H Εργατική Πρωτομαγιά μας δείχνει το δρόμο

 51 νεκροί εργαζόμενοι τους 3 πρώτου; μήνες του 2025 στους τόπους εργασίας των και 72 βαριά τραυματισμένοι. 104 νεκροί και 140 σοβαρά τραυματισμένοι το 2022 . 179 και 287 αντίστοιχα το 2023. 146 και 235 το 2024.  ΧΡΕΙΑΖΌΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥΣ ΜΑΡΤΥΡΕΣ;  Άλλες στατιστικές; Αρκούν αυτά και μόνο τα στοιχεία για να χαρακτηρίσουν το μέγεθος αντεργατικότητας της κυβέρνησης αλλά συγχρόνως και τις ανάγκες τις ενέργειες  που πρέπει να αναλάβουμε ΟΛΟΙ όσοι λέμε και αισθανόμαστε δημοκράτες, προοδευτικοί, ώστε να ανατραπούν οι πολιτικές ζόμπι.   

H Εργατική Πρωτομαγιά μας δείχνει το δρόμο

Αναρτήθηκε από τον/την: eamgr στο 28 Απριλίου, 2025

Στις πρωτεύουσες όλου του κόσμου  την Πρωτομαγιά, θα υψωθούν τα πανό, οι σημαίες  και θα ακουστούν ξανά τα συνθήματα των ιδανικών της κοινωνικής απελευθέρωσης του ανθρώπου.

Εργατική Πρωτομαγιά, η παγκόσμια μέρα της εργατικής τάξης, της μεγάλης πλειοψηφίας που συγκροτεί τον κόσμο μας, που όμως τείνει να περιθωριοποιηθεί σαν τάξη και μαζί της η εργασία σαν αξία.

Ολόκληρη η ζωή ενός εργαζόμενου έχει μετατραπεί σε μια διαρκή εργασία-θυσία προς το κεφάλαιο, το οποίο παράλληλα απαλλάσσεται από τις κλασικές του δεσμεύσεις που παρήγαγαν οι θεσμικές κατακτήσεις της εργατικής τάξης.

Οι αριθμοί και οι ρυθμοί  των εργατικών ατυχημάτων είναι σοκαριστικοί  και ισοδυναμούν  με εγκλήματα εκ προμελέτης.

Οι μετανάστες όσοι δεν πνίγονται στις θάλασσες από τη ρομφαία του δυτικού «πολιτισμού» είναι σύγχρονοι δούλοι πλήρως αναλώσιμοι.

Η βαρβαρότητα του νεοφιλελευθερισμού μετέτρεψε  τις εργασιακές σχέσεις σε νόμιμο Γκουαντάναμο που αποτελεί μόνο το πρώτο-και στοιχειώδες-μέσο για τον συνολικό εκφασισμό της κοινωνίας.

Το συνολικό αποτέλεσμα, μετά από την απόλυτη κυριαρχία του νεοφιλελευθερισμού και της διαμόρφωσης του σε παγκόσμιο σύστημα, είναι ένα τέλμα στασιμότητας και φονικών ανταγωνισμών πολύ μεγαλύτερο και πολύ πιο επικίνδυνο από εκείνο των προηγούμενων δεκαετιών, φτάνοντας στα όρια μιας γενικευμένης παγκόσμιας σύρραξης. Σε αυτές τις συνθήκες ο Τραμπ καθαρό παράγωγο της Wall-Street, αναδείχθηκε πρόεδρος των ΗΠΑ για να επιβάλλει ως παγκόσμια πολιτική ηγεμονία την αντιδραστική εθνική αναδίπλωση ως όρο άμυνας και υπεράσπισης του «αμερικανικού ονείρου».

Η εργατική τάξη και η κοινωνία της εργασίας έχουν χρέος όμως  να σκιαγραφήσουν και πάλι αλλά και να διεκδικήσουν την κοινωνική προοπτική του ελεύθερου δημιουργικού ανθρώπου η εργασία και το πνεύμα του οποίου θα συνεισφέρουν στις ανάγκες και την ελευθερία του κάθε συνανθρώπου του ανεξάρτητα από φυλή, χρώμα, εθνικότητα, φύλο, κουλτούρα.

