ΜΙΑ ΕΚΘΕΣΗ ΔΡΟΜΟΣ
Αυτή την φορά, ταξιδεύσαμε "ανάποδα".
Αντί να πάμε Ιτέα, βρεθήκαμε Αθήνα.
Την άλλη ημέρα Σάββατο 16 Δεκεμβρίου, ο αγαπητός Γιάννης Ξανθούλης, βαφτιζόταν για 3η παρακαλώ φορά ζωγράφος. Στην gallery Genesis, στην οδό Χαρητος χαρήκαμε αυτή την φορά έργα της άλλης ιδιότητας του.
Δεν κατέχω παρά ελάχιστα από ζωγραφική. Ωφείλω να ομολογήσω όμως, πως ο Γιάννης ζωγραφίζει ακριβώς όπως γράφει. Με την ίδια "πένα" βουτηγμένη στα ίδια χρώματα και αρώματα. Με μια ελευθεριότητα που σε συναρπάζει. Μα εκεί που τα δίνει όλα, το σημείο που ενώνεται η "πένα" της ζωγραφικής με την πένα του λογοτέχνη είναι οι λεζάντες που συνοδεύουν κάθε πίνακα.
Ο ίδιος προλογίζει την έκθεση και μας υποψιάζει τι θα δούμε, για τα έργα, την τεχνοτροπία τους.
"...Ζωγράφος δεν είμαι αλλά ζωγραφίζω κι όπως το πάρει ο καθένας. Προσωπικά το είδα σαν εκδρομή, που όμως πρώτα έπρεπε να στήσω μόνος μου όσα θα συναντούσα σε μια τέτοια εξόρμηση. Δέντρα, άνθη, έντομα, ερπετά, κάκτους, πτηνά και ιχθείς απαλλαγμένους από συμπλέγματα υδάτων.
Χρώματα, σχέδια, λοξοδρομήσεις, φαντασιακά τοπία συχνά αδιέξοδης έμπνευσης, φιγούρες που έφτασαν στο χώρο που δουλεύω από το πουθενά, σκιές που συνήθως με κατατρέχουν συντροφικά κι άλλα πολλά λιγότερο ή περισσότερο παράδοξα αποτυπώθηκαν σε χαρτιά, χαρτόνια και καμβάδες μετά τον τριπλό επιτυχή μου εμβολιασμό… για covid...".
Είπαμε παραπάνω για λεζάντες.
Ας απολαύσουμε μερικές, παρακάτω, αν και μια επίσκεψη στην gallery Genesis θα αποδειχτεί από τις ωραιότερες εξορμήσεις τώρα στις γιορτές.
"Οι νεαροί όταν σταμάτησαν τις ρακέτες πήγαν σε λιτανεία για να βρέξει. Ακολούθησε κατακλυσμός και χαλαζόπτωση"
«Ο κήπος που δραπέτευσε από την πολιτεία χωρίς τύψεις»
"γυναίκα βαρβαρικών προθέσεων γνωστή από την ποιητική της συλλογή, "πατσάς στη γαλάζια στέπα"
"γυναίκα βάρβαρου φυλαρχου, τον οποίο δολοφόνησε σε πέντε άτοκες δόσεις με VISA"
και το κορυφαίο
"κουβεντολόι αισιόδοξων πουλιών, για το μέλλον της αριστεράς ως προς την θρεπτική της αξία"!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου