"...νιώθω ότι εδώ είναι ο τόπος μου και σήμερα επικοινωνώ μαζί σας. Νιώθω ένα χρέος στον τόπο και στους ανθρώπους του..." Με αυτά τα λόγια ανάμεσα σε πολλά, ο Αμφισσιώτης Βασίλης Ξηρός, μετά την Βαγγελιώ της Κινηματογραφικής Λέσχης Ιτέας, προλόγισε την ταινία του.
ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΣΤΗ ΣΑΓΚΑΗ, ένας κατάμεστος υπαίθριος χώρος στην παραλία της πόλης, χαμόγελα ικανοποίησης, και θαυμασμού, ερωτήσεις για την πόλη των 27 εκατομμυρίων κατοίκων, απορίες, ερωτήσεις οι ώρες να περνούν μαζί με την βραδυνή δροσιά.
Ακριβώς Σινεμά ο Παράδεισος κάθε Τετάρτη και Παρασκευή αλλά αυτές οι 2 ημέρες ήταν διαφορετικές. Ένας "δικός μας " άνθρωπος διπλωμάτης καριέρας, Γενικός πρόξενος για 4 χρόνια στη Σαγκάη, πάτησε πάνω στις διαδρομές του και μετέφερε κομμάτια της ψυχής του σε μια ταινία μυθοπλασίας που χειροκροτήθηκε όσο λίγες από το εκλεκτό κοινό της πόλης.
Τελικά τι είναι πολιτισμός; Οι χορηγίες των εταιριών σε συλλόγους; Οι φωτογραφίες των πολιτευτών που δεν γνωρίζουν ούτε σε ποιό σύλλογο βρίσκονται; Οι μουσικές κονσέρβες - αρπαχτές - με πρώτη θέση πίστα τα γνωστά πρόσωπα που μόνη έγνοια τους τα λάικ στο φέις;
Ας τα σταθμίσουμε, ας τα απαντήσουμε, ας τα βαθμολογήσουμε.
Α να μην ξεχάσω. Η τελευταία ερώτηση στον σκηνοθέτη ήταν "... Τι γνωρίζουν οι Κινέζοι για την Ελλάδα;" Όσο για την απάντηση; Ελλάδα για τους Κινέζους είναι η Σαντορίνη και εσχάτως προστέθηκε και η Ζάκυνθος λόγω μιας Κορεάτικης σειράς η οποία εν μέρη γυρίστηκε στο Ιόνιο νησί... Η δύναμη του κινηματογράφου.
Καληνύχτα πονηρέ πολιτευτή καλημέρα λέσχες και σύλλογοι που τιμάτε τον σκοπό σας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου