Μια Ελλάδα Τέμπη και ΟΠΕΚΕΠΕ παντού
Μετά από μερικές ημέρες αποτοξίνωσης, μακριά από κόσμο και ειδήσεις, αποφάσισα να ανοίξω ξανά τον υπολογιστή και να περιδιαβώ στις λίγες και φτωχές όπως κάθε φορά, ειδήσεις του Αυγούστου.
Τι τόθελα;
Το 136ο εργατικό ατύχημα όπως το γράφουν διάβαζε δολοφονία, λεγινε στην Ναύπακτο και στον πολύπαθο χώρο των κατασκευών.
Μάλιστα. Παντού υπάρχει πλέον ΜΙΑ ΓΑΖΑ στην κυριολεξία η για την περίπτωση μας ένα ακόμη τοπωνύμιο αλα ΤΕΜΠΗ. Μικρότερος η μεγαλύτερος αριθμός νεκρών , αλλά σίγουρα ο ίδιος δρόμος το ίδιο αδιέξοδο.
Εχει κάποιο νόημα να αναλωθούμε στις συνθήκες που έγινε το τελευταίο αυτό γεγονός η να ζητήσουμε τα αίτια; Και αν έχει αξία πως την εκμεταλλευόμαστε ώστε να σταματήσει ο Μολώχ των εργατικών δολοφονιών; Υπάρχει εργατικό κίνημα; να αντιδράσει να ανατρέψει να διεκδικήσει με επιτυχία; Υπάρχει αυτοδιοίκηση να βοηθήσει την διεκδίκηση; Υπάρχει βουλευτής και κόμμα να μπούνε μπροστά; Φυσικά και υπάρχουν.
Μια Ελλάδα Τέμπη και ΟΠΕΚΕΠΕ παντού. Τα δήθεν ειλικρινή συλλυπητήρια Όλων των αρμοδίων και μή, στην πραγματικότητα δεν έχουν καμιά αξία. Θυμίζουν πλέον κατα αναλογία, αυτό που από παλιά λέγαμε. Από τότε που βγήκε η συγγνώμη, χάθηκε το φιλότιμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου