Κυριακή 24 Δεκεμβρίου 2017

ΕΞΟΡΜΗΣΗ ΣΤΑ ΧΙΟΝΙΑ




ΕΞΟΡΜΗΣΗ ΣΤΑ ΧΙΟΝΙΑ

Ευκαιρίας δοθείσης και καιρού  επιτρέποντος, μια βόλτα στα χιόνια επιβάλλεται.
Φυσικά προηγείται μια καλή προετοιμασία στο όχημα.
Το Α και το Ω σε αυτή την περίπτωση είναι τα ελαστικά.
Κανένα 4Χ4, αργό, μπλοκέ σε όλες τις παραλλαγές τους, δεν σου εξασφαλίζουν την κίνηση σε πραγματικές συνθήκες δρόμου με  πολύ χιόνι .
Το δεύτερο είναι κατά την γνώμη μου τα «φυσικά» χαρακτηριστικά του οχήματος. Δηλαδή βάρος πλάτος, απόσταση από το έδαφος.
Το τρίτο και σημαντικότερο, η καλή διάθεση του οδηγού, η συμπαράσταση των συνεπιβατών και η χειρωνακτική εργασία. 
Αυτό προϋποθέτει φτυάρι, σχοινί-ιμάντας και από εκεί και πέρα όσο περισσότερα και ακριβότερα αξεσουάρ τόσο ποιο μακριά μπορείς να πάς. 
 Υπερβολές; Πιθανόν. 
Το χόμπι όμως πάντα το αγοράζεις .(Μερικοί το πουλάνε κι όλας).
Εμείς εξοπλιστήκαμε με τα βασικά. 
Είπαμε.
Πρώτο μέλημα η αλλαγή των 4 ζαντολάστιχων.
 Η δεύτερη τετράδα που υπομονετικά κάθε χρόνο περιμένει αυτές ακριβώς τις ημέρες και συνθήκες, βγήκε από την αποθήκη, και τοποθετήθηκε στο Τερράνο. 
MALATESTA GOUGAR  
90-10 of-on 235/75/15 . Θόρυβος στην  άσφαλτο, σιγουριά στον βράχο στην πέτρα, στην άμμο αλλά κυρίως στο χιόνι.

Τραβήξαμε τον δρόμο Αγ. Ευθυμία Καρούτες. 
Από τα πρώτα μέτρα καταλάβαμε πως δύσκολα έως απίθανα να φτάσουμε στον προορισμό. Πράγματι πολύ γρήγορα το χιόνι έφτασε τα 50 εκατοστά.
 Το βαρύ όχημα εύρισκε πλέον στην κοιλιά με αποτέλεσμα να φρενάρει μπροστά και να φεύγει πίσω σε κάθε προσπάθεια επιτάχυνσης.
 Η επιμονή για λίγα ακόμη μέτρα θεμιτή αλλά και άγονη σαν διαδικασία. 
Επιστροφή λοιπόν, και το τιμόνι δεξιά για τον δρόμο που οδηγεί από το βουνό, στην Αγία Ευθυμία. 
Και εδώ πολύ το χιόνι αλλά το λάστιχο μας έβγαλε παλληκάρια.  
 Τελικά όλα καλά.
 Μια μικρή εξόρμηση αναμέτρησης του ανθρώπου με την φύση άλλη μια φορά αποδείχνει τις δυνατότητες του μεν και της δε.
 Η φύση πράγματι είναι ανίκητη. 
Τώρα γιατί χρειάζεται κάθε φορά να το επιβεβαιώνουμε;
«Γιατί ανεβαίνετε στα βουνά με αυτές τις συνθήκες;» ρώτησαν μετά από κάποια περιπέτεια τον Γ. Μιχαηλίδη, έναν από τους πρώτους μεγάλους Έλληνες ορειβάτες.
Η απάντηση λιτή και σοφή: 
 «Πηγαίνουμε γιατί υπάρχουν».
 Υστερόγραφο. Αν βρούμε πάγο σκληρό και αδιαπέραστο γυρίζουμε πίσω

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Δολοφονία Τεμπων. Η Συνέχεια

  Δεν γνωρίζω πόσοι πολίτες, άκουσαν η διάβασαν όσα η κ. Μαρία Καρυστιανού ανέφερε σε δύο εμβληματικές παρουσίες της.  Η "ΜΗΤΕΡΑ των ΤΕ...