ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ ΟΙΤΗΣ
Πολλά περισσότερα από ένα cafe bar
Το πρώτο Σαββατοκύριακο του Δεκεμβρίου ήταν ιδανικό για μια
χαλαρωτική διαδρομή με 4Χ4. Γκιώνα, Βαρδούσια, Οίτη περιοχές μαστιγώνονταν από
δυνατή κατά διαστήματα βροχή. Προφανώς η λάσπη στο οροπέδιο της Οίτης, πάνω
στον αρχαίο ναό του Ηρακλέους, θα ήταν δυσκολοδιάβατη. Κολλά σαν γράσο πάνω
στην ρόδα και το αμάξι πηγαίνει σαν βάρκα σε καιρό.
Διαλέξαμε λοιπόν πιο σταθερά εδάφη αλλά εξίσου όμορφες
διαδρομές και περάσματα.
Μετά την Καλοσκοπή ο
Μανώλης γυρίζει το τιμόνι όλο αριστερά. Ο χωματόδρομος ανεβαίνει σχετικά ομαλά
ανάμεσα σε έλατα, με τις πλαγιές της Γκιώνας δίπλα σου και τις κορυφές
περήφανες να σπαθίζουν τον μουντό ουρανό. Καταπληκτικό τοπίο. Το 4Χ4 είναι
χειμωνιάτικο εργαλείο όσο η βάρκα είναι καλοκαιρινό. Ο χωματόδρομος περνάει
πάνω από την Δρέμισα, η συνεχής βροχή δημιουργεί το κατάλληλο περιβάλλον, έλατα
πεσμένα κάθετα στον δρόμο παρακάμπτονται εύκολα, κατεβαίνουμε δίπλα από την
περίφημη σπηλιά της εθνικής αντίστασης (που περιμένει ακόμη το ενδιαφέρον
Περιφέρειας και Δήμου ώστε η μελέτη του μονοπατιού να υλοποιηθεί στην πράξη μέσα
από το πράσινο ταμείο αλλά δυστυχώς… ας μην χαλάσω όμως την διαδρομή) - και καταλήγει
μέσα στην Στρώμη και στην άσφαλτο.
Στρίβουμε δεξιά. Από εδώ και πέρα εκτός του άνετου δρόμου,
του καταρράκτη και της θέας που το
λιγοστό φώς του βραδινού μας αποστερεί,
υπάρχει ένα ακόμη ενδιαφέρον σημείο.
ΠΟΙΟ ΑΛΛΟ; Μα
φυσικά ΤΟ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ ΟΙΤΗΣ στις Βρύζες!
Πάνε 11 πάνω κάτω χρόνια. Με τον συνάδελφο και άριστο τεχνικό
Χ.Π πηγαίναμε για άρση βλάβης στον Αθανάσιο Διάκο.
Στις Βρύζες ένα
ασυνήθιστο θέαμα.
Ο Βασίλης –δεν γνωριζόμασταν τότε- με εργαλεία, σιδερικά,
ξυλουργικά, αυτοκίνητο με γερανό, πάλευε ολομόναχος. Χαιρετηθήκαμε, κατεβήκαμε,
ρωτήσαμε, μάθαμε, δώσαμε τα χέρια ευχηθήκαμε για τα καλλίτερα και συνεχίσαμε.
Έκτοτε ξαναπεράσαμε τόσες φορές ώστε μπορούσαμε να μετράμε
την πρόοδο των εργασιών και να θαυμάζουμε την εργατικότητα αλλά κυρίως την
εμμονή του δημιουργού στην αρχιτεκτονική τελειότητα του δημιουργήματος.
Μια μέρα τον βρήκαμε
να κάνει ματσακόνι σε τσιμεντένιες επιφάνειες. Το εμφανές τσιμέντο μου αρέσει,
μας είπε, αλλά με το εργαλείο αυτό που το κάνει σαν ανάγλυφο γίνεται τέλειο.
Στην πάροδο του χρόνου προστέθηκαν δραστηριότητες που
αναβάθμισαν κατά πολύ τις υπηρεσίες. Πλέον το μέρος είναι σημείο αναφοράς για
όλο το βορειοανατολικό πέρασμα του νομού. Τα μηχανάκια χιονιού, η διοργάνωση
ποδηλασίας, ορεινού σκι και άλλα «αξεσουάρ» περιπέτειας προστέθηκαν στο μενού
του καταφυγίου. Η τουριστική ανάπτυξη της περιοχής περνά πλέον από τις Βρύζες –
για όσους καταλαβαίνουν- και με πυρήνα αυτό το σημείο μπορεί να σχεδιαστούν
συμπληρωματικές επαγγελματικές δραστηριότητες. Ας το προσέξουν όλοι όσοι
σχεδιάζουν στα λόγια.
Το χιονισμένο γύρο τοπίο κλέβει καρδιές.
Τρία χρόνια πριν, εκστατικός ο Παντελής
Βούλγαρης με την Ιωάννα κοίταζαν την πυραμίδα της Γκιώνας. Αυτή ακριβώς η
εικόνα με έκανε να ρίξω άγκυρα εδώ, αποκάλυψε ο Βασίλης.
Μέσα στο μαγαζί απολαμβάνουμε τον ζεστό καφέ με τον Βασίλη
και τη Μαρία. Ο τεράστιος μπάρμπα Ραφ και η νεαρά Τζαζ δυο υπέροχοι Πυρηναίοι
καθαρόαιμοι, απολαμβάνουν την ξάπλα στο δάπεδο. Κλέβουν μαζί με φωτό, τα επιφωνήματα από τον όποιον
επισκέπτη, μιας και εκ των πραγμάτων είναι σήμα κατατεθέν του καταφύγιου.
Το τζάκι αναμμένο, ο διάκοσμος χριστουγεννιάτικος, ο καιρός
κατάλληλος, η ώρα περασμένη και ο δρόμος για Ιτέα αρκετός.
Λοιπόν. Το καταφύγιο Οίτης μου αρέσει ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ.
Μερικές φωτό στον παρακάτω σύνδεσμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου