Με αφορμή το Ισραήλ
Το παρακάτω κείμενο είναι του Σπύρου Σουρμελίδη, δημοσιευμένο στο omegepress.gr.
Απλό και κατανοητό, χωρίς πολλές φιοριτούρες και περίπλοκες αναλύσεις, δίνει - πιστεύω - ικανοποιητικά την εικόνα της σημερινής ημέρας και εποχής. Αξίζει να διαβαστεί
Στο Ισραήλ κερδίζει ο σκληρός Νετανιάχου εδώ και 20 χρόνια, στους Παλαιστίνιους πήραν το πάνω χέρι εδώ και 20 χρόνια οι σκληροί (τρομοκράτες) της Χαμάς. Στην Ευρώπη κερδίζει έδαφος η ακροδεξιά, ακόμα και στον Βόλο κερδίζει εδώ και 10 χρόνια ο Μπέος. Η βία συμβαδίζει με την καθημερινότητα όχι μόνο στις περιοχές των μεγάλων αντιθέσεων οπως στη Μέση Ανατολή ή στον Καύκασο, αλλά και στις πόλεις της αναπτυγμένης και ευκατάστατης Ευρώπης. Σταθερά, οι σκληροί κερδίζουν επιρροή, γίνονται αποδεκτοί και προτιμητέοι. Το 1995, ο τότε ΓΓ του ΟΗΕ, αιγύπτιος Μπούτρος Γκάλι, έλεγε σε μια διάλεξη του στην Αθήνα: “Στον κόσμο επικρατεί αναταραχή, γιατί βρισκόμαστε σε εποχή ανακατατάξεων”.
Ηταν η εποχή που σε Αμερική και Ευρώπη, δεν ακουγαν τους Μπούτρος, αλλά τους σκληρούς Ρεπουμπλικάνους που προφήτευσαν την αιώνια κυριαρχία των ΗΠΑ, το τέλος των ιδεολογιών και της Ιστορίας.
Ο 21ος Αιώνας δεν είναι ο αμερικανικός αιώνας, αλλά της παγκοσμιοποίησης που έφερε ανακατατάξεις, νέα μοιρασιά του παγκόσμιου πλούτου, και βεβαίως την αντίδραση των χαμένων.
H τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς στο Ισραήλ (στόχος ηταν να τρομοκρατήσουν, να εκδικηθούν, και οχι να καταλάβουν κάποιο έδαφος) είναι μια ακόμα πράξη στην διαρκη αντιπαράθεση παλαιστινίων-ισραηλινών. Συμβαίνει όμως σε μια στιγμή μιας συνολικής παγκόσμιας ανακατάταξης ισορροπίας, πλούτου, γεωπολιτικής ισχύος. Ο εως χθες "τρίτος" κόσμος μαζί με τον ηττημένο κόσμο του 1990, έχει ενισχυθεί πολύ, σε σημείο που απειλείται η πρωτοκαθεδρία των ΗΠΑ , η ηγεμονική θέση της Δύσης συνολικά (Αμερική και Ευρώπη) στον πλανήτη. Και είναι αυτή η απειλή που έχει φέρει το πάνω, κάτω, στις κοινωνίες της (πολιτικής) Δύσης. Οι οποίες βιώνουν ήδη την αλλαγή, την μείωση του δικού τους πλούτου. Και είναι αυτό που τις κάνει ολο και πιο φοβικές και συγχρόνως πιο επιθετικές.
Στις λεγόμενες δυτικές κοινωνίες πρέπει να εντάξουμε και κοινωνίες οπως του Ισραήλ, της Ιαπωνίας, φυσικά της Αυστραλίας.
Οι δυτικές κοινωνίες αρχίζουν να αμύνονται, για να μην συνεχίσουν να χάνουν τον πλούτο που τόσους αιώνες έχουν , θεωρώντας οτι αυτό παραμένει δικαίωμα τους και φυσική εξέλιξη. Οι δυτικές κοινωνίες είναι αρνητικές πολλές φορές έξαλλες, με τους μετανάστες. Την ώρα που όλο και περισσότεροι στην Δυση φτωχοποιούνται, την ίδια ώρα, επιλέγουν πολιτικές διατήρησης (συντήρησης) των κεκτημένων τους. Επιλέγουν πολιτικές συντηρητικές, διανθισμένες με ιδέες και απόψεις ακραία δεξιές, ακραία ρατσιστικές και τελικώς φοβικές.
Γι αυτό και η πολιτική Μπάιντεν, για τον νέο διπολισμό έχει μεγαλύτερη απήχηση σε όσους φτωχοποιούνται και οχι στους παγκόσμιους πλουτοκράτες, σ αυτούς που σίγουρα κερδίζουν απο την παγκοσμιοποίηση. Ο Ελον Μάσκ και κάθε Ελον Μάσκ, θέλει την παγκοσμιοποίηση , συνεργάζεται με την Κίνα, υποστηρίζει και πολιτικές υπερ της μετανάστευσης στην Αμερική. Σε αντίθεση με εκατομμυρια οικονομικά φτωχούς και μεσαίους πολίτες, σε Ευρώπη και Αμερική.
Στον αντίποδα , στον λεγόμενο κάποτε τρίτο κόσμο, υπάρχει πλέον ελπίδα και υπάρχει αντίδραση. Στην Δυτική Αφρική, οι κοινωνίες στηρίζουν πραξικοπηματίες, οι οποίοι υπόσχονται οτι θα εκδιώξουν τους Γάλλους, τους ευρωπαίους και γενικώς του δυτικούς, για να συνεργαστούν με τους κινέζους ή τους ρώσους. Η με όποιους πιστεύουν οτι θα τους ευνοήσουν οικονομικά επι ίσοις όροις.
