Τι θα πάθω τώρα που με αφόρισαν;

 

 Μνήμη Α. Λασκαράτου …τι θα πάθω τώρα που με αφόρισαν;

Στις  24 Ιουλίου 1901 πέθανε στο Αργοστόλι, ο Σατυρικός ποιητής Ανδρέας Λασκαράτος. Γεννήθηκε στα Ριτσάτα πολύ κοντά στο Ληξούρι και σίγουρα έζησε μια ενδιαφέρουσα και περιπετειώδη ζωή.  Το έργο του παραμένει διαχρονικό καθώς ήταν ένας άνθρωπος ασυμβίβαστος που έβλεπε  μπροστά από την εποχή του. Να σημειώσουμε πως τόσο το έργο του – Τα μυστήρια της Κεφαλονιάς – όσο και ο ίδιος είχαν αφοριστεί από τον Μητροπολίτη της Κεφαλονιάς αλλά και τον της Ζακύνθου όπου κατέφυγε για να γλιτώσει από τις επιθέσεις  φανατισμένων πολιτών μετα τον αφορισμό στη Κεφαλονιά. Τώρα στην επέτειο θανάτου ας  ψιθυρίσουμε τους παρακάτω στίχους .

Τ΄ αηδόνια / Ανδρέας Λασκαράτος

Τ’ αηδόνια να σωπάσουνε.

Λίγη ησυχία να γένει,

να τραγουδήσ’ η Ελένη

με τη γλυκεία φωνή.

 

Τ’ αηδόνια να σωπάσουνε·

να μη φυσάει τ’ αέρι,

ένα αγγελούδι αϊταίρι

τσ’ Ελένης να φανεί.

 

Να έλθει από την Παράδεισο

σ’ εμάς εν αγγελούδι

να πει αν εκεί τραγούδι

άκουσε πλέα γλυκο

 

Να πει αν εις την Παράδεισο

είναι κι’ εκεί μια Ελένη,

να τραγουδά, να ευφραίνει

τον άπειρο ουρανό.

[Ανθολογία Ποιήσεως] / Α΄ Τόμος, Μ. Περάνθη

Υστερογραφο.– Και τι θα πάθω τώρα που με αφόρισαν;

                    – Να, το κορμί σου δε θα λιώσει ποτέ.

                    – Τουλάχιστον αφόρισαν και τα παπούτσια μου να μη λιώνουν οι σόλες;

(η απάντησή του στην είδηση αφορισμού του από τον Μητροπολίτη Κεφαλληνίας το 1856)