Στη χώρα μας έξι χρόνια μετά την κοινοβουλευτική πλειοψηφία της δεξιάς έχουν κυριαρχήσει οι πιο σκληρές και αντιδραστικές νεοφιλελεύθερες δυνάμεις απόλυτα ταυτισμένες με τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό και το αντίστοιχο μπλοκ δυνάμεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Έτσι διαμορφώνεται ένα εκρηκτικό πολιτικό μίγμα επικίνδυνο για τις δημοκρατικές, λαϊκές ελευθερίες και δικαιώματα αλλά και την ίδια την ανθρώπινη ζωή.

Γι αυτό ο Μητσοτάκης προσκυνά τον μακελάρη Νετανιάχου, καταζητούμενο για εγκλήματα πολέμου, που συνεχίζει την γενοκτονία και τον αφανισμό των Παλαιστίνιων με τις ευλογίες των Αμερικάνων και Ευρωπαίων ιμπεριαλιστών.

Γι αυτό δυο χρόνια τώρα η κυβέρνηση του εγκλήματος και της συγκάλυψης σκοτώνει κάθε μέρα τους 57 νεκρούς των  Τεμπών χρησιμοποιώντας την ασυλία της εξουσίας τους, την δικαιοσύνη τους, τις συμμοριακές κρατικοδίαιτες  ομάδες αλητείας κράτους και παρακράτους.  

Ο κόσμος της εργασίας, η νεολαία όμως όρθωσε το ανάστημα της και φώναξε «Φτάνει πια, μας στερείτε το οξυγόνο, αφήστε μας να ανασάνουμε».

Η κοινωνία της εργασίας μίλησε, βγήκε στο δρόμο με υψωμένες τις γροθιές,

• γιατί δεν έχει πρόσβαση στη δημόσια υγεία, στην παιδεία και πληρώνει ακριβά και για τα δύο,
• γιατί βιώνει την ακρίβεια και τους χαμηλούς μισθούς, την μαύρη και απλήρωτη εργασία
• γιατί γνωρίζει την ανυπαρξία της δικαιοσύνης για τους από κάτω και την ασυλία, την ατιμωρησία για τους από πάνω.

 Σαν κοινωνική αντιπολίτευση στις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις των Τεμπών έθεσε ζήτημα ανατροπής της δεξιάς. Το κίνημα των Τεμπών τρόμαξε και τρομάζει την κυβέρνηση, αλλά και την πολιτική αντιπολίτευση που  αντί να δει δυνατότητες, είδε κινδύνους!

Η ανατροπή της κυβέρνησης και η ανάσχεση του νεοφιλελευθερισμού φαίνεται να ήταν ασήκωτο πολιτικό βάρος για την  προοδευτική αντιπολίτευση. Φανταστείτε ότι δεν κατάφεραν να συμφωνήσουν στο ελάχιστο και να απαιτήσουν από κοινού να γυρίσουν τα τρένα στο δημόσιο.

Αυτό που είναι φανερό είναι ότι σήμερα η κοινωνία βρίσκεται πιο μπροστά από τους πολιτικούς της εκπροσώπους. Μετράει τις δυνάμεις της πέρα και έξω από μεσσιανισμούς και σωτήρες και προχωρά.

Αυτή η πολιτική του βάρβαρου νεοφιλελευθερισμού δεν μπορεί να αλλάξει. Μόνο να ανατραπεί μπορεί στους δρόμους του μαζικού συλλογικού αγώνα.

Την Πρωτομαγιά απεργούμε και διαδηλώνουμε για οξυγόνο στη ζωή μας, για το μεροκάματο και τα εργασιακά μας δικαιώματα, για δικαιοσύνη, δημοκρατία και αξιοπρέπεια.

Για να φύγει η κυβέρνηση του εγκλήματος των Τεμπών, του πολέμου, της ανέχειας και της εξαθλίωσης.

Η Εργατική Πρωτομαγιά μας δείχνει το δρόμο, μας θυμίζει το χρέος μας, η εργατική τάξη δεν είναι  απλά οι κολασμένοι της γης  είναι η ελπίδα της.

