η ασφάλιση στο παράδεισο

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΙΣΗ & ΤΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ ΤΑΜΕΙΑ

Για άλλη μία φορά η κυβέρνηση ετοιμάζεται να ρυθμίσει τη ρύθμιση της προηγούμενης κυβέρνησης η οποία ρύθμισε της προηγούμενης και όλες μαζί έσωσαν και σώζουν την ασφαλιστική κοκκινοσκουφίτσα από το κακό λύκο. Ο οποίος κακός λύκος ετοιμάζεται να κατασπαράξει το κράτος πρόνοιας τέρας, και στη θέση του να βάλει το κράτος πρόνοιας Μαλλ. Έτσι θα μπορούμε να ψωνίζουμε ασφάλεια όση θέλουμε, ευελιξία άλλη τόση, άνεση και εργασία κατά το δοκούν, αλλά το σπουδαιότερο, από δώ και πέρα θα ρυθμιστούν ριζικά και δια παντός όλα τα κακά.

Γενικά η τελευταία ανακάλυψη στην οικονομία και στη πολιτική είναι για βραβείο Νόμπελ. ΟΛΑ ΑΝΑΒΑΙΝΟΥΝ ΑΝ ΑΝΕΒΕΙ ΤΟ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ

Θέλουμε νανέβει πχ ο δείκτης εργαζόμενοι προς συνταξιούχοι? Απλό . Θα επηρεαστεί η λίμπιντο των εργαζομένων και με εφόπλου λόγχη σύντομα η σχέση αυτή αλλά και νέων -συνταξιούχων θαλλάξει. Άσε. το σήκωμα στο χρηματιστήριο είναι σκέτο βιάγκρα. Άμα σηκωθεί το άτιμο τότε τι συνταξιούχοι, τι υπερήλικες όλοι θα πάνε για δουλειά. Φτάνει να το θέλουν. Πάει ο καναπές. Τι να τις κάνουμε τις λίστες φαρμάκων, τα όρια ηλικίας τα ποσοστά αναπλήρωσης και λοιπά αποφθέγματα του περασμένου αιώνα ?

Ανεβαίνει το χρηματιστήριο? Αυτό είναι το ζητούμενο.

Οι άνθρωποι μας, αυτοί που νυχθημερόν άλλο δε κάνουν παρά να στύβουν το κεφάλι τους, για να βρούμε το δρόμο να σηκωθούμε λίγο ψιλότερα (όπως λέει και το τραγούδι) μας δίνουν τώρα τι συνταγή της επιτυχίας.

Προφανώς αφιλοκερδώς, λόγο αλτρουισμού, αγάπης, αλληλεγγύης, σεβασμό στα κεκτημένα, φωτίζουν την οδό της ευτυχίας (μας) (τους).

ΕΠΕΝΔΥΟΥΜΕ ΣΤΟ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ – ΜΕΣΑ και κυρίως ΑΠΟ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΩΝ ΤΑΜΕΙΩΝ

Τελικά τόσοι αγώνες πήγαν χαμένοι γιατί ήταν άδικοι.. Και ο Σιούφας και ο Σπράος και ο Γιανίτσης και ο Ρέπας και… και… και… είχαν δίκιο.

Όχι μόνο πήγαν χαμένοι αλλά τώρα πρέπει να χτυπήσουμε το κεφάλι μας στο τοίχο. Μόνο έτσι ίσως εξιλεωθούμε όλοι εμείς που ήμασταν αντίθετοι στη λύση του ασφαλιστικού. Και όταν λέμε να χτυπήσουμε το κεφάλι εννοούμε να το σπάσουμε ώστε οι λοιποί να κερδίσουν τουλάχιστον από τη μη σύνταξη μας.

Ρε πως δε το σκεφτήκαμε? Πιο έξυπνος ήταν ο Πινοσέτ που το εφήρμοσε στη Χιλή? Θα μου πείτε πως εξαίρεσε τους στρατιωτικούς, τους χωροφύλακες (μερικοί κακώς τους λένε στρατοχωροφύλακες) και τον εαυτό του από τη ρύθμιση. Μα τόκανε ξεπίτηδες. Από αλτρουισμό. Πάρτε και φάτε εσείς. Εμένα μου φτάνουν τα λίγα. Χορταίνω που θα σας βλέπω πλούσιους – προφανώς – σκέφτηκε. Η γυνή του Καίσαρος πρέπει και να είναι και να φαίνεται… Όσο για κείνο τον συνδικαλιστή τον πρόεδρο της συνομοσπονδίας Χιλής που είχε το θράσος να πει πως «…το σύστημα μας έχει εξαθλιώσει, οι συνταξιούχοι δεν είναι σε θέση να πληρώσουν ούτε την ιατρική φροντίδα…» τι να πεις. Πάντα υπάρχουν οι αντιρρησίες, οι απροσάρμοστοι, οι σαμποτέρ της κοινωνικής γαλήνης των νοικοκυραίων. Ας μη μας επηρεάζουν. Άκουσε κανείς οι του ΣΕΒ να έχουν ασφαλιστικό ταμείο? Αυτοί ξέρουν. Επενδύουν στο χρηματιστήριο. Αυτοί, οι επιτυχημένοι, οι τηλαυγείς φάροι της κοινωνίας. Ναι δεν έχουν ταμείο ασφαλιστικό. Αρκούνται στην ιδιωτική ασφάλιση. Αυτούς να ακολουθήσουμε, ώστε να βάλουμε έστω και αργά τις βάσεις να γίνουμε κεμείς επιχειρηματίες στη θέση των επιχειρηματιών. Τι ωραίο!!!

ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΩΝ. Βέβαια τώρα που το σκέφτομαι με αυτό τον τρόπο θα φτωχύνει η γλώσσα μας το λεξιλόγιο μας.

Αν υπάρχουν μόνο επιχειρηματίες πως θα ξεχωρίσουν οι εργαζόμενοι?. Αν δεν υπάρχουν φτωχοί πως θα ξεχωρίσουν οι πλούσιοι.? Νέα κοινωνικά προβλήματα ανακύπτουν. Από την άλλη και ο παράδεισος έτσι δουλεύει. Όλοι οι άγγελοι είναι ίσοι, ούτε ξεχωρίζουν μεταξύ τους. Συμπέρασμα. Μας στέλνουν στο παράδεισο. Η μόνιμη λύση στο ασφαλιστικό. Να υπάρχουν ταμεία χωρίς συνταξιούχους μόνο εργαζόμενοι επενδυτές στο χρηματιστήριο «μας». Τι ήθελε ο μπάρμπα Κάρολος και είπε πως το πορνείο του καπιταλισμού είναι το χρηματιστήριο? Το διάβασαν οι καθηγητάδες στη σχολή του Σικάγου και των διάφορων Λόντον σκούλ, το πήραν σοβαρά – αυτοί πάντα παίρνουν τον Κάρολο σοβαρά, οι δικοί του μη τα ρωτάς- και βάλθηκαν να διορθώσουν την κατάσταση. Πορνείο αυτός? Νταβατζή του καπιταλισμού θα το κάνουμε εμείς. Τόπαν και τόκαναν. Όσο για τις πόρνες? Να μη χρησιμοποιήσουν τους εργαζόμενους άντε και τους συμπαθείς μικρομεσαίους? Οι οποίοι συμπαθείς έβγαιναν και έκλαιγαν στα κανάλια πως με την απεργία στο λιμάνι πέφτει ο τζίρος τους κατά 20%. Τώρα όμως που η απεργία σταμάτησε ανακάλυψαν πως πρέπει να ξανακλαίνε γιατί ο τζίρος τους πέφτει 30%. Και κλάμα η αριστερά μαζί τους. Αντί να προτείνει –η αριστερά- καμιά κινητοποίηση για να σηκωθεί ο τζίρος τους τουλάχιστον 10% προτείνει δάνεια φτηνά και διάφορα τέτοια-προφανώς έχει υπόψη της το χρηματιστήριο-. Όσο για τους διαλόγους των κοινωνικών εταίρων? Είπαμε. Όλοι να γίνουμε εταίρ(ες) και συνεταίροι. Μεγάλη η τιμή. Δε στήνεται διάλογος για ψύλλου πήδημα. Φέρει πείν. Για να αυξηθούν οι φόροι, τα διόδια, να πέσουν προμήθειες, να δουλέψει το Φαγανιστάν να μαρσάρει ο αχόρταγος να.να..να.. γίνεται διάλογος? Είπαμε . Μεγάλη η τιμή μας. Ακριβοπληρωμένες πόρνες. Έχω όμως μια απορία. Στο πορνείο ποιος βγάζει υπεραξία. Ο πελάτης εργαζόμενοςη η πόρνη εργαζόμενη. Μάλλον θα καταλήξω πως πρόκειται για ταυτοπροσωπία. Αν δεν κάνω λάθος, αυτό λέγεται αυνανισμός…

Υστερόγραφο. να μη ξεχάσουμε. Σόλους ειδικά τους αριθμομάνατζερ των συνδικάτων , τους συνδικαλιστές που προτιμούν και τιμούν τη ταξική πάλη διά της αταξικής αφλογιστίας να τους αφιερώσουμε το δίστιχο του Μαραμπού

Σιχαίνομαι το ναυτικό που εμάζεψε λεφτά

εμουτζωσε τη θάλασσα και τηνε κατουράει

Χ. Βανδώρος.