι στη μίζα από κάθε άποψη!

Στη μίζα του αυτοκινήτου για να μεταφέρουν και να πάρουν το παιδί από το σχολείο. Μετά να το πάνε στο γυμναστήριο στο κολυμβητήριο και όσο μεγαλώνει στο φροντιστήριο. Ο ελεύθερος χρόνος ακριβώς την στιγμή που χρειάζεται περισσότερο από ποτέ, αναγκαίος μέσα από κατάλληλες δραστηριότητες να βοηθήσουν στην σωστή ψυχική ισορροπία και να  αναπτύξουν την προσωπικότητα του αυριανού πολίτη, αναπαύεται στο κόκκινο. Και όλα αυτά για ένα πουκάμισο που πολλοί λίγοι θα φορέσουν. Στο Λύκειο η μεγάλη παπαγαλία. Οι λύσεις κονσέρβας αντικαθιστούν όσο γίνεται την κριτική σκέψη. Μα το παιδί ο νέος πλέον πολίτης αντιστέκεται. Ίσως οι μεγαλύτεροι να μην το βλέπουν γιατί τα δικά τους γυαλιά είναι ρυθμισμένα σε άλλη όραση. Όμως αντιστέκονται αρκεί να βρούμε τον τρόπο να «διαβάσουμε» αυτό που νιώθουν αυτό που λένε μέσα από αυτά που κάνουν. Η περίοδος των τελευταίων 15 χρόνων έχουν αλλάξει πολλά σε συμπεριφορές σε κριτικές σε αποφάσεις. Οι πτωχεύσεις τα μνημόνια η σκληρότητα και το κυνηγητό στις πορείες, στις πλατείες έχουν αφήσει σημάδια στη νεολαία.   Σίγουρα το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ για τα γυμνάσια λύκεια και δημοτικά με διορισμούς δασκάλων και καθηγητών, την κατάργηση της τράπεζας θεμάτων και την χρηματοδότηση για υποδομές στα κτίρια στα όργανα εκπαίδευσης, είναι αναγκαία και σημαντικά.  Το δημοκρατικό σχολείο έχει ανάγκη από άλλη διάθρωση από εκπαιδευτικούς και βιβλία που θα εξασκήσουν την κριτική σκέψη ώστε να χτίσουν πολίτες και όχι πελάτες. Από την άλλη οι κεραμίδες της Κεραμέως συνεχίζονται αμείωτες. Ελάχιστη βάση εισαγωγής για τα δημόσια πανεπιστήμια, ελευθερία για απονομή πτυχίων και ισοτιμία για τα ιδιωτικά!

Προεόρτια όλα αυτά για ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ της ΔΩΡΕΑΝ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ εφόσον δώσουμε το δικαίωμα με την ψήφο μας στην κυβέρνηση Μητσοτάκη να συνεχίσει τη διάλυση του κοινωνικού κράτους.  Είναι εύκολο να λέμε για προγράμματα σπουδών, για καλλιέργεια στους μαθητές κριτικής σκέψης, για χτύπημα της παπαγαλίας, της παραπαιδείας, καλύτερη οργάνωση βιβλίων μαθημάτων κτλ.

Το πρώτο όμως αυτή την ώρα είναι να υπάρξει δημόσια εκπαίδευση. Να  πέσει χρήμα στην εκπαίδευση με λογισμό και όνειρο έλεγχο σχεδιασμό και απολογισμό για ένα καλύτερο ανοιχτό δημοκρατικό σχολείο με μαθητές που θα χαίρονται την εκπαίδευση και θα αποζητούν την γνώση.

Σε κάθε άλλη περίπτωση ας ξαναθυμηθούμε την αρχή του κειμένου. Τα παιδιά να προτιμούν να γίνουν σερβιτόροι παρά να διαβάσουν. Ίσως γιατί ΑΥΤΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ πως και αν ΤΕΛΕΙΩΣΟΥΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ πάλι οι περισσότεροι μόνο σαν ΣΕΡΒΙΤΟΡΟΙ θα βρουν εργασία.

 Με το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ με συνεργασία όλων των προοδευτικών δυνάμεων ας είμαστε σίγουροι πως μπορεί ο μαθητής να γίνει το κέντρο της εκπαίδευσης και ο δάσκαλος η πηγή έμπνευσης για τον αυριανό δημοκρατικό πολίτη. Αυτή την παιδεία έχουμε ανάγκη και θα αγωνιστούμε να πετύχουμε…

 

Ο ΣΥΡΙΖΑ στην Δωρική Αδελφότητα

 

Σήμερα Δευτέρα 8-5-2023, βρεθήκαμε στο φιλόξενο χώρο της Δωρικής Αδελφότητας στο Παγκράτι,
μαζί με τους υποψήφιους ΣΥΡΙΖΑ στη Φωκίδα. Η ανοιχτή συγκέντρωση έγινε μετά από πρωτοβουλία της Νομαρχιακής Επιτροπής Φωκίδας με σκοπό την ενημέρωση πολιτών με καταγωγή από τον Νομό, τόσο των προγραμματικών θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ όσο και σχετικά με τις ιδιαίτερες προτάσεις για την περιοχή.

Η Κεντρική ομιλία πάνω στις προγραμματικές θέσεις, έγινε από τον Διονύση Τεμπονέρα. Χαιρέτησαν και με μεστές τοποθετήσεις αναφέρθηκαν στις ιδιαιτερότητες της περιοχής, οι παραβρισκόμενοι υποψήφιοι Χρήστος Τσαμαντάνης και Λουκία Μαστροπέρρου, ενώ τον χαιρετισμό του Ηλία Κωστοπαναγιώτου που δεν μπόρεσε να παραβρεθεί, διάβασε η Βαγγελιώ Μπεμπή. 

Σύντομο χαιρετισμό, είχαμε και από τον υποψήφιο στο Νότιο Τομέα Αθηνών τον Μανώλη Βανδώρο.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ Ε.Α.Μ (Εργατικό Αντιιμπεριαλιστικό Μέτωπο)

 Παρακάτω δημοσιεύεται ανακοίνωση του ΕΑΜ για την Πρωτομαγιά 2023. Οι εκλογές σε λίγες ημέρες περιέχουν κρίσιμα ερωτήματα και διλήμματα. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν είναι απλά η χειρότερη κυβέρνηση της μεταπολίτευσης, αλλά ουσιαστικά η μετανεοφιλελεύθερη ειδική εκδοχή μιας διακυβέρνησης που ενοποιεί τον δεξιό κεντροδεξιό με τον ακροδεξιό χώρο.Τα συνδικάτα όσο και να θέλουμε δεν μπορούν αυτή την στιγμή να αναλάβουν το βάρος μιας ανατροπής. Μπορούν και πρέπει να ανασυγκροτηθούν σε αγωνιστική ταξική κατεύθυνση. Οι προοδευτικές δυνάμεις όμως ΣΥΝΟΛΙΚΑ έχουν χρέος να συνεργαστούν με όραμα και στόχο τον κοινωνικό μετασχηματισμό με συνθήματα την δικαιοσύνη και την αλληλεγγύη. Η κοινωνία της εργασίας έχει αποδείξει ότι μπορεί να προχωρήσει σε μια γρήγορη ανασυγκρότηση της αν της δοθούν οι δυνατότητες και οι ευκαιρίες από το ανάλογο πολιτικό μετωπο  

Να τελειώνουμε με την κεντροδεξιά και την ακροδεξιά ,να αποκρούσουμε το βάρβαρο νεοφιλελευθερισμό

Posted by eamgr στο 28 Απριλίου, 2023

Οι εργαζόμενοι, η εργατική τάξη σε όλο τον κόσμο, στη Γαλλία, στη Γερμανία, στην Πορτογαλία, τις ΗΠΑ και αλλού ξαναβγαίνει πάλι στο προσκήνιο με αγώνες διάρκειας και προοπτικής, με τα συνδικάτα τους που αρχίζουν να παίζουν ξανά το ρόλο τους σαν συλλογικές μαζικές οργανώσεις της τάξης τους.  

Υψώνουν τις σημαίες της εργατικής πρωτομαγιάς και βροντοφωνάζουν ξανά τα συνθήματα των ιδανικών της κοινωνικής απελευθέρωσης του ανθρώπου.

