ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ ΤΑΛΟΓΑ ΠΡΙΝ ΓΕΡΑΣΟΥΝ

Μικρό διάστημα μετά τις εκλογές και νέα τρομοκρατική επίθεση ενάντια στους εργαζόμενους ξεδιπλώνεται.
Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΉ ΑΣΦΑΛΙΣΗ, μια από τις μεγαλύτερες κατακτήσεις του Εργατικού Κινήματος στον 20ο αιώνα ξαναμπαίνει στη κλίνη του Προκρούστη.
Η Αλ Κάιντα του νεοφιλελευθερισμού, ΔΝΤ, Δ.Τ, ΕΟΚ, απαιτούν την ολοκληρωτική μεταρρύθμιση της ώστε να καταλήξει στο συνταξιοδοτικό σύστημα των 3 πυλώνων, δηλαδή στον εξής ένα. Ιδιωτική ασφάλιση στα νύχια του χρηματιστηριακού τζόγου.
Τρεις βασικοί παράγοντες αντανακλώνται επιδρώντας αποφασιστικά στην αποδυνάμωση του ασφαλιστικού συστήματος αναδιανεμητικού δημόσιου χαρακτήρα
1. Οι εργασιακές σχέσεις , η λεγόμενη απασχολησιμότητα.
2. Οι χαμηλοί μισθοί.
3. Η διαχρονική ληστεία των αποθεματικών, συνεπικουρούμενη από την εισφοροδιαφυγή.
*Η ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, διαμορφώνει την αναγκαία συνθήκη για ανατροπή του ασφαλιστικού Συστήματος. Οι «κοινωνικές» συντάξεις θα εξαφανιστούν και στη θέση τους θα εμφανισθεί το κράτος κηδεμόνας με την εθνική λεγόμενη σύνταξη ελεημοσύνης, τύπου ΕΚΑΣ η 1ος πυλώνας.
*Το χτύπημα των ΣΣΕ, αλλά και τα ημερομίσθια εξαθλίωσης της ΓΣΕΕ, αφενός αφαιρούν πόρους από τα ταμεία αφετέρου διαμορφώνουν ικανή συνθήκη εισφοροδιαφυγής «κοινή συναινέσει» εργοδότη-εργαζόμενου.
*100αδες δις οι πάσης φύσεως απώλειες των ταμείων από πάγωμα αποθεματικών, εισφοροκλοπή και χρηματιστηριακή «αξιοποίηση».
Σε απάντηση του διαχρονικού εγκλήματος η μετάβαση από σύστημα καθορισμένων παροχών σε αυτό καθορισμένων εισφορών.
Τα επικουρικά ταμεία χωρίς κρατική επιχορήγηση θα απορροφηθούν στα λεγόμενα επαγγελματικά ταμεία (2ος πυλώνας), τα αποθεματικά των οποίων θα κατευθυνθούν στο χρηματιστηριακό τζόγο. Έτσι τα δομημένα ομόλογα θα δικαιωθούν ενώ συγχρόνως οι εργαζόμενοι θα βάζουμε ιδίοις εξόδοις το σχοινί το σαπούνι και τη θηλιά στο λαιμό μας.
Βεβαίως για τα μεσοανώτερα στελέχη θα υπάρχει και η «καθαρή» ιδιωτική ασφάλιση (3ος πυλώνας).συνεπικουρούμενη από μπόνους και προαίρεση μετοχών.
Όσο για τα ταμεία υγείας? Αυτά θα διαχωριστούν από τα ταμεία συντάξεως θα υπαχθούν σε κάποιο οργανισμό του υπουργείου υγείας, θα βάλουν χέρι στη τεράστια ακίνητη περιουσία τους, προκειμέ-νου να χρηματοδοτηθούν οι ιδιωτικές επιχειρήσεις (ΣΔΙΤ) αλλά & το κύκλωμα γιατρός φάρμακο εξετάσεις.
Οι αντιασφαλιστικοί νόμοι, Σιούφα, Ρέππα-Πολυζωγόπουλου, προλείαναν το έδαφος για την ολοκληρωτική επιδρομή στο δημόσιο ασφαλιστικό σύστημα , διαίρεσαν, σαλαμοποίησαν τους εργαζόμενους σε κατηγορίες και υποπεριπτώσεις κατηγοριών ώστε ο ένας να παρηγορείται από τη κατάντια και τη φτώχια του άλλου, αρκούμενοι όλοι μας στη κοινή μοίρα του δος ημίν σήμερον και άφες αυτοίς.
