Η άλωση των Αθηνών από τις αδελφές Γαργάρα" του Γ. Ξανθούλη

           

                                              Η  Οικογένεια Γαργάρα 

Χθες Τρίτη 27 Μάϊου έγινε παρουσίαση του τελευταίου βιβλίου του Γιάννη Ξανθούλη στην Καλλιθέα. Η πανέμορφη αυλή της ιστορικής οικίας της Σοφίας Λασκαρίδου γέμισε ασφυκτικά αρκετή ώρα πριν την έναρξη της παρουσίασης. Δίνοντας έτσι την εντύπωση πως αντί την άλωση της Αθήνας ζήσαμε  την  άλωση της Καλλιθέας από τον αειθαλή Γιάννη Ξανθούλη. 

Τον συγγραφέα καλωσόρισε ο δήμαρχος κ Κώστας Ασκούνης και προλόγισαν οι Ιωάννα Αλεξανδροπούλου εκ μέρους της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Καλλιθέας και η Β. Μπεμπή από μεριάς του νεοσύστατου συλλόγου "Λέσχη Κινηματογράφου και Πολιτισμού"  της πόλης. 

Ο λεκτικός χείμαρρος του συγγραφέα διανθισμένος με τις ατάκες, τις απέραντες γνώσεις και το λεπτό χιούμορ του, μας καθήλωσε. Δεν ξέρω πόσοι μετά από τέτοια παρουσίαση μπορούν να μην ψάξουν να προμηθευτούν και να διαβάσουν το βιβλίο. 450 δροσερές σελίδες που ομολογώ τις ξεπέταξα απνευστί! Παρόλο που υπολόγιζα να μου κρατήσει συντροφιά τις απογευματινές Αυγουστιάτικες ώρες στα Μανιά, όταν κοπάζει ο Ιόνιος Μαΐστρος και τα ιστιοφόρα καταφθάνουν στην περιοχή. 

Πέρα από την ευκολία με την οποία διαβάζεται, πέρα από το χαμόγελο που τόσο έχουμε ανάγκη ειδικά στις ζοφερές εποχές πάντα οι δημιουργίες του Ξανθούλη έχουν το κάτι παραπάνω.

Αυτό που μόνο σπουδαίοι και ευφυείς συγγραφείς μπορούν να βρούνε και να μας δώσουν Για αυτό τους ξεχωρίζουμε τους αγαπάμε τους ακολουθούμε . 

Η Καλλιθέα με την χθεσινή παρουσία των πολιτών αγκάλιασε τον Γιάννη Ξανθούλη και όπως είπε στο κλείσιμο της εκδήλωσης η εκπρόσωπος της κινηματογραφικής λέσχης,  ετοιμαζόμαστε ώστε σύντομα μέχρι τον χειμώνα να ξαναβρεθούμε με τον σπουδαίο Γιάννη Ξανθούλη σε εκδήλωση  στην περιοχή μας.

 Μέχρι τότε έχουμε πολλά βιβλία του να χαρούμε

διαβάζοντας τα.

 Γιάννη Ξανθούλη σε ευχαριστούμε καθώς και όλους όλες που συντόνισαν και έτρεξαν αυτήν την εκδήλωση.   

Πόσο καλές είναι οι ελιές για την υγεία

 

Το παρακάτω άρθρο είναι του Γιάννη Δεβετζόγλου και αναρτήθηκε την 21 Μαίου στην σελίδα του https://www.news247.gr/. από την οποία αναδημοσιεύεται

Καιρός λοιπόν να γίνουν και βασικός, απαραίτητος μεζές στο ουζάκι και στο τσιπουράκι μας. Τί λέτε; ειδικά στη Φωκίδα με την καλύτερη ποικιλία ίσως στον κόσμο; Λοιπόν ας το διαβάσουμε με προσοχή

Πόσο καλές είναι οι ελιές για την υγεία – Ποιοι θα πρέπει να τις αποφεύγουν

'

• ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΕΒΕΤΖΟΓΛΟΥ
 
• 21 Μαΐου 2025 06:19
 
Φημισμένες για την απολαυστική, αλμυρή γεύση και τη μοναδική τους υφή, οι ελιές αποτελούν βασικό συστατικό της μεσογειακής διατροφής και τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει ακόμα πιο δημοφιλείς σε όλο τον κόσμο.

Τα ράφια των σούπερ μάρκετ και των deli είναι γεμάτα με ατελείωτες ποικιλίες αυτού του μοναδικού λιπαρού, από γεμιστές με τυρί μέχρι μαριναρισμένες με δεντρολίβανο.

Ως αναπόσπαστο μέρος της φημισμένης μεσογειακής διατροφής, υποθέτουμε ότι είναι εξίσου υγιεινές. Αλλά είναι αλήθεια;

Η Sophie Trotman, ειδική διατροφολόγος, λέει ότι είναι μια υγιεινή και νόστιμη επιλογή για σνακ σε σύγκριση με ένα πακέτο πατατάκια, ωστόσο υπάρχουν ακόμα κίνδυνοι για κάποιους που πρέπει να γνωρίζουμε.

Ποια είναι λοιπόν τα οφέλη των ελιών για την υγεία και ποιες είναι οι καλύτερες ποικιλίες;

Οι ελιές είναι πλούσιες σε υγιεινά λιπαρά, έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε νάτριο και χαμηλή περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες. Το διατροφικό τους προφίλ διαφέρει ανάλογα με τον τρόπο επεξεργασίας και αποθήκευσης, καθώς και με την προσθήκη συστατικών όπως σκόρδο ή γλυκές πιπεριές.

                                       Οφέλη των ελιών στην υγεία

1. Πλούσιες σε λιπαρά ωφέλιμα για την καρδιά

«Ο λόγος για τον οποίο οι ελιές θεωρούνται τόσο υγιεινές είναι η ποσότητα των υγιεινών λιπαρών που περιέχουν», εξηγεί η Δρ Federica Amati, επικεφαλής διατροφολόγος της εταιρείας επιστήμης και διατροφής Zoe. «Είναι λιπαροί καρποί, κάτι που είναι αρκετά σπάνιο στην πραγματικότητα».

Το μεγαλύτερο μέρος του λίπους που περιέχουν οι ελιές είναι μονοακόρεστα, με περίπου το 74% να αποτελείται από ελαϊκό οξύ και ένα μέρος από ωμέγα-9 λιπαρά οξέα με πολλά οφέλη για την υγεία.

Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Nutrients διαπίστωσε η ελιά ότι μπορεί να μειώσει τη φλεγμονή και το άγχος και να ενισχύσει την υγεία της καρδιάς.

Μια άλλη μελέτη σε 25.000 γυναίκες που ακολουθούσαν τη μεσογειακή διατροφή διαπίστωσε ότι είχαν μειωμένο κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων, ο οποίος συνδέεται με τις ευεργετικές επιδράσεις της διατροφής στη φλεγμονή, την αντίσταση στην ινσουλίνη και την αρτηριακή πίεση.

«Αν είστε κάποιος που προσπαθεί να προλάβει τον διαβήτη τύπου 2 ή έχει διαταραχή 

ελέγχου του σακχάρου στο αίμα, η κατανάλωση ελιών μπορεί πραγματικά να σας βοηθήσει χάρη σε αυτά τα λίπη», εξηγεί η Δρ Amati.Ευεργετικές για την υγεία του εντέρου

Οι ελιές είναι πλούσιες σε πολυφαινόλες, λέει η Δρ Amati, οι οποίες είναι φυσικά φυτικά συστατικά με μια σειρά από οφέλη για την υγεία. «Έχουν αντιοξειδωτική δράση, μπορούν να μειώσουν τη φλεγμονή και είναι εξαιρετικές για την υγεία του εντέρου», εξηγεί.

Το μικροβίωμα του εντέρου μας χρησιμοποιεί τις πολυφαινόλες για να δημιουργήσει μεταβολίτες που παίζουν σημαντικό ρόλο στην παροχή ενέργειας στον οργανισμό μας και στη ρύθμιση βασικών λειτουργιών.

«Θεωρείται επίσης ότι είναι πολύ χρήσιμες για τη νευρολογική υγεία, δηλαδή για τον εγκέφαλο και το νευρικό σύστημα», εξηγεί η Δρ Amati.

Εκτός από τις πολυφαινόλες, οι ελιές είναι μια καλή πηγή φυτικών ινών, οι οποίες είναι ζωτικής σημασίας για την υγεία του εντέρου. Οι φυτικές ίνες τροφοδοτούν τα καλά βακτήρια του εντέρου, δημιουργώντας ένα πιο ποικιλόμορφο και υγιές μικροβίωμα που βοηθά στην ανοσία, στην κανονική λειτουργία του εντέρου και στην σωστή πέψη.

Η επαρκής πρόσληψη φυτικών ινών βοηθά επίσης στη διαχείριση του βάρους και μειώνει τον κίνδυνο καρδιακών παθήσεων. Πρόσφατες έρευνες έχουν διαπιστώσει ότι μπορεί να έχει και γνωσιακά οφέλη για άτομα άνω των 60 ετών.

3. Πλούσιες σε βιταμίνες και μέταλλα

Οι ελιές (ιδιαίτερα οι μαύρες ποικιλίες) είναι πλούσιες σε βιταμίνη Ε, ένα αντιοξειδωτικό που μειώνει τις φλεγμονές και προστατεύει την καρδιά. «Είναι επίσης καλή για την υγεία του δέρματος και τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος», εξηγεί ο Trotman.

Η βιταμίνη Ε είναι λιποδιαλυτή, πράγμα που σημαίνει ότι χρειάζεται λίπη και έλαια για να απορροφηθεί από τον οργανισμό όταν καταναλώνεται. «Ένας άλλος λόγος για τον οποίο τα υγιεινά λίπη των ελιών είναι εξαιρετικά, είναι επειδή διευκολύνουν την απορρόφηση της βιταμίνης Ε», λέει ο Δρ Amati.

Περιέχουν επίσης καλή ποσότητα ασβεστίου και χαλκού, τα οποία είναι απαραίτητα για την υγεία και τη λειτουργία του νευρικού συστήματος. Επιπλέον, ενώ το ασβέστιο είναι απαραίτητο για τα δυνατά οστά και δόντια, ο χαλκός βοηθά τον οργανισμό να παράγει ενέργεια και να υποστηρίζει το ανοσοποιητικό σύστημα.

Τα μειονεκτήματα της κατανάλωσης ελιών για την υγεία

Το κύριο σημείο διαφωνίας της Trotman είναι η υψηλή περιεκτικότητα των ελιών σε αλάτι.

«Είναι παστωμένες σε άλμη, πράγμα που σημαίνει ότι μπορεί να έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε νάτριο. Και γνωρίζουμε ότι μια διατροφή με υψηλή περιεκτικότητα σε αλάτι μπορεί να αυξήσει την αρτηριακή πίεση», εξηγεί η ίδια, κάτι που σημαίνει ότι τα άτομα με υψηλή πίεση ή υπέρταση θα πρέπει να τις καταναλώνουν με μέτρο.

Ενώ το Εθνικό Σύστημα Υγείας (NHS) της Βρετανίας συνιστά να μην υπερβαίνετε τα 6 γραμμάρια αλάτι την ημέρα για τους ενήλικες και 1 έως 5 γραμμάρια την ημέρα για τα παιδιά, ανάλογα με την ηλικία τους, μια χούφτα ελιές μπορεί να περιέχει 0,6 γραμμάρια αλάτι.

Η Trotman συνιστά να ξεπλένετε την άλμη για να μειώσετε την πρόσληψη νατρίου. «Δεν χάνετε πραγματικά θρεπτικά συστατικά, οπότε θα το συνιστούσα, ειδικά αν σας απασχολεί η αρτηριακή πίεση», λέει.

Ορισμένες ελιές μπορεί επίσης να είναι πλούσιες σε θερμίδες, οπότε η Trotman συνιστά να προσέχετε το μέγεθος της μερίδας, ειδικά αν προσπαθείτε να χάσετε βάρος.

Ενώ η Δρ Amati πιστεύει ότι υπάρχουν λίγοι κινδύνοι για την υγεία που σχετίζονται με τις ελιές, συμβουλεύει τα άτομα με ευαίσθητο έντερο να προτιμούν τις πράσινες ποικιλίες.

«Οι μαύρες ελιές έχουν υψηλότερη περιεκτικότητα σε βιοδραστικές ουσίες [όπως πολυφαινόλες]», εξηγεί. Οι βιοδραστικές ουσίες με σκούρο χρώμα (που βρίσκονται επίσης στα μαύρα φασόλια) μπορεί να είναι πιο ερεθιστικές για το ευαίσθητο έντερο.

Οι πράσινες ή οι μαύρες ελιές είναι πιο υγιεινές;

Οι πράσινες ελιές τείνουν να συλλέγονται πριν ωριμάσουν πλήρως, ενώ οι μαύρες ελιές είναι πλήρως ώριμες, εξηγεί η Δρ Amati. Η γεύση, η υφή και η περιεκτικότητά τους σε πολυφαινόλες είναι ελαφρώς διαφορετικές, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η μία είναι σημαντικά πιο υγιεινή από την άλλη.

Οι μαύρες ελιές τείνουν να είναι πιο μαλακές, με πιο απαλή και γλυκιά γεύση, λέει η Δρ Amati, ενώ οι πράσινες ποικιλίες υποβάλλονται σε ζύμωση για μικρότερο χρονικό διάστημα, οπότε μπορεί να είναι πιο πικάντικες, πιο σφιχτές και πιο ινώδεις.

Καθώς οι μαύρες ελιές είναι πιο ώριμες, τείνουν να είναι πλουσιότερες σε πολυφαινόλες και επομένως έχουν ελαφρώς ισχυρότερη αντιφλεγμονώδη δράση.

Μια μελέτη του 2020 που δημοσιεύθηκε στο Journal of Nutritional Science διαπίστωσε ότι καθώς η ελιά ωριμάζει, η περιεκτικότητα σε λιπαρά της σάρκας της αυξάνεται ταυτόχρονα με τη μείωση της περιεκτικότητας σε νερό, πράγμα που σημαίνει ότι οι μαύρες ποικιλίες τείνουν επίσης να έχουν υψηλότερη περιεκτικότητα σε λιπαρά.

«Αν συμβούλευα έναν πελάτη, θα του έλεγα να καταναλώνει και τις δύο», λέει η Trotman. «Αν και υπάρχουν κάποιες μικρές διαφορές, μην περιορίζεστε σε μία, γιατί η ποικιλία είναι πολύ καλή για το έντερο και τη γενική υγεία».

Τι γίνεται με τις ελιές που συνδυάζονται με άλλες πρώτες ύλες;

Η Trotman επαινεί τα οφέλη για την υγεία των ελιών με πρόσθετα συστατικά, όπως σκόρδο, τυρί ή γλυκές πιπεριές.

«Το σκόρδο είναι ένα αντιοξειδωτικό και πρεβιοτικό τρόφιμο που είναι εξαιρετικό για την υγεία του εντέρου μας», λέει, ενώ τα προστιθέμενα βότανα, όπως η ρίγανη, αυξάνουν περαιτέρω το θρεπτικό προφίλ των ελιών.

Ακόμη και αυτές που είναι γεμιστές με τυρί μπορούν να είναι ευεργετικές. «Αυτά τα τυριά τείνουν να είναι αρκετά σκληρά, επομένως έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε ασβέστιο», εξηγεί η Trotman.

Λέει ότι ενώ οι περισσότερες παραλλαγές ελιών είναι υγιεινές, αυτές που αποθηκεύονται σε πολύ επεξεργασμένα έλαια, όπως το κραμβέλαιο, μπορεί να είναι λιγότερο ευεργετικές. «Θα προτιμούσα αυτές που είναι σε ελαιόλαδο», καταλήγει η ίδια.

18 Μάϊου Διεθνή ημέρα Μουσείων

                                          Η 18η Μάϊου, είναι αφιερωμένη στα μουσεία. 

Αυτή την ημέρα η είσοδος είναι δωρεάν. Ευκαιρία λοιπόν για επισκέψεις. Ιδιαίτερα εφόσον υπάρχουν και πλήθος καλά προετοιμασμένων εκδηλώσεων. Εκμεταλλευτήκαμε την ευκαιρία με αρκετές χιλιάδες ακόμη πολίτες που ξεχύθηκαν στην Αθήνα στα μουσεία.  Ευχάριστη έκπληξη.!!!

Δεν περίμενα τόσο κόσμο. Δεν φανταζόμουν πως τόσοι και τόσοι νέοι/νέες σε ηλικία πολίτες θα αφιέρωναν την Κυριακή τους, αλλά και το Σάββατο για επίσκεψη σε μουσείο. Ειδικά από άτομα που το γνωρίζουμε όλοι μας πως και τα οικονομικά τους αλλά κυρίως οι συνθήκες εργασίας, χρόνου απασχόλησης και έντασης σπάνε ρεκόρ!  

Ο Καλλιθεάτης φίλος Γιώργος Δάβος 

είχε την επιμέλεια της έκθεσης  ΣΥΓΧΥΣΗ του σπουδαίου ΓΙΩΡΓΟΥ ΞΕΝΟΥ , στο Κέντρο Τεχνών Δήμου Αθηναίων.  Ένα σπονδυλωτό έργο τριών ενοτήτων με τους χαρακτηριστικούς τίτλους Σύγχυση, Δίοδος, Παύση. Ένα έργο, μια ανατομία στην αέναη "κίνηση" της κοινωνίας. Ιδιαίτερη αναφορά στην εξαιρετική παρουσίαση της έκθεσης από τον Δάβο. 

Ακριβώς πίσω από τον χώρο της έκθεσης, ο ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΦΥΛΑΚΙΣΘΕΝΤΩΝ ΕΞΟΡΙΣΘΕΝΤΩΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΑΚΩΝ. Τόπος μαρτυρίου τόσων και τόσων όπως οι ήρωες Μουστακλής και Παναγούλης.

Επιβεβλημένη η επίσκεψη και η σχετική ενημέρωση από την υπεύθυνη του δήμου.  

Την ίδια ώρα στον εξωτερικό χώρο κρήτες βρακοφόροι, ηπειρώτες με τις σαρακατσάνικες στολές και η έκπληξη, η ομάδα βραζιλιάνικων χορών CAPOEIRA

  έκλεβαν την παράσταση. Χαρήκαμε προβληματιστήκαμε ξεκουραστήκαμε και βούρ για την επόμενη στάση. 

ΕΘΝΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΤΕΧΝΗΣ στο Φιξ.  Σοκαριστική η έκθεση. Από το ισόγειο μπαίνοντας και πηγαίνοντας δεξιά πέφτεις στον λαβύρινθο της αποικιοκρατίας. Αυτού του συνεχούς τραύματος της Ευρωπαϊκής πολιτικής απέναντι στην Αφρική, στην περίπτωση μας στο Βελγικό Κογκό. Όλα αυτό δοσμένο όχι μόνο στα πριν μερικούς αιώνες χρόνια αλλά μέχρι τις μέρες της χθεσινής εκβιομηχάνισης και της σημερινής τεχνολογικής προόδου. Ανεβαίνουμε τους ορόφους του κτιρίου και βρισκόμαστε συνεχώς στους ίδιους προβληματισμούς. Η ασέβεια απέναντι στην ανθρώπινη φύση μεταμορφώνεται σε συνολική ασέβεια απέναντι σε έμψυχα και άψυχα . Βίαιη εκμετάλλευση ανθρώπων, ζώων, φύσης. Απάνθρωπες μέθοδοι στην εξυπηρέτηση κέρδους.