Στην εποχή του βάρβαρου νεοφιλελευθερισμού που πάνω από το 40% του παγκόσμιου πληθυσμού ζει ουσιαστικά στο κοινωνικό περιθώριο, που η απειλή ενός γενικευμένου πολέμου είναι προ των πυλών , που η κλιματική αλλαγή  απειλεί κάθε βιολογική οντότητα , που ο εκφασισμός αμφισβητεί τη βάση των ανθρωποκεντρικών αξιών, είναι επιτακτική ανάγκη να σταθούμε στη σωστή πλευρά της ιστορίας και να απαντήσουμε καθαρά και ξάστερα σοσιαλισμός, όχι βαρβαρότητα.

Από τα πολεμικά μέτωπα της  Ουκρανίας μέχρι την Παλαιστίνη και το Σουδάν  που ο φυσικός πλούτος και η γεωγραφική θέση της χώρας έχουν μετατραπεί σε κατάρα για το λαό του, όπου αναπτύσσεται ο νεοαποικιοκρατικός ιμπεριαλιστικός ανταγωνισμός με συμμετοχή όλων των βασικών ιμπεριαλιστικών κέντρων (ΗΠΑ, Κίνα, Ρωσία, Γαλλία, Βρετανία, Γερμανία )οι λαοί πληρώνουν ξανά με αίμα, πείνα και προσφυγιά.

Την Πρωτομαγιά του 2023 δεν έχουμε να κάνουμε με αμφισβήτηση, καταστρατήγηση και κατάργηση μόνο επιμέρους δικαιωμάτων και κατακτήσεων της εργατικής τάξης  όσο σημαντικών και να είναι, αλλά με αναίρεση όλων των κοινωνικών σχέσεων που διαμόρφωσε ιστορικά η ταξική πάλη δύο και πάνω αιώνων, από την διακήρυξη των δικαιωμάτων του ανθρώπου της αστικής Γαλλικής επανάστασης μέχρι σήμερα!

Στη χώρα μας η κατάσταση έχει ξεφύγει επικίνδυνα.  Η νεοφιλελεύθερη συμμορία της δεξιάς κυβέρνησης του Μητσοτάκη καταπατώντας κάθε έννοια δημοκρατίας, εθνικής ανεξαρτησίας  ακόμη και τη στοιχειώδη δική τους αστική νομιμότητα  έχει κάνει την βαρβαρότητα  καθημερινότητα σε όλα τα επίπεδα, στην εργασία, στην παιδεία, στην υγεία, στην ίδια τη ζωή και την ανθρώπινη υπόσταση.

Το μισό, περίπου, εργατικό δυναμικό της χώρας έχει μείνει εντελώς ανυπεράσπιστο απέναντι στην εργασιακή τρομοκρατία, την επισφάλεια, την ανασφάλιστη και απλήρωτη εργασία. Και αυτοί συνεχίζουν ακάθεκτοι  να αναζητούν ακόμη φτηνότερα εργατικά χέρια  για το κλάδο του επισιτισμού- τουρισμού ανάμεσα στους μετανάστες που καταριούνται ως «λαθραίους»  και πνίγουν στο Αιγαίο  για να εργαστούν σε συνθήκες δουλοπαροικίας.  

Ιδιωτικοποιήσεις παντού, στην ενέργεια, στις μεταφορές, στις επικοινωνίες, στην υγεία, στην παιδεία, ακόμη και στο νερό. Όλα αυτά μαζί με τη μακρόχρονη παραγωγική αποδιάρθρωση της χώρας  και την γιγάντωση του ευρωπαρασιτισμού, της μαύρης οικονομίας και του μαύρου χρήματος των κάθε λογής Πάτσηδων,  είναι τα έργα και οι ημέρες του νεοφιλελεύθερου ολοκληρωτισμού.

Αυτό που φάνηκε πιο καθαρά μετά το έγκλημα στα Τέμπη (το πόρισμα ακόμα και της δικιάς τους επιτροπής είναι αποκαλυπτικό) , μετά τα εργοδοτικά εγκλήματα σε πολλούς εργασιακούς χώρους είναι ότι το κεφάλαιο, η κυβέρνηση και το κράτος την ώρα που μετράνε μόνο τα κέρδη και τις ζημιές τους, εμείς μετράμε ανθρώπινες ζωές.

 Οι ηθικοί αυτουργοί και οι ένοχοι έχουν αυτοαποκαλυφθεί και είναι γνωστοί. Απομένει σε εμάς να μην γυρίσουμε σελίδα λήθης αφήνοντας το πολιτικό σύστημα με απέραντο αμοραλισμό, κυνισμό και περιφρόνηση στην ανθρώπινη ζωή να τα δίνει όλα για να βγει  λάδι το εγκληματικό του παρελθόν, το εγκληματικό παρόν και να χτίσει την αιμοδιψή και παμφάγα μελλοντική του εξουσία.

Όλα αυτά όμως ούτε μονόδρομος είναι, ούτε νομοτέλεια.

Θέλουμε και μπορούμε να έχουμε δημόσια ΔΕΗ, δημόσιους σιδηρόδρομους, δημόσιο, δωρεάν σύστημα υγείας, δημόσια, δωρεάν παιδεία, κοινωνικό κράτος πρόνοιας όχι μόνο για τους αδύναμους αλλά για όλο τον κόσμο της εργασίας, δικαιοσύνη και δημοκρατία για τους πολλούς και όχι για την ολιγαρχία.

Η πάλη των εργαζομένων μέσα από την ανασυγκρότηση των συνδικάτων τους, είναι αυτή που μπορεί να βάλει τη σφραγίδα της στις εξελίξεις, να αλλάξει τους συσχετισμούς προς όφελός τους, να ανοίξει τον δρόμο για τις αναγκαίες αλλαγές του σήμερα που ακουμπάνε στις ανατροπές του αύριο χωρίς βερμπαλισμούς και αφορισμούς. Αυτό  οφείλει  να το αντιληφθεί κάθε έκφραση  της αριστεράς.

 Ο κόσμος της εργασίας παρά τις απόλυτα αντίξοες συνθήκες   είναι ανάγκη να συγκροτήσει  ένα ενιαίο κοινωνικό μέτωπο αγώνων με βασικές αξίες την εργασία, την δημοκρατία, την κοινωνική και διεθνιστική αλληλεγγύη, που θα αποκαλύπτει  και την ανάγκη για ριζικούς κοινωνικούς μετασχηματισμούς.

 Να τελειώνουμε με την κεντροδεξιά και την ακροδεξιά ,να αποκρούσουμε το βάρβαρο νεοφιλελευθερισμό που  δεν εξανθρωπίζεται και  δεν «νοικοκυρεύεται» από καμιά σοσιαλδημοκρατική διαχείριση γιατί  τον ασπάστηκε και τον απογείωσε. Να προχωρήσουμε για να ξαναστηθεί η κοινωνία όρθια, κι όλα αυτά με τον κόσμο της εργασίας στο προσκήνιο.

Το Εργατικό Αντιιμπεριαλιστικό Μέτωπο   στις εκλογές 21Μάη  πιστεύει ότι πρέπει να δώσουμε έγκυρη ψήφο:

• Άμεσης ανατροπής της κυβέρνησης.

• Αποφασιστικής άρνησης, αντίθεσης, καταδίκης και πολιτικής απομόνωσης του μετώπου κεντροδεξιάς-ακροδεξιάς- νεοναζιστικής δεξιάς.

•  Αντίθεσης και απόκρουσης του όποιου συνασπισμού με την Ν.Δ.

•   Ψήφο  αριστερή, προοδευτική, δημοκρατική για την αποδέσμευση εξελίξεων που θα οδηγούν στη συγκρότηση ενιαίου κοινωνικού μετώπου αγώνων απόλυτα απαραίτητου για να υπερασπιστεί ο λαός τα δικαιώματα στη ζωή που έχουν μπει από καιρό σε πλήρη αμφισβήτηση.

ΔΙΑΦΟΡΑ Διαφορετικά ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ κ Αδιάφορα

στο ZATOPEK Βαγγελιώ κ.Σκούρας

ΔΙΑΦΟΡΑ Διαφορετικά  ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ κ Αδιάφορα

Οι εκλογές έχουν συμπυκνώσει επικίνδυνα τον χρόνο. Το βλέπεις, το αισθάνεσαι, το νιώθεις σε κάθε σου κίνηση. Στο μετρό, στην λαϊκή αγορά, στο σούπερ μάρκετ. Σίγουρα στο καφενείο, στο μπαρ μα και στο δρόμο που περπατάς. Ιδιαίτερα στα ΜΜΕ και στις εφημερίδες.

κόκκινα δάνεια

Αυτό δεν σημαίνει ότι οι άλλες δραστηριότητες  σταματάνε. Απλά όλα ζούνε αναπνέοντας κατά κάποιο τρόπο και εκλογικό οξυγόνο. Τα θέματα ακρίβειας και μισθών, ανεργίας και συνταξιοδοτικών, ασφάλειας και καθημερινότητας απογειώνονται.

 εργασιακά Ταύρος

Σκέψεις, ιδέες, προτάσεις, συζητήσεις. Στην περιοχή του Ταύρου εκδήλωση για τα εργασιακά, στην Καλλιθέα για τα δάνεια και τα χρεωμένα νοικοκυριά. Μόνο αυτά; Μαζί με τα πολιτικά, κάποιοι επιμένουν και πολιτιστικά.

  Στο χώρο των παλιών σφαγείων, δίπλα στην οδό Πειραιώς, η Κλεώνη Φλέσσα παρουσιάζει την ταινία «Ο παππούς μου ο Παπαφλέσσας» όντας δισέγγονη από την μεριά του αδελφού του ήρωα. Ο φλογερός επαναστάτης, ναι αυτός που ο Παλαιών Πατρών Γερμανός αποκάλεσε «…απατεών κ εξωλέστατο…»  ζωντάνεψε στο πανί η ζωή του, η δράση του μα κυρίως η ακόρεστη η φλογερή αγάπη στην πατρίδα Ελλάδα.

κ. Φλέσσα

Το βιβλιοπωλείο –καφέ ZATOPEK είναι γνωστό στη Καλλιθέα, πιστεύω σύντομα και στις γύρω περιοχές για τις πολιτιστικές δραστηριότητες του, οι οποίες αναβαθμίζουν σημαντικά την περιοχή. Βιβλιοπαρουσιάσεις, βραδιές τζαζ και εσχάτως μας προέκυψε και CINE ZATOPEK.

Χθες Δευτέρα βράδυ, στον όμορφο χώρο του βιβλιοπωλείου στήθηκε το κινηματογραφικό πανί, η Βαγγελιώ ενημέρωσε το κοινό που γέμισε το μαγαζί για τις ταινίες και ξεκινήσαμε.

            Με τη σειρά που παρουσιάστηκαν είδαμε. 

1.Ο ΚΥΒΟΣ, 2.ΦΥΣΑΡΜΟΝΙΚΑ (σκηνοθεσία Αλέξανδρος Σκούρας ηθοποιός Μάκης Παπαδημητρίου)  3. ΛΙΛΑ (σκηνοθεσία Μ. Παπαδημητρίου ηθοποιός Ρένα Πιττακή) και 4 Η ΚΟΥΡΣΑ σε σκηνοθεσία Γ. Λεοντακιανάκου και πρωταγωνιστή τον Μάκη Παπαδημητρίου.

Όλες μικρού μήκους. 

Οι παραβρισκόμενοι καταχαρήκαμε την όλη διαδικασία ειδικά όταν στο τέλος των προβολών ο σκηνοθέτης Αλ. Σκούρας που παραβρέθηκε, πήρε το μικρόφωνο και συζήτησε με το κοινό.  Τελικά ο πολιτισμός ενώνει προάγει και δίνει απαντήσεις. Συνεχίζουμε.

ΚΑΨΟΝΙΑ άπο τις ΤΡΑΠΕΖΕΣ κ η Ψηφιακή διακυβέρνηση (τους)

 

Το παρακάτω κύριο άρθρο το αλίευσα από το TVXS .

 Αναφέρεται στη περιπέτεια της κ Μαρίας Νεγρεπόντη Δελιβάνη, γνωστής πανεπιστημιακού, προκειμένου να εισπράξει από τον λογαριασμό της στην ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ κάποιο ποσό χρημάτων.

 Επειδή είχα παρόμοιο πρόβλημα με την ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ πρόσφατα, αρχίζω με το δικό μου μπέρδεμα.

Πριν μικρόδιάστημα, με το βιβλιάριο ανά χείρας επισκεύφθηκα την εθνική τράπεζα της περιοχής που μένω στην Αθήνα. Μετα από χρονική περιπέτεια 45 λεπτών,να περιμένω το ένα και μοναδικό ταμείο να εξυπηρετήσει τους 8-10 πολίτες που προηγούνταν , ήρθε η σειράμου. Το ποσό το οποίο ζητούσα, ήταν κατατι ανώτερω από το ποσό το οποίο μπορούσα να πάρω από το ΑΤΜ. Η ταμίας ζήτησε ταυτότητα, την πήρε την κοίταξε , κάτι έπαιξε στο PC, και με πληροφόρησε πως δεν μπορεί να μου δώσει χρήματα γιατί χρειάζεται ενημέρωση δηλ εκαθαριστικό από εφορία και επιβεβαίωση σύνταξης.

 Μα εδώ σε αυτό τον λογαριασμό καταθέτει ο ΕΦΚΑ την σύνταξη μου τι ζητάται, η απάντηση μου. Η ταμίας απάντησε πως αυτές τις εντολές έχουν από Τράπεζα Ελλάδος... και τέρμα. 

Αρκετά εκνευρισμένος πήγα στην διευθύντρια του καταστήματος. Δεν μου λέτε τις λέω. Αν πάω έξω στο ΑΤΜ θα πάρω το ανώτερο ποσό που μπορώ, η θα με απορρίψει και θα μου ζητήσει φορολογική ενημερότητα; Μπορείται να το πάρετε μου λέει. Δηλ σήμερα παίρνω από το ΑΤΜ ένα ποσό, συμπληρώνω ξανά άυριο και σας γράφω και εσας και την τράπεζα της Ελλάδας μαζί με τις οδηγίες σας. Σωστά μου απαντάει.! Μάλιστα. Αν είχα ψηφιακό τρόπο δηλ ebanking ανάλογα δεν θα ήταν; Φυσικά η απάντηση της. Τότε; Γιατί αυτή η ταλαιπωρία για λίγα χρήματα παραπάνω από το καθημερινό όριο; 

ΓΙΑΤΙ; Λοιπόν αυτή είναι η περίφημη ΨΗΦΙΑΚΗ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ (τους). Τίποτε περισσότερο και τίποτε λογότερο παρά ο πλήρης έλεγχος και η πλήρης ώθηση και εναρμόνηση όλης της κοινωνικής και οικονομικής ζωής με το χρηματοπιστωτικό (τους) τομέα αλλά με τα δικά μας χρήματα. Καθαρά και ξάστερα. Οι τράπεζες ωθούν στον ψηφιακό τρόπο λειτουργίας, κλείνουν καταστήματα διώχνουν εργαζόμενους, ελέγχουν πλήρως τα οικονομικά μας στοιχεία τα έξοδα μας τις αγορές μας, αλλά κατά τα άλλα μας φιλάνε τα χρήματα τα οποία δανείζουν με 10πλάσιο επιτόκιο στους πολίτες . 

Να τα χαιρόμαστε. Τράπεζες κ ψηφιακές διακυβερνήσεις (τους).

 Το κείμενο της κ Δεληβάνη είναι αρκετά μεγάλο. Νομίζω ότι αρκούν οι δύο παράγραφοι που ακολουθούν

...Καταρχήν, ο νέος χώρος του «αναβαθμισμένου τραπεζικού καταστήματος», αποδείχθηκε για μένα παντελώς terra incognita! Από τους πολυάριθμους υπαλλήλους που γνώριζα και με γνώριζαν, ουδείς υπήρχε πλέον. Μετά από αναμονή 30’ περίπου εμφανίστηκε μια υπάλληλος στην οποία έδωσα την ταυτότητα μου και στη συνέχεια εξαφανίστηκε για αλλά επιπλέον 20’. Όταν επανεμφανίστηκε, φάνηκε ιδιαιτέρως προβληματισμένη, διότι προφανώς «απεκάλυψε» ότι ….είχα λογαριασμό, εκτός από το κατάστημα στη Θεσσαλονίκη, και στην Αθήνα!

«Μα που μένετε» με ρώτησε εμφανώς ανήσυχη. Της εξήγησα ότι μένω, κατά περιόδους, και στις δύο πόλεις για τη διεκπεραίωση επιστημονικών μου υποχρεώσεων. Προφανώς, ωστόσο, με χαρακτήρισε «ύποπτη» και με παρέπεμψε στη διευθύντρια, που και αυτή μου ήταν παντελώς άγνωστη. Της εξήγησα την πολύ απλή συναλλαγή που ήθελα να κάνω. Και, λοιπόν, εγώ πελάτισσα επί δεκαετίες στο ίδιο αυτό κατάστημα, με τον ίδιο λογαριασμό, αντιμετώπισα τη διευθύντρια, η οποία αρνήθηκε να προχωρήσει στη συναλλαγή που της ζήτησα και απαίτησε να της προσκομίσω: Εκκαθαριστικό εφορίας, Ενημερωτικό Σύνταξης και τελευταίο λογαριασμό κινητού τηλεφώνου μου.

...Σε αναζήτηση των δικαιολογητικών…

Καθώς δεν είχα όλα αυτά τα «απαιτούμενα» μαζί μου, επέστρεψα την επομένη, με έγγραφο αναφοράς στο ιστορικό της χθεσινής ταλαιπωρίας μου και ζήτησα από τη διευθύντρια να το παραλάβει και να μου δώσει απόδειξη παραλαβής. Στο ενδιάμεσο, ωστόσο, η διευθύντρια αποφάνθηκε ότι τα δικαιολογητικά που μου είχε ζητήσει την παραμονή δεν “ήταν αρκετά” και ήθελε επιπλέον απόδειξη πληρωμής του αερίου.

Τηλεφώνησα στη βοηθό μου να την βρει και να την φέρει, αναμένοντας αλλά τρία τέταρτα της ώρας μέχρι ότου να την προσκομίσει. Στο μεταξύ, και ενόσω αναμέναμε την απόδειξη του αερίου, η διευθύντρια “συνειδητοποίησε” ότι η φωτογραφία του εκκαθαριστικού, που της είχα προσκομίσει, δεν την ικανοποιούσε και έτσι αναγκάστηκα να τηλεφωνήσω στη λογίστρια μου, για να στείλει ιντερνετικά μια άλλη έκδοσή του.

Στη συνεχεία, και ενόσω είχε πια όλα τα αποδεικτικά που ισχυριζόταν ότι της “χρειάζονταν” για μια απλή συναλλαγή πελάτισσας δεκαετιών στην Τράπεζα και στο συγκεκριμένο κατάστημα, που τυγχάνει επιπλέον και να μην είναι παντελώς άγνωστη στην πόλη της Θεσσαλονίκης, η διευθύντρια αρνήθηκε να παραλάβει το έγγραφο ιστορικού παραπόνων μου, δηλώνοντας ότι «εγώ δεν το παίρνω αυτό»!

Αναγκάστηκα να τηλεφωνήσω στο δικηγόρο μου, ο οποίος επιβεβαίωσε αυτό που γνώριζα και εγώ ως πτυχιούχος Νομικής, ότι δηλαδή η διευθύντρια ήταν υποχρεωμένη να το παραλάβει. Κατόπιν αυτού η διευθύντρια εξαφανίστηκε. Ανέμενα αλλά 20’ για να επιστρέψει, αναλογιζόμενη το πόσες ώρες είχα χάσει από την παραμονή και πόσες υποχρεώσεις μου είχα παραμελήσει. Δυστυχώς, ούτε και τότε είχε τελειώσει το ανείπωτο «καψόνι».

Διότι, η διευθύντρια, ανέμενε απάντηση από τα κεντρικά, «για το αν ήταν η όχι υποχρεωμένη να παραλάβει το περί ου έγγραφο παραπόνων μου».

Αναμονή στην αναμονή…