Το χειρότερο, αυτό που βιώνουν το σύνολο των εργαζομένων στην ΕΟΚ. Τα αποθεματικά των επαγγελματικών ταμείων κατευθυνόμενα μέσω χρηματιστηρίου στην εξαγορά - ιδιωτικοποίηση δημόσιων οργανισμών λειτουργούν σαν εφαλτήριο εκμηδένησης των εργασιακών σχέσεων, ανεργίας, και χτυπήματος του βασικού μισθού και του ασφαλιστικού.
Οι εργαζόμενοι δεν έχουμε χιλιάδες επιλογές. Ο δρόμος του αγώνα είναι πάντα ανοιχτός αλλά δεν αρκεί. Χρειάζεται η ψηλάφηση και κατάκτηση ενός αντινεοφιλελεύθερου μετώπου κύριο χαρακτηριστικό του οποίου θα είναι η συνολική απάντηση στη βάση όχι μόνο των κατακτημένων δικαιωμάτων μας αλλά κυρίως στη διεύρυνση τους.
Το συνδικαλιστικό κίνημα μόνο αν αναδείξει το ζήτημα του βασικού μισθού και την καθολικότητα του μπορεί να αντιπαρατεθεί στον νεοφιλελευθερισμό. Να επενδύσει στην αλληλεγγύη των εργαζομένων, στην κοινή πορεία στο κοινό δρόμο συμφερόντων και υποχρεώσεων.
Το σύνολο της ασφαλιστικής εισφοράς, είναι μέρος του ατομικού μισθού μας και τα αποθεματικά κοινωνικοποιημένος μισθός μέσο του οποίου πρέπει να αναδειχθεί ο «ελεύθερα εργαζόμενος συνταξιούχος». Μηδενίζοντας τις δυνατότητες που δίνει η κοινωνικοποίηση του μισθού, η εσαεί αλλοτρίωση του εργαζόμενου μένει σαν μοναδική λύση. Τα αποθεματικά σαν κοινωνικός μισθός δεν έχουν καμία σχέση με χρηματιστήρια , ομόλογα , τράπεζες. Επενδύονται στην ανάπτυξη της κοινωνίας ως εκείνο το επίπεδο που κάθε φορά κατακτούν, αναδεικνύουν, στηρίζουν τη διεύρυνση των δικαιωμάτων των εργαζομένων .
Ο μισθός πρέπει να αμείβει τον αλλοτριωμένο και τον ελεύθερο χρόνο σόλους όσοι είναι ικανοί σε εργασία. Άρα μισθός σε νέους, φοιτητές, άνεργους, συνταξιούχους. Ο συνολικός μισθός να περιλαμβάνοντας τον καθαρό μισθό την κοινωνική και μια οικονομική εισφορά να φτάνει στο επίπεδο που οι ανάγκες της κοινωνίας κάθε φορά επιτάσσουν.
Στα πανό του αγώνα να ξεδιπλώσουμε τα συνθήματα μας συνθήματα της νέας γενιάς της ανασφάλιστης εργασίας των 500 Ε.
Αποκλειστικά Κοινωνική ασφάλιση και δημόσιο σύστημα υγείας
Κατώτερος μισθός 1250 Ε
Δεν υπάρχουν νεκροί εργασιακοί χρόνοι.
Ειδική φορολόγηση στο Κεφάλαιο για επιστροφή των κλεμμένων αποθεματικών.
Η εργασία Κυριακές και υπερωρίες «προσθέτουν» χρόνο ασφαλιστικής ζωής.
35 χρόνια είναι αρκετά για πλήρη σύνταξη σε όλους ανεξαρτήτως ορίου ηλικίας.
Πρόσθετη κάλυψη με εισφορά μόνο από εργοδότη για τον επαγγελματικό κίνδυνο και ασθένεια.
Ένταξη στα βαρέα και ανθυγιεινά και όσων εργάζονται σε αποδειγμένα ρυπογόνες περιοχές π.χ. Μεγαλούπολη, Οινόφυτα, Κοζάνη, Κέντρο Αθήνας κτλ