Βαδίζοντας στο 2023

 Το 2022 σε λίγες ώρες φεύγει. Παίρνει μαζί του, αποκόπτει, στιγμές και ώρες και τις προσθέτει στις αναμνήσεις της ζωής του καθενός. Με ευχές, όμοιες εδώ και 100δες χρόνια ξορκίζουμε τον καινούργιο χρόνο που έρχεται, ζητώντας προφανώς από την μοίρα; τον ουρανό; κάποιον θεό; να ικανοποιήσει όλα όσα εμείς νιώθουμε αδύναμοι να καταφέρουμε, στο σήμερα. 

Ζητάμε ειρήνη, υγεία, εργασία, και τελικά αξιοπρέπεια. Ζητήματα που μόνο η κοινωνία μπορεί με αγώνες και θυσίες να κατακτήσει. Όμως έστω κι έτσι, με αυτό τον τρόπο κρατάμε σαν άτομα και ομάδες άσβεστο τον φάρο του Αλαντίνου. Ειδικά με την χειρονομία του δώρου, αυτές τις μέρες και κάθε ίδιες μέρες, αυθόρμητα η κοινωνία αποδείχνει τον τρόπο μέσα από τον οποίο κάποτε θα βρεθούμε για να ζήσουμε στο πραγματικό βασίλειο της ελευθερίας. Μέχρι τότε μπορούμε να ονειρευόμαστε, να δίνουμε ευχές και να ελπίζουμε. 

ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΧΡΟΝΙΑ λοιπόν, με τους παρακάτω στίχους του τεράστιου Νικάνορ Πάρα σε μετάφραση Ναταλίς Φύτρου

Τελευταία Πρόποση

Είτε θέλουμε είτε όχι
Έχουμε μόνο τρεις εναλλακτικές:
Το χθες, το παρόν και το αύριο.

Κι ούτε καν τρεις
Γιατί όπως λέει ο φιλόσοφος
Το χθες είναι χθες
Μας ανήκει μόνο στην ανάμνηση:
Απ’ το ρόδο που μαδήθηκε πια
Δεν μπορείς να πάρεις άλλο πέταλο.

Τα χαρτιά για να παίξουμε
Είναι μόνο δύο:
Το παρόν και η αυριανή μέρα.

Κι ούτε καν δύο
Διότι έχει πια καθιερωθεί
Πως το παρόν δεν υπάρχει
Παρά μόνο στο μέτρο που γίνεται παρελθόν
Και πια πέρασε…,
όπως η νιότη.

Με λίγα λόγια
Μας μένει μόνο το αύριο:
Υψώνω το ποτό μου
Για τούτη τη μέρα που δεν έρχεται ποτέ
Μα που είναι το μόνο
Το οποίο πραγματικά διαθέτουμε.

 

κατά μάνα κατά κύρη κατά ΚΑΙΛΗ και θυγατέρα

κατά μάνα κατά κύρη κατά ΚΑΙΛΗ και θυγατέρα

Αν κάπου φοριέται γάντι το παραπάνω γνωμικό, αυτό αφορά την οικογένεια Καιλή και το περιβάλλον της. Σε αυτό φυσικά προς το παρόν κολλάει θαυμάσια ο κύριος αδιευκρίνιστος Νο1 δηλ ο πολύς Αβραμόπουλος. Τα παρακάτω ρεπορτάζ είναι διευκρινιστικά.

(Από Γιάννη Μπουρνούς)Ήρθαν στο φως οι τραπεζικοί λογαριασμοί σε φορολογικούς παραδείσους των εμπλεκόμενων στο μεγαλύτερο σκάνδαλο διαθοράς στην ιστορία του Ευρωκοινοβουλίου.

Τρεις λογαριασμοί από αυτούς που βρέθηκαν στον Παναμά ανήκαν στην Εύα Καϊλή, τον πατέρα της, Αλέξανδρο Καϊλή και τη μητέρα της, Μαρία Ιγνατιάδου:

Βρέθηκαν σε 6 συνολικά καταθέσεις του 2019-2020:

- 20 εκατομμύρια ευρώ σε δύο καταθέσεις από το Κατάρ προς την Εύα Καϊλή.