Οι κολασμένοι
Δίπλα σ όλα αυτά, υπάρχουν και αυτοί που δεν έχουν καμία ελπίδα. Είναι οι παλαιστίνιοι, είναι οι Κούρδοι, είναι πληθυσμοί σε χώρες ασιατικές και αφρικανικές, (αραβικές ή οχι), οπως στην Υεμένη ή στην Σομαλία ή στο Σουδάν. Ειναι πληθυσμοί, και κοινωνίες που δεν βλέπουν μέσα σ αυτή την ανακατανομή του πλούτου και της παγκόσμιας ισορροπίας, τον εαυτό τους. Δεν βλέπουν τίποτα να τους αφορά. Ξεσηκώνονται, αντιδρούν και αυτοί, με όποιον τρόπο ακόμα και με τρομοκρατία.
Και είναι χώρες οπως το Ισραήλ, ευάλωτες λόγω της θέσης τους ή της πολιτικής τους.
Διότι το Ισραήλ αρνείται να δώσει λύση ριζική και βιώσιμη στο παλαιστινιακό.
“Θα τους πλήξουμε μέχρι θανάτου, θα τους εκδικηθούμε για τη μαύρη μέρα που επέφεραν στο κράτος του Ισραήλ και στους πολίτες του», δήλωσε ο Νετανιάχου μετά την τρομοκρατική επίθεση.
Η δήλωση του θα γίνει πράξη. Θα τους εκδικηθεί για τα εγκλήματα που διέπραξαν σε βάρος ισραηλινών και αλλων πολιτών. Ας ελπίσουμε οτι θα εκδικηθεί την Χαμάς και οχι μαζικά και αδιακρίτως τους παλαιστίνιους.
Με ολα αυτά το πρόβλημα δεν θα λυθεί. Γιατί κάποια εκατομμύρια παλαιστινίων, θα συνεχίσουν να μην έχουν νερό, δουλειά, σπίτι και κυρίως να μην έχουν ΕΛΠΙΔΑ οτι αύριο μπορεί να αποκτήσουν κάτι απο τα προηγούμενα. Κάτι από όσα έχουν οι υπόλοιποι οχι μόνο στη Δύση αλλά πλέον και στην Ανατολή!!!
Ενω και οι ισραηλινοί δεν θα έχουν ελπίδα για ζωή ηρεμη και ειρηνική. Θα ζούν με τον φόβο οτι οι τρομοκράτες θα ξαναέλθουν κάποια στιγμή να σκοτώσουν.
Ειναι η σύγκριση που κάνει τις ψυχές ακόμα πιο αγριες, ακόμα πιο ωμές , που επιτρέπει τα ζωώδη ένστικτά να κυριαρχίσουν.
Οι θυμωμένοι
Δίπλα στις ψυχές των κολασμένων πρέπει να κοιτάμε ταυτόχρονα και τις ψυχές των θυμωμένων δυτικών. Που επίσης (οπως ηδη είπαμε) αγριεύουν επειδή χάνουν κάτι απο το βιό τους, απο την περιουσία τους, και κυρίως την ελπίδα για το μέλλον τους.
Αν θέλουμε να κατανοήσουμε δεν πρέπει να κοιτάμε σπασμένες εικόνες, αλλά ολο τον χάρτη, όλη την εικόνα, το όλον και οχι όποιο κομμάτι μας βολεύει κάθε φορά.
Οι ευρωπαίοι βλέπουν τα αδιέξοδα, ζητούν απο τις κυβερνήσεις λύσεις. Και οταν βλέπουν τα αδιέξοδα, την αμηχανία και τον διχασμό στο επίπεδο των θεσμών και των ηγεσιών, αγριεύουν ακόμα περισσσότερο. Και την επόμενη στιγμή επιλέγουν τους σκληρούς, τους θυμωμένους, τους φαινομενικά αποφασισμένους, ηγέτες ή ηγετίσκους, να βαρέσουν τη γροθιά στο τραπέζι, να πνίξουν ανθρώπους, να ρίξουν χαστούκια.
Η Λεπέν, η Μελόνι, σε λίγο θα είναι εκφραστές συστημικών δυνάμεων. Οι ευρωπαικές κοινωνίες θα αναζητούν όλο και περισσότερους Ορμπαν ή περισσότερες Αλις Βάιντελ (επικεφαλής του AfD η οποία εργάστηκε για την Goldman Sachs, ενω το κόμμα ιδρύθηκε το 2014 απο τον καθηγητή Οικονομικών Μπέρντ Λούκε).
Οι κοινωνίες του πλανήτη βρίσκονται σε κίνηση. Οι χαμένοι (ολων των κατηγοριών , όλων των ημισφαιρίων, όλων των κοινωνιών) σε όλα τα γεωγραφικά μήκη και πλάτη, αντιδρούν .
Ας μη βιαζόμαστε για εύκολα συμπεράσματα , για θεικές λύσεις, για απο μηχανής Θεούς που θα μας σώσουν ή για νταήδες που θα τιμωρήσουν τους εχθρούς.
Ας ξανασκεφθούμε....λύσεις πάντα υπάρχουν, η ελπίδα είναι δική μας υπόθεση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου