Η 12η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ κ η «συνεχής εκδίκηση» της ιστορίας

Η 12η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ κ η «συνεχής εκδίκηση» της ιστορίας Τελικά τι είναι η ιστορία; Ότι έγινε στο παρελθόν; Και ποιος το διηγείται; Μήπως πράγματι ισχύει το Νιτσεϊκό απόφθεγμα ότι δηλ «δεν υπάρχουν γεγονότα αλλά μόνο ερμηνείες»; Ότι και να ισχύει οι ημερομηνίες στέκουν σαν ορόσημα χωρίς να αμφισβητούνται. Η 12 Οκτώβρη είτε μας αρέσει είτε όχι, είτε την γιορτάζουμε είτε όχι θεωρείται από όλους σαν η ημερομηνία που απελευθερώθηκε η Αθήνα. Απελευθερώθηκε από τους Γερμανούς γιατί συγχρόνως είναι και μια νέα αρχή πολιτικής και όχι μόνο προσχώρησης στα συμφέροντα της Αυτού Μεγαλειότητας και του Εγγλέζικου ιμπεριαλισμού. Η κυβέρνηση που αντικατέστησε την Γερμανική διοίκηση του κατοχικού πρωθυπουργού Ράλλη, και το τριμελές κλιμάκιο Μανουιλίδης Ζεύγος Τσάτσος της κυβέρνησης εθνικής ενότητας που εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, μέχρι να έρθει ο Πρωθυπουργός Γ Παπανδρέου, ουσιαστικά ήταν πολιτικά υπό τον Άγγλο πρεσβευτή με αρχηγό του στρατού τον Άγγλο στρατηγό Ρόναλντ Σκόμπυ και με διοικητή αστυνομίας τον Άγγελο Έβερτ.

Οι δημοκρατικοί πολίτες γνωρίζουν πολλά για το ρόλο της συμφωνίας της Βάρκιζας ΑΛΛΑ η τελευταία κρύβει επιμελώς την συμφωνία του Μαΐου 1944 στο ΛΙΒΑΝΟ, η οποία είναι η πλέον υποχωρητική και ανεξήγητη; μέχρι σήμερα όσον αφορά την στάση του ΕΑΜ και συνακόλουθα του ΚΚΕ. Είναι αυτή η οποία καθόρησε τα γεγονότα μετά την απελευθέρωση και επίσης αυτή που επικαθόρησε την συμφωνία στη Βάρκιζα. Άρα;

Την Κυριακή 9 Οκτώβρη βρεθήκαμε στην πλατεία ΕΛΠΙΔΑΣ, στα σύνορα Ταύρου Καλλιθέας κ Πετραλώνων αρκετοί ενεργοί πολίτες με την ιστορικό κ ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΛΑΖΟΥ.

Στο χώρο αυτόν έγινε μία από τις τελευταίες μάχες μεταξύ ΕΑΜ και Γερμανών και συνεργατών τους πριν υποχωρήσουν από την Αθήνα. Αναγκαστικά η συζήτηση οι ερωτήσεις οι τοποθετήσεις οι απαντήσεις περιστράφηκαν σε όλα τα επίδικα της εποχής. Την ευχαριστούμε για την προθυμία με την οποία απαντούσε ανέλυε αλλά και δεχόταν τις δικές μας κριτικές παρατηρήσεις – απόψεις στο πλαίσιο της συζήτησης. Τελικά ιστορία είναι …η παγωμένη έκφραση του παρελθόντος; Η μήπως η συμπυκνωμένη έκφραση του μέλλοντος; Ούτως η άλλως η ιστορία πιστεύω εκδικείται… ειδικά η ιστορία έντονων περιόδων όπως αυτή.