ΦΕΣΤΙΒΑΛ κιν/φου κ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

" ...ο κινηματογράφος είναι ο φορέας της κίνησης. Είναι ο καινοτόμος των λογοτεχνιών...Ο κινηματογράφος είναι τόλμη, είναι αθλητής, είναι διαδότης ιδεών..." Έτσι χαρακτήριζε τον κινηματογράφο ο μεγάλος Μαγιακόφσκη πριν έναν αιώνα.

 Αυτόν λοιπόν τον διαδότη ιδεών, τον διαμορφωτή συνειδήσεων, σκέψεων, αποφάσεων υπηρετούν όλα τα σύγχρονα κράτη, όσα τουλάχιστον θέλουν να κρατήσουν την κουλτούρα τους και να την επεκτείνουν. 

Μα το θέαμα γενικότερα στις μέρες μας αναδείκνύεται σε σπουδαία οικονομική δύναμη. Είναι καταλυτική πλέον η συμβολή της εικόνας στην ανάπτυξη μιας περιοχής. Ας αναλογιστούμε πόσοι τόποι έγιναν γνωστοί μετά το γύρισμα μιας ταινίας σε αυτούς ή μετά από μια φωτογραφία. Καλές οι λεγόμενες αναπλάσεις αλλά ο δρόμος αυτός μάλλον είναι αδιέξοδος. 

Δεν είναι τυχαίο λοιπόν που οι ξένες πρεσβείες στην Ελλάδα διοργανώνουν κινηματογραφικά φεστιβάλ και διανέμουν ταινίες αντιπροσωπευτικές της κουλτούρας της χώρας που εκπροσωπούν.

Αυτές τις μέρες παρακολουθήσαμε δυο Φεστιβάλ. 

Στο Γαλλικό ινστιτούτο στην αίθουσα που φέρει το όνομα του δικού μας σκηνοθέτη Θόδωρου Αγγελόπουλου και στον κινηματογράφο ΣΤΟΥΝΤΙΟ σουηδικό σύγχρονο κινηματογράφο σε συνεργασία της ΟΚΛΕ και της Σουηδικής πρεσβείας. Και στις δύο παραβρέθηκαν οι αντίστοιχοι μορφωτικοί ακόλουθοι και οι πρέσβεις. Η Ομοσπονδία Κινηματογραφικών Λεσχών συμμετείχε ενεργά ήταν δε συνδιοργανωτρια στο Σουιδικό φεστιβάλ.

Σπουδαίες ταινίες όπως τον ΠΕΡΙΠΛΑΝΩΜΕΝΟ και το ΝΤΙΒΕΡΤΙΜΕΝΤΟ για την Γαλλία το σουηδικό ΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ελπίζουμε να τις δούμε και από την λέσχη της Ιτέας.

Υστερόγραφο. Σήμερα το διοικητικό συμβούλιο της ΟΚΛΕ συναντήθηκε στο εστιατόριο του Μουσείου της Ακρόπολης με εκπροσώπους των μορφωτικών τμημάτων των Πρεσβειών Γαλλίας, Ιταλίας, Τσεχίας, Σουηδίας, Νορβηγίας, Ισπανίας, Βενεζουέλας και του παλαιστινιακού φεστιβάλ της Αθήνας

ΜΙΑ ΖΩΗ ΣΤΟ ΦΩΣ (Γ. Αρβανίτης)

 ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ

Σαν Υστερόγραφο. Μετά από 2 μήνες αναγκαστικής απόστασης μου από κάθε δημόσιο συμβάν, ευτυχής συγκυρία η επάνοδος με ένα σπουδαίο βιβλίο για έναν μεγάλο δημιουργό.

 «“Από πού θες ν’ αρχίσουμε;” με είχε ρωτήσει ο Αρβανίτης ένα πρωινό του Ιουνίου του 2019, τότε που πάτησα για πρώτη φορά το rec. “Δεν έχω ιδέα” του απάντησα. Τώρα, φτάνοντας στο τέλος, έχω πια μια ιδέα του τι είναι τελικά αυτό το βιβλίο. Δεν είναι η αφήγηση μιας ζωής, είναι η αφήγηση μιας ερμηνείας του να ζεις, ενός προσωπικού βλέμματος στον κόσμο. Είναι ένα “κοίτα” εξομολογείται η συγγραφέας και κινηματογραφίστρια Ελισάβερ Χρονοπούλου στο βιβλίο για τον σπουδαίο διευθυντή φωτογραφίας τον Γιώργο Αρβανίτη. 

Το βιβλίο ξεκινά από τα δύσκολα παιδικά χρόνια του Γιώργου στην Φθιώτιδα το 1941 και βήμα βήμα ανακαλύπτουμαι την μακρά διεθνή πορεία ενός δημιουργού που ξεκίνησε από το ποιο πηχτό σκοτάδι αλλά είχε το χάρισμα να ανακαλύψει το ΦΩΣ.

Ο Γιώργος που δεν γνώρισε πατέρα καθώς σκοτώθηκε από φασίστες, που την μάνα του την έζησε μετα τα 13 του χρόνια καθώς το μετεμφυλιακό καθεστώς την κυνήγησε, την βασάνισε, την φυλάκισε, χωρίς σπουδές έγινε ο άνθρωπος που υπέγραψε ή μάλλον ζωγράφισε με τον φακό του πάνω από 110 ταινίες με σκηνοθέτες και ηθοποιούς βεντέτες σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γής.

"...είδα τη σχέση του φωτός με τον άνθρωπο και πόσο μπορεί να τον επηρεάσει. Αρχισα να καταλαβαίνω ότι με το φώς μπορείς να ερμηνεύσεις χαρακτήρες, καταστάσεις και συναισθήματα...

"...για να ζεί κανείς αξιοπρεπώς χρειάζεται την αγάπη και την εκτίμηση των ανθρώπων, να μην κάνειν κακό σε κανέναν και, αν μπορεί να προσφέρει και κάτι..."

Λοιπόν, Στο πατάρι του ΙΑΝΟΥ την Τρίτη 16 Απριλίου στην παρουσίαση της αυτοβιογραφίας του, ξεχείλιζε η αγάπη και η εκτίμηση πλήθους πολιτών που παραβρεθήκαμε. Είμαστε βέβαιοι πως Ο Γιώργος Αρβανίτης φίλος των κινηματογραφικών λεσχών και τακτικός επισκέπτης της Ιτέας και της εκεί λέσχης θα συνεχίσει το σπουδαίο έργο του.

Πάρτε το διαβάστετο. Ομολογώ πως είναι ένα από τα καλύτερα δώρα στον εαυτό σου.  Και το καλοκαίρι τα συζητάμε με τον Γιώργο