Εργατικό Αντιιμπεριαλιστικό Μέτωπο

Κίνητρα για την οικογενειακή γεωργία: Κάν’ το όπως οι Ισπανοί

                       

  ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΓΕΩΡΓΙΑ  Ισπανία Ελλάδα 

Το παρακάτω κείμενο είναι του Χαράλαμπου Κασίμη Oμότιμος καθηγητής  Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, και το αλίευσα από τον ιστότοπο του γνωστού Ινστιτούτου Εναλλακτικών Πολιτικών ΕΝΑ. 

Τα πράγματα είναι απλά: Όταν θέλεις να εφαρμόσεις αξιόπιστη πολιτική για το δημόσιο συμφέρον, σχεδιάζεις -αξιοποιώντας την γνώση και την εμπειρία-, διαβουλεύεσαι, εξασφαλίζεις τα απαραίτητα εργαλεία υποστήριξης (νομοθετικής, οικονομικής, διοικητικής), υλοποιείς και αξιολογείς.

Το υπουργείο Γεωργίας, Αλιείας και Τροφίμων της Ισπανίας έδωσε στην δημοσιότητα για διαβούλευση το νομοσχέδιο για την οικογενειακή γεωργία, με στόχο την ενίσχυση του μοντέλου της οικογενειακής εκμετάλλευσης, στο οποίο αποδίδει έναν στρατηγικό ρόλο για το μέλλον του αγροδιατροφικού τομέα και την κοινωνικοοικονομική και περιβαλλοντική ανάπτυξη των αγροτικών περιοχών, αλλά και στη μάχη για την αντιμετώπιση της αγροτικής εξόδου και την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής στις αγροτικές περιοχές.

Μάλιστα, επισημαίνεται από τον υπουργό Λουίς Πλάνας, ότι αυτό αποτελούσε μια από τις νομοθετικές δεσμεύσεις της κυβέρνησης Σάντσεθ, με στόχο την επικαιροποίηση του εμβληματικού Νόμου 19/1995, για τον Εκσυγχρονισμό των Αγροτικών Εκμεταλλεύσεων, που σημάδεψε την 30χρονη πορεία εκσυγχρονισμού του αγροτικού τομέα της χώρας και την προσαρμογή του στο νέο κοινωνικό, οικονομικό και κανονιστικό περιβάλλον της χώρας και της ΕΕ.

Με τον καινούργιο κανονισμό, η κυβέρνηση Σάντσεθ, με μια σειρά μέτρα πολιτικής, στοχεύει να ορίσει και δώσει προτεραιότητα στο οικογενειακό μοντέλο γεωργίας, εξασφαλίζοντας τις αναγκαίες παρεμβάσεις για πρόσβαση στην ιδιοκτησία της γης, την χρηματοδότηση, τις νέες τεχνολογίες, την δημογραφική ανανέωση και την ενίσχυση της θέσης της γυναίκας. Μάλιστα επισημαίνει τις αναγκαίες παρεμβάσεις στο νομοθετικό πλαίσιο και άλλων πολιτικών που εφάπτονται/συμπληρώνουν αυτές της αγροτικής.

Η ανακοίνωση του υπουργείου αναφέρει, μεταξύ άλλων, ότι ενώ η καινοτομία, η ψηφιοποίηση και οι νέες διαθέσιμες γνώσεις και τεχνικές επιτρέπουν μια πιο αποτελεσματική, κερδοφόρα και βιώσιμη παραγωγή, οι οικογενειακές εκμεταλλεύσεις, λόγω του μικρότερου μεγέθους τους και της δυσκολίας πρόσβασης σε χρηματοδότηση, έχουν συχνά μεγαλύτερη δυσκολία να πραγματοποιήσουν τις απαραίτητες επενδύσεις ή να επωφεληθούν από τα πλεονεκτήματα που προσφέρουν οι οικονομίες κλίμακας. Γι’ αυτό και η νομοθετική πρωτοβουλία, για την παροχή ειδικής στήριξης στις οικογενειακές εκμεταλλεύσεις, θα λαμβάνει υπόψη αφενός την νέα πραγματικότητα αφετέρου θα επικαιροποιεί το κανονιστικό πλαίσιο για τον εκσυγχρονισμό της οικογενειακής γεωργίας.

Ο Λ. Πλάνας αναφέρεται μάλιστα στην σημασία του δημόσιου διαλόγου για την βελτίωση του σχεδίου και επιμένει στην συμμετοχή όλων των εμπλεκόμενων στον αγροδιατροφικό τομέα, φορέων και πολιτών.  Ας κρατήσουμε ορισμένα βασικά σημεία:

Πρώτον, οι Ισπανοί έχουν καταθέσει και υλοποιούν το Στρατηγικό τους Σχέδιο στο πλαίσιο της νέας ΚΑΠ, αλλά επικαιροποιούν και αναπροσαρμόζουν την νομοθεσία τους, με βάση τον στρατηγικό τους στόχο, για την ενίσχυση του οικογενειακού μοντέλου γεωργίας. Στην Ελλάδα, αντίθετα, η οικογενειακή γεωργία συρρικνώνεται και οδηγούμαστε ταχύτατα προς μία διπολική γεωργία, χωρίς σχέδιο για την επόμενη μέρα, χωρίς να ιδρώνει το αυτί κανενός.

Δεύτερον, η πολιτική αυτή συμπληρώνεται από άλλες πολιτικές, όπως αυτή του υπουργείου «Οικολογικής Μετάβασης και Δημογραφικών Προκλήσεων» που συμβάλλουν στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, προστασίας της βιοποικιλότητας, του φυσικού περιβάλλοντος, της ενίσχυσης του οικολογικού και κοινωνικού παραγωγικού μοντέλου καθώς και της αντιμετώπισης της δημογραφικής γήρανσης, της περιφερειακής ερημοποίησης και των επιπτώσεων της υψηλής κινητικότητας από τις αγροτικές περιοχές. Στην Ελλάδα, αντίθετα, όχι μόνο δεν «συνομιλούν» οι πολιτικές αλλά αντίθετα συγκρούονται.

Τρίτον, καταθέτουν το νομοσχέδιο σε δημόσιο διάλογο και διαβούλευση αναζητώντας όσο δυνατόν περισσότερες συμβολές και συζήτηση επί του νομοσχεδίου από όλο τον τομέα. Στην Ελλάδα, αντίθετα, ο διάλογος και η διαβούλευση περιορίζονται σε ένα πελατειακό πολιτικό ακροατήριο ημετέρων.

Τέταρτον, υλοποιούν προεκλογικές δεσμεύσεις. Στην Ελλάδα οι προεκλογικές δεσμεύσεις καταλήγουν «έπεα πτερόεντα», η αθέτησή τους δεν έχει καμία πολιτική συνέπεια.

Πέμπτον, τον σχεδιασμό και την διακυβέρνηση της αγροτικής πολιτικής χαρακτηρίζει η σταθερότητα και η διαρθρωτική προσαρμογή. Στην Ελλάδα, κυριαρχούν η «πολιτική στο πόδι» και η διαχείριση μιας φευγαλέας καθημερινότητας χωρίς μέλλον.

Έκτον, το πολιτικό σύστημα και οι πολιτικοί δεν αντιμετωπίζουν το υπουργείο Γεωργίας σαν αγγαρεία ή εξορία. Ο Λ. Πλάνας είναι υπουργός Γεωργίας από το 2018, για σχεδόν 6,5 χρόνια. Πολιτικός με μακρά εμπειρία στην ισπανική βουλή και το ευρωκοινοβούλιο. Στην Ελλάδα, αντίθετα, έχουμε αλλάξει πέντε υπουργούς μόνο στα περασμένα έξι χρόνια. Όλοι τους έχουν ως στόχο την γρήγορη και αναίμακτη έξοδό τους για «κάτι καλύτερο», αφήνοντας την γεωργία και τους αγρότες στην τύχη τους.

9 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 3,5 συγκεντρώσεις στην συσκευασία μιας ημέρας

                             

              σχετικά με την απεργία της ΓΣΕΕ

40 ημέρες μετά την παλαική ΕΝΩΤΙΚΗ απεργιακή κινητοποίηση της 28ης Φεβρουαρίου, βρεθήκαμε ξανά πίσω στις γνωστές εργοστασιακές ρυθμίσεις των πολλαπλών διαφορετικών συγκεντρώσεων κ πορειών, σύμφωνες με τις κομματικές ιδιαιτερότητες των συμμετεχόντων. 

Την ώρα που τριγμοί στο παγκόσμιο γήπεδο αυξάνουν, με σίγουρο αποτέλεσμα πρόσθετα εμπόδια και δεινά στους εργαζόμενους ειδικά σε χώρες εξαρτημένες και παραγωγικά παρατημένες όπως η Ελλάδα.

 Μια χώρα που μετράμε 45 νεκρούς εργαζόμενους μέχρι τώρα μέσα στο 2025. Με την ακρίβεια να κλείνει το μάτι στην γενικευμένη φτώχεια. 

Το κράτος λάφυρο στα χέρια μιας διαχρονικής ασύδοτης μαφίας που για να υπάρχει έχει ανάγκη τον πλήρη εκμαυλισμό θεσμών, προσώπων αλλά και ολόκληρων στρωμάτων της κοινωνίας. Πόσα ακόμη; 

Την ώρα που Υπάρχει η ανάγκη για ένα αποφασιστικό βήμα  μπροστά πιστεύουμε πως προσφέρουμε ΤΙ; κάνοντας απλά σημειωτόν; 

Απλές σκέψεις. 

Κατά τα άλλα ο ισόβιος πρόεδρος της ΓΣΕΕ εθεάθη επιτέλους στη συγκέντρωση . 

Μερικές φωτό 

λοιπόν και ελπίζουμε η πορεία των εργαζομένων προς την ανάσταση να συνεχίσει ενωτικά δυνατά αποτελεσματικά.        

ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ 9 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ανακοίνωση από Εργατικό Αντιιμπεριαλιστικό Μέτωπο

 Όλοι στην γενική απεργία 9 Απρίλη – όλοι στο δρόμο

Αναρτήθηκε από τον/την: eamgr στο 7 Απριλίου, 2025

Πριν ένα μήνα τα εκατομμύρια λαού και νεολαίας σε ολόκληρη την χώρα αμφισβήτησαν  την διεφθαρμένη βάρβαρη πραγματικότητα του νεοφιλελεύθερου τρόμου.

Είπαν ξεκάθαρα πως η κυβέρνηση αυτή του εγκλήματος των Τεμπών και της συγκάλυψης είναι απονομιμοποιημένη στην συνείδηση του κόσμου της εργασίας  και πρέπει να φύγει για να ανασάνουμε.

Σήμερα η κυβέρνηση της δεξιάς παρόλο που είναι σε συνθήκες αποδρομής προσπαθεί τρομοκρατημένη να περάσει στην αντεπίθεση με ψέματα, συκοφαντίες, καταπάτηση των στοιχειωδών θεσμών της δικής τους κοινοβουλευτικής δημοκρατίας όπως η περίπτωση Τριαντόπουλου και η κοπτοραπτική στο πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ,  με ένταση της θανατοπολιτικής που εφαρμόζει σε όλα τα επίπεδα.

 Σφιχταγκαλιάζονται με το χασάπη του Ισραήλ Νετανιάχου ξορκίζοντας τον Τραμπ, ψηφίζουν 28δις για εξοπλισμούς σε μια ξέφρενη οικονομική πολιτική του πολέμου, δίνοντας γενναίες αυξήσεις στους ένστολους.

Αδιαφορούν  για τον κόσμο της εργασίας που στενάζει και δεν βγάζει το μήνα χωρίς στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα, ενώ την ίδια στιγμή η δημόσια υγεία και παιδεία απαξιώνονται και διαλύονται στο βωμό του κέρδους των ιδιωτών.

Αυτή η πολιτική του βάρβαρου νεοφιλελευθερισμού δεν μπορεί να αλλάξει. Μόνο να ανατραπεί μπορεί στους δρόμους του μαζικού συλλογικού αγώνα.

Στις 9 Απρίλη απεργούμε και διαδηλώνουμε για οξυγόνο στη ζωή μας, για το μεροκάματο και τα εργασιακά μας δικαιώματα, για δικαιοσύνη και αξιοπρέπεια.

Για να φύγει η κυβέρνηση του εγκλήματος των Τεμπών, του πολέμου, της φτώχειας και της εξαθλίωσης.

 Διεκδικούμε:

• Ενιαίο, σύγχρονο, δημόσιο και ασφαλή σιδηρόδρομο, να εκδιωχτεί  η Hellenic Train χωρίς αποζημίωση.
•  Δικαιοσύνη, πλήρης απόδοση ευθυνών και τιμωρία όσο ψηλά κι αν βρίσκονται.
• Αύξηση των δαπανών για την παιδεία και την υγεία. Υγεία, παιδεία, ρεύμα και νερό είναι δημόσια κοινωνικά αγαθά.
• Αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις. Επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων και της υποχρεωτικότητας των Συλλογικών Συμβάσεων.
• Να σταματήσει κάθε δίωξη εργαζόμενου  για τη συνδικαλιστική του δράση.

Όλοι και όλες  στη γενική απεργία και στις απεργιακές συγκεντρώσεις  σε όλη την χώρα την Τετάρτη 9 Απρίλη

Εργατικό Αντιιμπεριαλιστικό Μέτωπο

Κοινοποιήστε:

Βιβλιοπαρουσίαση ROCK n ROLL RULES OK

                                                         ROCK n ROLL RULES OK ;

To Σάββατο 5/4 στις 8μμ στο γνωστό καφε βιβλιοπωλείο ΖΑΤΟΠΕΚ (δίπλα στον Ηλεκτρικό της Καλλιθέας), έγινε η παρουσίαση των 2 βιβλίων του Μιχάλη Πούγουνα με τον εμβληματικό τίτλο ROCK n ROLL RULES OK ; που εκδόθηκαν από τις εκδόσεις στο περιθώρι. Η παρουσίαση έγινε από τον συγγραφέα και τον Γιώργο Δάβο. 

Ο Μιχάλης Πούγουνας είναι γνωστός μουσικός του ευρύτερου ροκ, καθώς ο κόσμος τον ξέρει μέσα από τους δίσκους και τα live των συγκροτημάτων του Flowers of Romance, Nexus και New Zero God.

Νομίζω πως το παρακάτω απόσπασμα το οποίο βρίσκεται και στο οπισθόφυλλο του πρώτου βιβλίου δίνει επ ακριβώς το πνεύμα των γραφόμενων από τον Μιχάλη και μας προδιαθέτει γιατί πρέπει και αξίζει να τα διαβάσουμε, τουλάχιστον όσοι ενδιαφέρονται για την συγκεκριμένη μουσική και σε σχέση με την κοινωνία.   

...Το Rock’N’Roll, μέσα στα λίγα χρόνια της ύπαρξής του, είναι ίσως το μοναδικό μουσικό είδος που έγινε τρόπος ζωής. Έδειξε νέους δρόμους σε άλλες τέχνες, δημιούργησε νέες, έπαιξε με τη μόδα, απελευθέρωσε τη σεξουαλικότητα, πειραματίστηκε με τα ναρκωτικά, πέθανε και ξαναζωντάνεψε, αφομοίωσε νέα στοιχεία, αγοράστηκε και πουλήθηκε από το σύστημα στο
οποίο αντιστεκόταν. 

Σε άλλες μορφές τέχνης ο καλλιτέχνης επιδεικνύει τον εαυτό του και συμπεριφέρεται σαν να είναι το κέντρο του κόσμου. Στο rock (και σε όλα τα είδη και τις υποκατηγορίες του) αυτό γίνεται τόσο από τον καλλιτέχνη, όσο και από το κοινό του το οποίο αφήνει μακριά μαλλιά ή ξυρίζει το κεφάλι του, ντύνεται με φαρδιά πολύχρωμα ρούχα ή με στενά μονόχρωμα, αντιδρά στα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα, εναντιώνεται στους πολέμους, ταξιδεύει σε μακρινές χώρες, φιλοσοφεί. Αν ήταν άνθρωπος, σίγουρα θα ήταν κάποιος που επέδειξε μια εφηβική αφέλεια σε όλη του τη ζωή, κάνοντας ό,τι περνούσε από το χέρι του για να ζήσει όπως ακριβώς ήθελε. Το rock προσπάθησε να αλλάξει την κοινωνία και να τη φέρει στα μέτρα του, όσο προσπάθησε και η κοινωνία να το φέρει στα δικά της…