- 4 εκατομμύρια ευρώ σε δύο καταθέσεις από το Κατάρ προς τον Αλέξανδρο Καϊλή.

- 4 εκατομμύρια ευρώ σε δύο καταθέσεις από το Κατάρ προς τη Μαρία Ιγνατιάδου.

 

Από την εφημερίδα Αυγή για τον Αβραμόπουλο

Η ιταλική La Stampa και η ισπανική El Mundo γράφουν ότι τελικά η εμπλοκή του Αβραμόπουλου στη ΜΚΟ του Παντσέρι ήταν ακόμα μεγαλύτερη καθώς πληρωνόταν.

Μεγαλώνουν οι σκιές γύρω από τον Δημήτρη Αβραμόπουλο ο οποίος συμμετείχε στην ΜΚΟ του Αντόνιο Παντσέρι που θεωρείται ο εγκέφαλος του σκανδάλου Qatargate. Σύμφωνα με την ιταλική La Stampa και την ισπανική El Mundo, ο Δημήτρης Αβραμόπουλος όχι μόνο συμμετείχε στην αμαρτωλή ΜΚΟ, από την οποία αναγκάστηκε να παραιτηθεί πριν μερικές μέρες, αλλά έπαιρνε και χρήματα από αυτήν. Μάλιστα ο διευθυντής της La Stampa με δηλώσεις του στην ιταλική τηλεόραση ανέφερε ότι ξεκινάει έρευνα εναντίον του Αβραμόπουλου για τη ροή των χρημάτων.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της La Stampa με τίτλο «Qatargate, σκιές πάνω από τον Αβραμόπουλο», ο Δημήτρης Αβραμόπουλος «ήταν κάτι πολύ περισσότερο από ένα απλό επίτιμο μέλος του συνδέσμου Fight Impunity, της ΜΚΟ του Αντόνιο Παντσέρι που κατέληξε στο επίκεντρο της εισαγγελικής έρευνας των Βρυξελλών. Ο πρώην Ευρωπαίος Επίτροπος ελληνικής υπηκοότητας είχε μάλιστα εμπλακεί πολύ περισσότερο στις δραστηριότητες του συλλόγου από τα άλλα επίτιμα μέλη. Και για αυτό «πληρωνόταν για περίοδο ενός έτους» ξεκινώντας από την 1η Οκτωβρίου 2020, όπως αναφέρει έγγραφο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που είδε η «La Stampa» που ωστόσο δεν αναφέρει το ποσό».

Η ιταλική εφημερίδα συνεχίζει λέγοντας ότι πρόκειται για «"επίσημο" τέλος, άρα απολύτως θεμιτό, τόσο που στις 3 Φεβρουαρίου 2021 εγκρίθηκε από την ίδια την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, όπως προκύπτει από δεύτερο έγγραφο. Όμως, υπό το πρίσμα των όσων έχουν συμβεί, ο μισθός του εγείρει τουλάχιστον δύο ζητήματα με επιπτώσεις τουλάχιστον σε πολιτικό επίπεδο. Το πρώτο: Ο Αβραμόπουλος μπορεί να έλαβε «βρώμικα» κεφάλαια, αν ισχύει ότι το Fight Impunity λειτούργησε ως «κέντρο ξεπλύματος» για τα κρυφά κονδύλια που έφτασαν από το Κατάρ. Το δεύτερο: σήμερα ο Αβραμόπουλος είναι ένας από τους δύο φαβορί υποψηφίους για το ρόλο του ειδικού εκπροσώπου της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τις χώρες του Κόλπου (ο άλλος είναι ο Λουίτζι ντι Μάιο).