Η έκθεση με θέμα why look at Animals εντυπωσιάζει.  Πόσο δίκιο η κ. Κ. Γρέγου επιμελήτρια της έκθεσης που επέλεξε σαν προμετωπίδα του καταλόγου της έκθεσης, την παρακάτω φράση της  καλλιτέχνιδας ακτιβίστριας ΣΟΥ ΚΟΟΥ .

"Αν τα ζώα πίστευαν στον θεό, ο Διάβολος θα ήταν άνθρωπος. Η έκθεση απαιτεί πολύ ώρα θέλει συζήτηση και ωθεί σε παραπέρα ενασχόληση καθώς βάζουν τον θεατή σε νέα μονοπάτια που έχουν ανάγκη να τα περπατήσουμε με άλλο βάδισμα με άλλο βλέμμα. "

και σαν υστερόγραφο  ένα απόσπασμα από κείμενο του γλύπτη Θόδωρου.

 

ΟΙΚΙΣΜΟΙ κ Π.Δ 15.4.2025

                                       

σχετικά με το ΠΔ για τους οικισμούς

Πόσα και πόσα δεν ακούσαμε και δεν διαβάσαμε σχετικά με το προεδρικό διάταγμα καθορισμού των ορίων σε οικισμούς. Φωνές , κατάρες , δειλές και αμήχανες προσπάθειες απεμπλοκής από την μεριά των κυβερνητικών παραγόντων, προσεγγίσεις ειδικών με ίσως εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις, αλλά και εύκολες τοποθετήσεις που προσπαθούσαν κατά το σύνηθες να γαργαλίσουν και να ικανοποιήσουν τα αυτιά πελατών ψηφοφόρων και όχι των πολιτών, όπως στα περισσότερα ζητήματα συμβαίνει. Αυτό φυσικά που μόνιμα σχεδόν αποφεύγεται, όπως ο διάολος το λιβάνι, σύμφωνα με την λαϊκή ρήση, είναι η αναφορά στο πραγματικό πρόβλημα που προκύπτει κάθε φορά όπως και τώρα και δεν είναι άλλο από την διαρκή, διαχρονική με σχέδιο θα έλεγα και σκοπό, υποβάθμιση της επαρχίας. Ας είναι, Οι πολεοδομικές χωροταξικές κτλ ρυθμίσεις ελπίζουμε κάποτε να ξεφύγουν από το άθλιο επίπεδο που μέχρι σήμερα πατάνε.       

Το παρακάτω άρθρο 

 Της Σταυρούλας Αγρίου Πολιτικός Μηχανικός Msc Mέλος Διοικούσας Επιτροπής ΤΕΕ βάζει κατά την γνώμη μου τα πράγματα όπως πρέπει να είναι. Πρωτοδημοσιεύτηκε στον ιστότοπο.   https://ecopress.gr/ και αξίζει μια ανάγνωση και 2 προβληματισμούς.

Μήπως τελικά το πρόβλημα της συρρίκνωσης των ορίων οικισμών είναι αντίστροφο; Μήπως αντί για την μείωση των ορίων των οικισμών, θα έπρεπε να αναρωτηθούμε γιατί κανείς ιδιοκτήτης δεν αποφάσισε τόσα χρόνια να εκμεταλλευθεί  «την γαλαντομία» των Νομαρχών και να οικοδομήσει;

♦ Τα όρια των οικισμών δεν πρέπει να μειωθούν γιατί χρειαζόμαστε πολεοδομημενη, οικονομικά προσιτή γη, με τις απαιτούμενες υποδομές εντός των οικισμών, ώστε να περιορισθεί η εκτός σχεδίου άναρχη δόμηση.

♦ Αν η πολιτεία, η τοπική αυτοδιοίκηση εργαστεί συστηματικά και σοβαρά  για το ξαναζωντάνεμα της υπαίθρου, τότε η σημερινή συζήτηση για μείωση των ορίων θα είναι περιττή. Τότε θα  αναζητούμε επεκτάσεις των οικισμών και όχι των πόλεων.

Εγκρίθηκε λοιπόν το ΠΔ ΦΕΚ Δ 194/15.04.2025/2025 για τον καθορισμό κριτηρίων, τρόπου και διαδικασιών οριοθέτησης των οικισμών της Χώρας με πληθυσμό κάτω των δύο χιλιάδων (2.000) κατοίκων, περιλαμβανομένων και των προϋφιστάμενων του 1923. Με  βάσει το  ΠΔ  θα οριοθετηθούν και θα επαναοριοθετηθούν τα όρια των οικισμών της χώρας μας στο πλαίσιο εκπόνησης Τοπικού Πολεοδομικού Σχεδίου (ΤΠΣ), Ειδικού Πολεοδομικού Σχεδίου (ΕΠΣ) ή αυτοτελούς προεδρικού διατάγματος (Π.Δ ).

Ενώ το φαινόμενο της αστικής διάχυσης συνεχώς διογκώνεται στα αστικά κέντρα, είτε μέσω προαστιακής, είτε γραμμικής, είτε διάσπαρτης ανάπτυξης, διευρύνοντας τα όρια των σχεδίων πόλεων και των παραλιακών οικισμών της χώρας, καταργώντας στην πράξη τα όρια εντός – εκτός σχεδίου, η δημόσια συζήτηση επικεντρώνεται σήμερα για την επερχόμενη μέσα από το ΠΔ μείωση των ορίων σε πολλούς οικισμούς της χώρας. Αυτούς τους οικισμούς, που επί δεκαετίες η Πολιτεία τους έχει αφήσει στην τύχη τους, χωρίς καμία μέριμνα και ενίσχυση, χωρίς καμία ρύθμιση πολεοδομική, αναπτυξιακή, βιώσιμη.

Είναι οι χιλιάδες οικισμοί που χαρακτηρίζονται συνήθως ως απλοί, αφού δεν είναι αξιόλογοι η ενδιαφέροντες, ευρισκόμενοι οι περισσότεροι στην ενδοχώρα, ορεινοί και ημιορεινοί, και  στους οποίους υπάρχουν αραιοδομημένες ή και αδόμητες εκτάσεις,  μετά το συνεκτικό αλλά και τα διάσπαρτα τμήματα τους.

Σε αυτούς τους οικισμούς ο ισχυρισμός του ΣτΕ είναι ότι τα όρια  που καθορίσθηκαν με απόφαση Νομάρχη ήταν πολύ μεγάλα, και  από την πράξη και από την πληθυσμιακή εξέλιξη του οικισμού διαπιστώθηκε ότι δεν απαιτούνταν αφού εμπεριέχουν  αδόμητες εκτάσεις. Κατά συνέπεια δεν  επιτρέπεται η οριοθέτηση των οικισμών στην αδόμητη ζώνη Γ όπως ζητούσε το ΥΠΕΝ, δηλαδή σε εκτάσεις  που δεν εντάσσονται στην ζώνη Β, όπου υπάρχει συνεκτική δόμηση (δέκα (10) τουλάχιστον οικοδομές σε απόσταση 40 μ μεταξύ τους) ή στην ζώνη Β1, όπου υπάρχει έστω διάσπαρτη δόμηση (σπίτια σε απόσταση 80  μ μεταξύ τους). Επανέλαβε δηλαδή το ΣτΕ αυτά που συστηματικά σε κάθε απόφαση του διατυπώνει από το 2005 και μετά, ότι δεν επιτρέπεται η οριοθέτηση των οικισμών σε εκτάσεις  που δεν υπάρχει συνεκτική δόμηση ή  έστω διάσπαρτη δόμηση, με σκοπό μόνο την παραθεριστική κατοικία, χωρίς να τεκμαίρεται από τα στατιστικά στοιχεία η αύξηση του πληθυσμού και η μόνιμη κατοίκηση. Τίποτα το καινούργιο.

Με αφορμή την χρηματοδότηση από το Ταμείο Ανάκαμψης της εκπόνησης των ΤΠΣ με χρονικό ορίζοντα ολοκλήρωσης το 2026, γνωρίζαμε ότι αυτό που θα κερδίσουμε από την διαδικασία αυτή είναι  ο καθορισμός χρήσεων γης και η οριοθέτηση των χιλιάδων οικισμών στην χώρα μας,  που επί δεκαετίες ήταν στον αέρα, αφού η διαδικασία οριοθέτησης τους είχε κριθεί αντισυνταγματική ως εκδοθείσα από αναρμόδια όργανα (Νομάρχες).

Όφειλε λοιπόν η πολιτεία πριν από την εκκίνηση της διαδικασίας εκπόνησης των ΤΠΣ, να έχει έτοιμα τα εργαλεία για την εκπόνηση τους. Απαραίτητο λοιπόν εργαλείο ήταν και το ΠΔ της οριοθέτησης των οικισμών λαμβάνοντας υπόψη τις αποφάσεις που είχαν προηγηθεί όπως του Ρεθύμνου (2017), του Πηλίου (2019 ) κλπ, και  γνωρίζοντας ότι έπρεπε να δημιουργήσει τις κατάλληλες ρυθμίσεις και προϋποθέσεις για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα που δημιουργείται από την αδόμητη ζώνη που υπάρχει σε πολλούς οικισμούς και που η αφαίρεση της από τα όρια θα μετατρέψει  οικόπεδα με συγκεκριμένα εμπράγματα δικαιώματα σε χωράφια.

Αντιθέτως το  Υπουργείο και ενώ  απομένει μόνον ένας  χρόνος  για την εκπνοή του προγράμματος εκπόνησης των ΤΠΣ και την χρηματοδότηση του, άφησε να περάσει πολύτιμος χρόνος, για να προχωρήσει στην έκδοση του ΠΔ οριοθέτησης των οικισμών, επιλέγοντας  τελικά την λύση της μείωσης  των ορίων των  οικισμών, χωρίς να καταθέσει εναλλακτικές προτάσεις που μέσα από ένα δημιουργικό διάλογο με το ΣτΕ, να ρυθμιστεί το ζήτημα με τρόπο περιβαλλοντικά, αναπτυξιακά, ιδιοκτησιακά δίκαιο  σύμφωνο με το άρθρο 24 αλλά και 17 του Συντάγματος.

Είναι δίκαιες οι  αντιδράσεις αυτών των ιδιοκτητών, που επί χρόνια είχαν οικόπεδα εντός οικισμού ή ακόμα και τα αγόρασαν προσφάτως με συμβόλαια  και βεβαιώσεις οικοδομησιμότητας από τις Πολεοδομίες στην  λεγόμενη ζώνη Γ  και που ξαφνικά έχασαν την οικοδομησιμότητα τους.

Άλλη μια περίπτωση που έρχεται να προστεθεί στο γαϊτανάκι των περιπτώσεων ξαφνικού θανάτου των ιδιοκτησιών που χάνουν την αξία τους σε μία νύχτα, εμπεδώνοντας το κλίμα ανασφάλειας δικαίου που έχει πλέον εδραιωθεί στην χώρα μας  και που πορεύεται με το δόγμα, «όποιος πρόλαβε τον Κύριο είδε».

Στο ίδιο έργο θεατές, που παρακολουθούμε συνεχώς είτε με την κατάργηση των παρεκκλίσεων στην εκτός σχεδίου δόμηση σε μία νύκτα με μία τροπολογία  του 4759/20 είτε με την απώλεια της αρτιότητας των οικοπέδων,  που δεν έχουν πρόσωπο (Απόφαση ΣτΕ 176/2023 ), είτε με την αιφνίδια κατάργηση των μπόνους του ΝΟΚ.

Προφανώς αυτό το έργο έχει  θεατές μόνο τους μικροϊδιοκτήτες γιατί το μεγάλης έντασης εδαφικό κεφάλαιο ρυθμίζεται από ένα άλλο παράλληλο πολεοδομικό σύστημα, που μέσω των ΕΣΧΑΣΕ,ΕΣΧΑΔΑ, ΠΟΤΑ, Ελληνικό,  διέπεται από άλλες ειδικές ευεργετικές για την δόμηση διατάξεις.

Η συζήτηση λοιπόν επικεντρώνεται σε αυτούς τους οικισμούς, που ενώ η  οριοθέτηση με αποφάσεις Νομαρχών, επέτρεπε στους ιδιοκτήτες  να οικοδομήσουν, δεν αξιοποίησαν αυτοί την δυνατότητα, αφήνοντας τις εκτάσεις αδόμητες και αναξιοποίητες αποτελώντας την  μη νόμιμη ζώνη Γ.  Με βάσει λοιπόν το ΠΔ,  θα πρέπει να μειωθούν τα όρια των οικισμών αφού ο πληθυσμός τους δεν αυξήθηκε και περιέχονται αδόμητες εκτάσεις.

Το ερώτημα όμως που τίθεται, είναι εάν  η συρρίκνωση των οικισμών θα συμβεί  με την οριοθέτηση, ή έχει ήδη συντελεσθεί  στην πράξη, αφού  από την δεκαετία του 80 εκτάσεις εντός οικισμών που θα μπορούσαν να δομηθούν  και να ενσωματωθούν μέσα στον οικισμό, παραμένουν μέχρι σήμερα και  για δεκαετίες τελείως αδόμητες.

♦ Μήπως τελικά το πρόβλημα είναι αντίστροφο;

♦ Μήπως αντί για την μείωση των ορίων των οικισμών, θα έπρεπε να αναρωτηθούμε γιατί κανείς ιδιοκτήτης δεν αποφάσισε τόσα χρόνια να εκμεταλλευθεί  «την γαλαντομία»  των Νομαρχών και να οικοδομήσει; 

♦ Μήπως γιατί ποτέ δεν ακολουθήθηκε μια αναπτυξιακή στρατηγική ενίσχυσης της περιφέρειας και αποκέντρωσης να καλύπτει το φάσμα της στέγασης, της εργασίας, της απασχόλησης, της εκπαίδευσης, της υγείας, της πρόνοιας , των υποδομών στους οικισμούς που θα δημιουργούσε τις προϋποθέσεις δόμησης των οικισμών για μόνιμη κατοίκηση, ώστε να απαιτείται τελικά διεύρυνση των ορίων τους;

Η  συζήτηση οφείλει να επικεντρωθεί στο πως οι οικισμοί από φθίνοντες και αδιάφοροι θα μετατραπούν σε αξιόλογους, δυναμικούς, ποια θα είναι τα ισχυρά  κίνητρα που θα αντιστρέψουν την ολοένα διογκούμενη τάση συγκέντρωσης στα μεγάλα αστικά κέντρα Αθήνας και Θεσσαλονίκης.

→ Πρέπει να συζητήσουμε για πολιτικές που θα ξαναζωντανέψουν τα χωριά μας,  που θα κάνουν τους ανθρώπους και ιδιαίτερα τους νέους να επιστρέψουν στους τόπους που γεννήθηκαν, να εργαστούν και να ζήσουν.

→Πρέπει να μιλήσουμε για  πολιτική χρηματοδότησης της στέγασης με άτοκα δάνεια και  ελαφρύνσεις για αυτούς που επιλέγουν  την μόνιμη κατοίκηση στους απλούς οικισμούς της ενδοχώρας , ορεινούς και ημιορεινούς, που δεν έχουν τουριστικό ενδιαφέρον  και διαρκώς φθίνουν και εγκαταλείπονται .

→Πρέπει επιτέλους να μιλήσουμε για πολεοδόμηση των οικισμών αλλά με διαδικασία ευέλικτη, και σαφές χρονοδιάγραμμα ολοκλήρωσης.

Σημασία δεν έχουν μόνο τα όρια, αλλά τι υπάρχει μέσα σε αυτά. Αν υπάρχουν δρόμοι, πρασιές, πράσινο, παιδικές χαρές, πλατεία, κοινόχρηστοι χώροι, χώροι για αθλητισμό, για πρόνοια, για εκπαίδευση.

→Πρέπει να μιλήσουμε για  πολιτική ενίσχυσης της μικρής και μεσαίας επιχειρηματικότητας, φορολογικά κίνητρα, ενίσχυσης αυτών που θα επιλέξουν να εργασθούν στην ύπαιθρο είτε στην γεωργία, κτηνοτροφία, μεταποίηση, οικιακή βιοτεχνία, επαγγελματικά εργαστήρια.

→Πρέπει να μιλήσουμε για υποδομές, για ψηφιακές υποδομές  για παροχές υπηρεσιών, για διευκολύνεις τηλεργασίας, για τηλεϊατρική , για πολιτιστική ζωή στα χωριά μας.

Αν η πολιτεία, η τοπική αυτοδιοίκηση εργαστεί συστηματικά και σοβαρά  για το ξαναζωντάνεμα της υπαίθρου, τότε η σημερινή συζήτηση για μείωση των ορίων θα είναι περιττή. Τότε θα  αναζητούμε επεκτάσεις των οικισμών και όχι των πόλεων.

Τα όρια των οικισμών δεν πρέπει να μειωθούν (με την εξαίρεση από την ένταξη  εντός των ορίων των περιοχών προστασίας του Άρθρου 6 του ΠΔ), γιατί στις ευνομούμενες χώρες πρέπει να υπάρχει ασφάλεια δικαίου, εμπιστοσύνη στους θεσμούς που δεν απαξιώνουν ιδιοκτησίες σε μία ημέρα, σταθερότητα που είναι το γόνιμο έδαφος για ανάπτυξη και προοπτική.

Τα όρια των οικισμών δεν πρέπει να μειωθούν γιατί χρειαζόμαστε πολεοδομημενη, οικονομικά προσιτή γη, με τις απαιτούμενες υποδομές εντός των οικισμών, ώστε να περιορισθεί η εκτός σχεδίου άναρχη δόμηση.

Αυτό που χρειάζονται οι οικισμοί μας είναι να ενδιαφερθεί εμπράκτως η πολιτεία, η τοπική αυτοδιοίκηση και με συνολικό πακέτο μέτρων με ισχυρά κίνητρα και γενναία χρηματοδότηση να προωθήσει την κατοίκηση των οικισμών με μόνιμους κατοίκους που θα εργασθούν, θα ζήσουν σε ένα περιβάλλον, που θα τους εξασφαλίζει το ευ ζην.

Χρειαζόμαστε ένα πολεοδομικό σχεδιασμό, ο οποίος με άξονα την κοινωνία, το περιβάλλον, αλλά και την οικονομία, θα συμβάλει στην αναζωογόνηση των οικισμών μας, ενώ παράλληλα θα περιορίσει η και θα αποτρέψει τις επεκτάσεις των πόλεων, μέσω της εκτός σχεδίου δόμησης.

Η εκπόνηση των ΤΠΣ είναι η ευκαιρία μας αρκεί να γίνει με ουσιαστική συμμετοχή και διαβούλευση.

στις 19 Ιουνίου τα TEMPH στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού κοινοβουλίου

 

Το αίτημα της LEFT με πρωτοβουλία του ΣΥΡΙΖΑ «πέρασε» οριστικά από τη Διάσκεψη των Προέδρων και εντάχθηκε στην ατζέντα της επόμενης ολομέλειας στο Στρασβούργο καθώς το μέτωπο που είχε δημιουργηθεί από το ΕΛΚ και τη ΝΔ και «μπλόκαρε» συνεχώς το αίτημα, έπαψε να είναι πλειοψηφικό.

Την ανακοίνωση έκανε η Ευρωομάδα του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, που αφήνει αιχμές για «μεθοδεύσεις της Δεξιάς» μέχρι την τελευταία στιγμή, που απέβησαν, τελικά, ανεπιτυχείς.

Η συζήτηση θα πραγματοποιηθεί το πρωί της Πέμπτης 19 Ιουνίου, στο Στρασβούργο, στις 10 το πρωί (Ώρα Ελλάδος)....Για τη LEFT και τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, η συζήτηση στο υψηλότερο πολιτικό επίπεδο με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει σαν στόχο την ανάδειξη των πολλαπλών πολιτικών και συστημικών παρανομιών και παρατυπιών που οδήγησαν στο δυστύχημα και την αναζήτηση απαντήσεων για την ασφάλεια των ελληνικών σιδηροδρόμων δύο και πλέον χρόνια μετά το δυστύχημα . Απαντήσεις που ζητούν οι συγγενείς των θυμάτων αλλά και η ελληνική κοινωνία και αφορούν κάθε Ευρωπαίο Πολίτη που χρησιμοποιεί τον Ελληνικό σιδηρόδρομο.

ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ για ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ

  

Διονύσης Τεμπονέρας: Δώδεκα χρόνια Μητσοτάκης ή νέα μεταπολίτευση

Το παρακάτω κείμενο του Δ. Τεμπονέρα δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα DNEWS.  Το αναδημοσιεύω γιατί πιστεύω πως επιτέλους βάζει τα πράγματα σε έναν σωστό δρόμο. Εντάξει με την ενότητα των πολιτικών σχηματισμών που απαγγέλλονται την αλλαγή. Όμως όλα έχουν τα όρια τους. Τίποτε δεν είναι απεριόριστο στην πολιτική. Τώρα οι λόγοι για τους οποίους δεν μπορούν , δεν θέλουν η οτιδήποτε άλλο δεν, οι πολιτικοί σχηματισμοί να δημιουργήσουν μέτωπο είναι ένα ζήτημα το οποίο αφενός ταλαιπωρεί  10δες χρόνια το κίνημα και αφετέρου κανείς δεν θέλει να το απαντήσει . Αυτό γιατί συνήθως όλοι οι αριστεροί σχηματισμοί πέρα από λόγια και μοιρολόγια πέφτουν εθελοντικά; χαχα σταθερά και συχνά στο ίδιο αμάρτημα. Ποιοι να είναι λοιπόν οι λόγοι; 

Κατά την ταπεινή μου γνώμη, οφείλεται σε  συνισταμένη τριών παραγόντων. Στην αποδοχή της ήττας και που να μπλέκουμε... στην  ιδεολογική οκνηρία... και στην πολιτική αδυναμία να αναλύσουν και να συνθέσουν την δεδομένη κατάσταση της κοινωνίας. Η καλύτερη άμυνα  λοιπόν σε όλα τα παραπάνω δεν υπάρχει άλλη παρά η οχύρωση πίσω από τσιτάτα και δήθεν καθαρές  και αμόλυντες ταξικές; θέσεις.  Άντε και τι μας νοιάζει εμάς να καθαρίσουμε εμείς με τα καθαρά χέρια τα σκατά που δημιούργησαν οι άλλοι!!! Καλά είμαστε και έτσι. Λίγο αμφιθέατρο, λίγο πανό, λίγο διαμαρτυρία και πολύ σημειωτόν. Για να τελειώνω. Λοιπόν Διονύση συμφωνώ. ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ τα Χρειαζόμαστε του κειμένου σου μαζί με επιμονή ταπεινότητα και πολύ ιδεολογικό σκάψιμο. Τέλος το σημειωτόν. Ο δρόμος ανοίγει βαδίζοντας

  

< Η κατάσταση στον αριστερό και προοδευτικό χώρο αντί να βελτιώνεται, χειροτερεύει. Το γεγονός αποτυπώνεται και στις τελευταίες δημοσκοπήσεις, αφού ο κατακερματισμός και η πολυδιάσπαση του χώρου, συνεχίζεται με αμείωτη ένταση. Ταυτόχρονα, οι μετρήσεις δείχνουν ότι η επιρροή των κομμάτων του αριστερού και προοδευτικού χώρου συρρικνώνεται συνεχώς.
Το υφιστάμενα κόμματα αδυνατούν να αντιληφθούν την κρισιμότητα των ιστορικών στιγμών και αρνούνται να αναλάβουν συνθετικές πρωτοβουλίες μένοντας τελικά απλοί παρατηρητές.
Οι παραγοντισμοί, η περιχαράκωση και η αυτοαναφορικότητα προς το παρόν, εμποδίζουν θετικές εξελίξεις.

Από την άλλη στις περισσότερες δημοσκοπήσεις η προοπτική των πολιτικών συνεργασιών του προοδευτικού χώρου κερδίζει συνεχώς έδαφος. Ακόμα και στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ που «στρουθοκαμηλίζει», σχεδόν οι μισοί ψηφοφόροι προκρίνουν την έναρξη διεργασιών-συζητήσεων με την Αριστερά.

Αν δεν αλλάξει κάτι δραματικά τότε το «καθεστώς Μητσοτάκη» θα αναπαράγεται για άλλα 2 + 4 χρόνια. Είναι υπαρκτός ο κίνδυνος να προκύψει το πρωτοφανές: Να έχουμε κυβέρνηση της Δεξιάς (ενδεχομένως και με ακροδεξιές εφεδρείες) για τα επόμενα 6 χρόνια και 12 συνολικά (2019-2031).

Αρκετοί πήραμε το θάρρος, να καταθέσουμε συγκεκριμένες προτάσεις για την υπέρβαση της κρίσης καταθέτοντας ένα οδικό χάρτη που προβλέπει «τραπέζι διαλόγου», προγραμματική συμφωνία και προοπτική εκλογικής και πολιτικής συμπόρευσης για τα κόμματα του αριστερού και προοδευτικού χώρου με την παρουσία της κοινωνίας.

Μέχρι τώρα είτε δεν εισακουστήκαμε, είτε οι πρωτοβουλίες έμειναν στα λόγια.

Συνεπώς, είναι η ώρα να δράσουμε παρακινούμενοι από τις αρχές και τις αξίες μας ως αριστεροί και δημοκράτες πολίτες υπερβαίνοντας την ατολμία και απροθυμία των υφιστάμενων κομματικών σχηματισμών.

Είναι η ώρα να περιφρουρήσουμε την κοινή λογική.Τώρα είναι ο χρόνος που επιτρέπει τις διεργασίες. Η ΝΔ και ο κ.Μητσοτάκης λόγω της δημοσκοπικής-κυβερνητικής φθοράς, της υπόθεσης των Τεμπών που είναι στην επικαιρότητα αλλά και λόγω των «εκκρεμοτήτων» στο μοίρασμα της «πίτας» από τα χρήματα του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας(ΤΑΑ), δεν μπορεί να κάνει για τους επόμενους μήνες εκλογές. Από τα τέλη του χρόνου όμως, μπαίνουμε σε μια παρατεταμένη προεκλογική περίοδο.

Υπάρχει ένα «παράθυρο εξαμήνου» μέσα στο οποίο πρέπει να αναληφθούν πρωτοβουλίες και να προκύψει πολιτικό αποτέλεσμα.

Οι κομματικά περιφρουρημένες εκδηλώσεις, που κοιτούν «μέσα(στα κόμματα) και πίσω (στο χρόνο)» δεν έχουν καμία ιδιαίτερη απήχηση(βλ. κομματικές εκδηλώσεις ΣΥΡΙΖΑ, περιφερειακά συνέδρια ΠΑΣΟΚ, συναυλίες ΚΚΕ κλπ.). Πρόκειται για γεγονότα με τα οποία η κοινωνία ελάχιστα ή περιστασιακά ασχολείται.

Αν τα κόμματα ως «βαριοί και αργοί» μηχανισμοί δεν μπορούν, τότε τα μέλη τους, οι ψηφοφόροι τους, αλλά και οι πολίτες, οφείλουν να αναλάβουν πρωτοβουλίες κοινής παρέμβασης και δράσης.

Όσοι θέλουν και μπορούν πρέπει να εκκινήσουν τον διάλογο, για να παροτρυνθούν και εκείνοι που δειλιάζουν ή δεν τολμούν, να συμμετέχουν.

Οφείλουμε λοιπόν, να υπερβούμε τις κομματικές μας ταυτότητες για το συμφέρον του προοδευτικού χώρου και κατ ΄επέκταση της κοινωνική πλειοψηφίας.

Χρειαζόμαστε παντού «ανοιχτές πρωτοβουλίες πολιτών», που θα έρθουν να εκθέσουν και να εκτεθούν: Να πούμε τις απόψεις μας, να ακούσουμε τον άλλο ανεξάρτητα από τη νκομματική του αφετηρία και να συνδιαμορφώσουμε την πολιτική πρόταση «από τα κάτω». Μόνο έτσι θα αντιληφθούν και οι ηγεσίες που «αργούν» ότι η κοινωνία είναι πιο μπροστά από αυτούς. Μόνο έτσι θα γίνει αντιληπτό ότι το παλιό πολιτικό σύστημα έχει «κάνει τον κύκλο του» και χρειαζόμαστε να επαναπροσδιοριστούμε ιδεολογικά, προγραμματικά, οργανωτικά στις νέες συνθήκες, γνωρίζοντας ότι στην πολιτική παρθενογένεση δεν υπάρχει.

Και τότε είναι βέβαιο, ότι και τα κόμματα θα ακολουθήσουν και θα αλλάξουν. Γιατί πρέπει να αλλάξουν.

Το «κίνημα των Τεμπών» δείχνει το δρόμο και για αυτό έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στις εξελίξεις. Κομματικά υπερβατικό, με έντονο το αξιακό και συναισθηματικό φορτίο, βαδίζοντας στις αρχές της κοινωνικής δικαιοσύνης, της ισότητας, της δημοκρατίας και της αλληλεγγύης πρέπει να αποτελέσει το παράδειγμα για την «νέα μεταπολίτευση». Μόνο του όμως δεν αρκεί. Πρέπει να εμπλουτιστεί από τα κάτω και να βαδίσει στις θετικές κατακτήσεις των προηγούμενων δεκαετιών, για να μην πέσει στον κίνδυνο της μονοθεματικότητας.

Χρειαζόμαστε ανοιχτές πρωτοβουλίες για το ζήτημα της ακρίβειας, της στέγασης, για την ψηφιακή επανάσταση, την εργασία και την τεχνητή νοημοσύνη, για την οικολογία και για το μεταναστευτικό, για τα εθνικά θέματα. Χρειάζεται να συγκροτήσουμε πρωτοβουλίες για να σταματήσει ο πόλεμος και με διαδικτυακές και δια ζώσης συναντήσεις, με πανεπιστημιακούς, με ανθρώπους των κινημάτων, με αγωνιστές από όλο τον κόσμο που κουβαλάνε την διεθνή εμπειρία, να ενημερώσουμε και να ενημερωθούμε. Χρειαζόμαστε ένα ανοιχτό σοκ συμμετοχής, δημοκρατίας και δράσης.

Χρειαζόμαστε κοινό συντονισμό με προσωπικότητες του προοδευτικού χώρου, που θα μπορέσουν να απευθυνθούν και στα κόμματα και θα λειτουργήσουν ως ιμάντας μεταφοράς των θέσεων και των ιδεών. Χρειαζόμαστε κινήσεις συμμετοχής και δημοκρατίας με ανοιχτές και πλατιές διαδικασίες που μοναδικό προαπαιτούμενο για τους συμμετέχοντες θα είναι, να έχουν αντιφασιστικό και αντιδεξιό-αντινεοφιλελεύθερο προσανατολισμό.

Χρειαζόμαστε ένα αλλά και πολλά «Μέτωπα Δημοκρατίας» για να φέρουμε στο προσκήνιο όλους όσους αισθάνονται, ότι μέχρι σήμερα η φωνή τους δεν φτάνει «ψηλά».

Τώρα είναι η ώρα να αναμετρηθούμε με τις αρχές, τις αξίες και τα ιδανικά μας και να «φύγουμε μπροστά».

Τώρα είναι η ώρα να παλέψουμε εναντι στη Δεξιά για «Δημοκρατία παντού για μια δίκαιη κοινωνία».