Το 20ευρο Δωρο ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ

          

    Το 20ευρο Δωρο ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ

Τον Νοέμβριο του 2017, ο Μητσοτάκης κατηγορούσε την επιδοματική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, λέγοντας "...δεν θέλουμε ανθρώπους εξαρτημένους από τα επιδόματα..." και πότε τα έλεγε; Όταν κυρίως η παράταξη του η ΝΔ είχε παραδώσει την πατρίδα με 25% πτώση ΑΕΠ και κοντά στο 30% την ανεργία. Αριθμοί; δηλ οικογένειες, παιδιά, συνταξιούχοι, γέροι που έπρεπε να ζήσουν και να σταματήσει το φαινόμενο να ψάχνουν τους κάδους απορριμάτων για τροφή.  Αυτό είναι το ένα. 

Το δεύτερο; Το 2019 δώθηκε μέρος του χαμένου λόγω μνημονίων Δώρου, αξίας περίπου 500 ευρώ. Μα και αυτό φρόντισε η κυβέρνηση να το καταργήσει με τον πρώτο νόμο μόλις κέρδισε εκλογές. 

Το ίδιο και με την μείωση του ΦΠΑ στο λογαριασμό της ΔΕΗ. Και μετά από όλα αυτά, μετά το υπολογισμένο χτύπημα της ηλεκτρικής παραγωγής με λιγνίτη, άρα την αύξηση τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος και πόσα ακόμη, με χειρότερο όλων την υπονόμευση της πρωτογενούς παραγωγής, έρχεται να δώσει όχι 22 ευρώ όπως διαφημίζει αλλά ΜΕΧΡΙ 22 ευρώ το μήνα για 6 μήνες αν κτλ.

Μια σύντομη ανάλυση για το 20ευρω από τον τοίχο του Αλέξανδρου Κλώσσα παρακάτω.

"Πρωθυπουργικό δωράκι 22 ευρώ το μήνα για τα ψώνια του σούπερ μάρκετ.

τι διαπιστώνει κανείς:

α) η κυβέρνηση θεωρεί ότι με 22 ευρώ για ένα άτομο ή 32ευρώ για ένα ζευγάρι ή 72 ευρώ το μήνα για μια εξαμελή οικογένεια, λύθηκε το πρόβλημα της ακρίβειας.

β) για την κυβέρνηση σημασία δεν έχει το πραγματικό μέτρο αλλά ο τίτλος στα δελτία ειδήσεων για αυτό και ο πρωθυπουργός εξήγγειλε ότι η πολιτεία θα καλύπτει για έξι μήνες το 10% από τις αγορές στο σούπερ μάρκετ. Ωραίος τίτλος, αλλά στην πραγματικότητα η ανάλυση του μέτρου αποκαλύπτει ότι θα καλύπτει το 10% από τις αγορές με ανώτατο όριο τα 220 ευρώ για ένα μήνα. Δηλαδή ταβάνι τα 22 ευρώ για ένα άτομο και τα 72 ευρώ για μια εξαμελή οικογένεια.

γ)το μέτρο δεν αφορά όλους. Υπάρχουν εισοδηματικά κριτήρια. Συγκεκριμένα αφορά ζευγάρια με οικογενειακό εισόδημα 24.000 ευρώ και το ποσό θα προσαυξάνεται για κάθε επιπλέον μέλος. Με βάση αυτό το κριτήριο, ο πρωθυπουργός διευκρίνισε ότι το μέτρο αυτό αφορά το 85% των νοικοκυριών. Δηλαδή μιλάμε για μια χώρα που σχεδόν το 85% των νοικοκυριών παίρνει κατά μέσο όρο μηνιαίο μισθό έως 850 ευρώ το άτομο! Και σε αυτή τη χώρα μιλάμε για μεσαία τάξη;

δ)η κυβέρνηση επιμένει να δίνει επιδόματα αντί να αντιμετωπίσει στην ουσία το πρόβλημα της ακρίβειας. Την ώρα που τα στοιχεία δείχνουν ότι ο πληθωρισμός των τροφίμων τρέχει με 15%, επιλέγει να μοιράσει ακόμα ένα επίδομα με καθαρά επικοινωνιακή στόχευση.

ε)ο αρμόδιος υπουργός Ανάπτυξης, σε μια χώρα που η ακρίβεια καλπάζει, επιμένει να ασχολείται με το καλάθι του Αη Βασίλη και να κουβαλάει, με το κοστούμι, λάχανα στην αγορά.

 

 εγώ τι να προσθέσω στα παραπάνω; Ελπίζοντας στην άνοιξη της  αντίδρασης όλων των τωρινών Θυμάτων αφήνω τους στίχους του μεγάλου Βάρναλη .

«..Αιντε θύμα, άιντε ψώνιο ,

άιντε σύμβολο αιώνιο ,

σαν ξυπνήσεις μονομιάς

θαρθεί ανάποδα ο ντουνιάς …» λοιπόν, ανάποδα τον ντουνιά...

Όταν Σκηνοθετεί ο χρόνος στο 25ο φεστιβάλ

 

Σαμάι στα ινδικά σημαίνει χρόνος. 

Έτσι λεγόταν ο πρωταγωνιστής της ινδικής συμμετοχής στο 25ο διεθνές φεστιβάλ Παιδικού και Εφηβικού Κινηματογράφου στον Πύργο Ηλείας. Αν διερωτάστε πως προέκυψε αυτό το όνομα η εξήγηση είναι απλή:

Οι γονείς μου - λέει ο πρωταγωνιστής, δεν είχαν ούτε σπίτι ούτε εργασία ούτε καν φαγητό...

Το μόνο που υπήρχε όταν γεννήθηκα ήταν ο χρόνος. Για αυτό με ονόμασαν έτσι. Απλό όσο σύνθετη όσο κινηματογραφικά όμορφη και συναρπαστική ήταν η ταινία "Η τελευταία προβολή" που απολαύσαμε την Παρασκευή 9 Δεκέμβρίου. Μαζί με αυτήν 10δες ακόμη ταινίες απέσπασαν τον θαυμασμό, μας ταξίδεψαν σε τόπους μακρινούς ενώ συγχρόνως γέμιζαν τις μεταμεσονύχτιες συζητήσεις σε μια πόλη που είχε αρχίσει να φορά τα χριστουγεννιάτικα στολίδια της. 

βραβείο ΟΚΛΕ κ ο σκηνοθέτης Anis Lassoued

Γιατί αυτό σημαίνει φεστιβάλ κινηματογράφου. Και στον Πύργο εδώ και χρόνια χάρις στις προσπάθειες εμπευσμένων δημιουργών όπως των σκηνοθετών Δ. Σπύρου κ Ν. Θεοδοσίου, η πόλη γίνεται πανευρωπαικό, παγκόσμιο κέντρο. Νέοι σκηνοθέτες, έφηβοι, μαθητές, σχολεία, με την επίβλεψη δραστήριων εκπαιδευτικών, προσανατολίζονται στην τέχνη αυτή την τόσο σύνθετη και μαγική, γιατί ο πολιτισμός είναι ποιότητα ζωής, και μόνο έτσι αν εκλαμβάνεται, οι κοινωνίες μπορούν να προοδεύσουν. 

με τον Alain Bergala

Ξεχωριστή η παρουσία στην πόλη και το masterclass του διάσημου Γάλλου θεωρητικού του κινηματογράφου, ALAIN BERGALA. Εκτός των άλλων είχε διατελέσει αρχισυντάκτης στο περιοδικό Cahiers du cinema και σύμβουλος του Τζακ Λανγκ όταν ήταν υπουργός παιδείας στη Γαλλία.

φυσικά Δ. Σπύρου
Υστερόγραφο.Το βραβείο της ΟΚΛΕ (Ομοσπονδία Κιν/κων λεσχών) δόθηκε στην ταινία "Μια δεύτερη ζωή" συμμετοχή της Τυνησίας.